Trump Pentagon wybiera książki Pete’a Hegsetha na pierwszy plan retorykę antymuzułmańską | Administracja Trumpa

Jak wynika z recenzji materiałów Guardiana, wybrany na sekretarza obrony Donalda Trumpa Pete Hegseth, który ma wytatuowane na ramieniu motto krzyżowca „deus vult”, w kilku swoich opublikowanych książkach umieścił bigoteryjną retorykę antymuzułmańską.

Hegseth, zwłaszcza w amerykańskiej krucjacie z 2020 roku, przedstawia islam jako naturalny, historyczny wróg Zachodu; przedstawia zniekształcone wersje doktryny muzułmańskiej w formie rasistowskich teorii spiskowych w stylu „wielkiej wymiany”; traktuje lewicowców i muzułmanów jako połączonych w swoich wysiłkach na rzecz obalenia Stanów Zjednoczonych; i ubóstwia średniowiecznych krzyżowców.

Eksperci twierdzą, że pogląd Hegsetha na islam jest pełen kłamstw, nieporozumień i skrajnie prawicowych teorii spiskowych. Jednak Hegseth, jeśli jego nominacja się powiedzie, stanie na czele największej siły militarnej świata w czasie konfliktu i niestabilności na Bliskim Wschodzie.

The Guardian wysłał e-mail do Hegsetha i zespołu przejściowego Trumpa z prośbą o komentarz, ale nie otrzymał żadnej odpowiedzi.

„Guardian” ma poprzednio zgłoszone To w swojej książce z 2020 r. Hegseth wzywa do „amerykańskiej krucjaty”, wymierzonej zarówno w „wewnętrznych”, „wrogów krajowych”, jak i wrogów Izraela. Hegseth również połączył te dwie rzeczy, pisząc: „Mamy wrogów krajowych i sojuszników międzynarodowych… Nadszedł czas, aby dotrzeć do ludzi, którzy cenią te same zasady, wyciągnąć z nich lekcje i stworzyć silniejsze więzi”.

„Nieprawda, całkowicie błędne”

W książce American Crusade Hegseth przedstawia średniowieczne krucjaty jako model stosunków chrześcijańsko-muzułmańskich, ale jeden z historyków tamtego okresu twierdzi, że jego prezentacja historii tego okresu jest „po prostu całkowicie błędna”.

W rozdziale zatytułowanym Spraw, aby krucjata znów była wielka, Hegseth pisze: „W XI wieku chrześcijaństwo w regionie Morza Śródziemnego, w tym w świętych miejscach w Jerozolimie, było tak oblegane przez islam, że chrześcijanie mieli trudny wybór: prowadzić wojnę obronną lub kontynuować pozwolić na ekspansję islamu i stawić czoła wojnie egzystencjalnej w Europie” – dodał: „Dzisiejsi lewacy opowiadaliby się za „dyplomacją”… Wiemy, jak by to się skończyło”.

Hegseth kontynuuje: „Papież, Kościół katolicki i europejscy chrześcijanie zdecydowali się walczyć – i tak narodziły się krucjaty” oraz „Papież Urban II nawoływał wiernych do walki z muzułmanami swoim słynnym okrzykiem bojowym na ustach: „Deus vult!” ”lub „Bóg tak chce!”

Hegseth ma tatuaż z tym samym hasłem krzyżowca: co jest również powiązane z chrześcijańskim nacjonalizmem, białą supremacją i innymi skrajnie prawicowymi tendencjami.

Dla Hegsetha krótkotrwałe zwycięstwa krzyżowców w Ziemi Świętej oznaczają, że można im przypisać ochronę współczesnych wartości. „Cieszy Cię zachodnia cywilizacja? Wolność? Równa sprawiedliwość wobec prawa? Podziękuj krzyżowcowi”, po napisaniu tego samego wcześniej w tym rozdziale.

Matthew Gabriele jest profesorem studiów średniowiecznych na Wydziale Religii i Kultury Virginia Tech i autorem, wraz z Davidem Perrym, książki pt. Jasne wieki: nowa historia średniowiecznej Europy.

W rozmowie telefonicznej powiedział, że przedstawiony przez Hegsetha obraz wkroczenia muzułmanów w XI wieku jest błędny.

„Nie było absolutnie żadnych najazdów na Europę kontynentalną” – stwierdził, dodając: „W każdym razie islam był w pewnym sensie w odwrocie w Iberii i innych miejscach. Nie było więc żadnej dużej zmiany geopolitycznej ani żadnego bezpośredniego zagrożenia przejęciem przez islam Europy”.

Przedstawiając przez Hegsetha krucjaty jako zwycięstwo Zachodu nad islamem, Gabriele powiedziała: „Krzyżowcy przegrali. Stracili wszystko.

„Pogląd, że w pewnym sensie wyszli zwycięsko, jest całkowicie fałszywy.

„Ta narracja o krucjatach jako wojnie obronnej, w której, gdyby chrześcijanie nie rozpoczęli ofensywy w kierunku Jerozolimy, Europa zostałaby najechana, jest narracją prawicową typowym dla bagna: jest to coś, za czym opowiadał się Anders Breivik, Norweg masowego mordercę w 2011 r. i zamachowca z Christchurch kilka lat temu”.

O tym, jak Hegseth rysował bezpośrednią granicę między krzyżowcami a współczesnym Zachodem, Gabriele stwierdziła: „To najgorszy rodzaj uproszczonego myślenia” i dodała: „Każdy, kto opowiada ci te proste historie, coś sprzedaje”.

„Brytyjczycy zostali zaatakowani, a oni nawet o tym nie wiedzieli”

W innym miejscu American Crusade Hegseth wielokrotnie charakteryzuje imigrację muzułmanów do Europy jako „inwazję” w sposób naśladujący rasistowskie teorie spiskowe w stylu „wielkiej wymiany” dotyczące imigrantów wysiedlających białą populację.

W pewnym momencie próbuje on powiązać – fałszywie twierdzi ekspert – pewien aspekt historii islamu z rzekomym „zajęciem” Europy.

Hegseth pisze: „W kręgach islamistów istnieje zasada znana jako hegira”, a następnie twierdzi: „Termin ten odnosi się do pokojowego przejęcia kraju niemuzułmańskiego”.

Hegseth pisze: „Hegira to przewrót kulturowy, fizyczny, psychologiczny, polityczny i ostatecznie religijny. Historia jest pełna takich przykładów; a ponieważ historia się jeszcze nie skończyła, dzieje się właśnie teraz w najbardziej niewyobrażalnych miejscach.”

Hegseth jako przykład podaje Stany Zjednoczone, gdzie, jak twierdzi: „Radykalne meczety i szkoły mogą działać. Policja religijna kontroluje niektóre części wielu miast. Rady szariatu są rozsiane po podziemnym krajobrazie. Wszechobecna poprawność polityczna zapobiega sprzeciwowi wobec katastrofalnej polityki, takiej jak otwarte granice i brak asymilacji”.

Posługując się dowodem, Hegseth pisze w dziwaczny sposób: „Weźmy na przykład brytyjskie miasta: Londyn, Birmingham, Leeds, Blackburn, Sheffield, Oxford, Luton, Oldham i Rochdale. Co mają ze sobą wspólnego? Wszystkie miały muzułmańskich burmistrzów”.

Dla Hegsetha to pokazuje: „Brytyjczycy zostali zaatakowani, a oni nawet o tym nie wiedzieli. W ciągu jednego pokolenia – jeśli nie nastąpi radykalna zmiana polityki – Wielka Brytania nie będzie ani zjednoczona, ani zachodnim królestwem. Wielka Brytania jest już skończona.”

Dodaje: „To samo można powiedzieć w całej Europie, zwłaszcza w następstwie katastrofalnej, promigracyjnej polityki otwartych granic prowadzonej przez ostatnie kilka dekad. Kraje takie jak Niemcy, Francja, Norwegia, Szwecja i Holandia otworzyły drzwi muzułmańskim „uchodźcom” i z tego powodu już nigdy nie będą takie same”.

Według Hegsetha kraje, które nie ograniczają imigracji muzułmańskiej, ignorują fakt, że „islam sam w sobie jest nie do pogodzenia z zachodnimi formami rządów. Z drugiej strony kraje, które chcą pozostać wolne… walczą jak diabli, aby zablokować rozprzestrzenianie się islamu”.

Jasmin Zine jest profesorem socjologii i studiów muzułmańskich na Uniwersytecie Wilfrida Lauriera oraz autorką obszernego raportu pt. The Canadian Islamofobia Przemysł: Mapowanie ekosystemu islamofobii na Wielkiej Białej Północy.

Zine powiedział, że narracja Hegsetha wydaje się być „islamofobiczną teorią spiskową wypaczającą praktykę «hidżry», czyli migracji proroka Mahometa i pierwszych muzułmanów z Mekki do Medyny w 622 r. w poszukiwaniu schronienia przed prześladowaniami”, która „jest obecnie przyzwyczajona do promować ksenofobiczną ideę muzułmańskiego „przejęcia” Zachodu”.

Zine dodał: „Pomysły te są również powiązane ze spiskami białych nacjonalistów na rzecz wymiany demograficznej, dotyczącymi wskaźnika urodzeń muzułmanów na Zachodzie („demograficzny dżihad”) i przerażającymi historiami o „pełzającym szariacie”, które zrodziły odwetowe narracje „krzyżowców” w skrajnej prawicy subkultury.”

„Twardy lewicowiec stanowi najlepszą bramę dla islamizmu”

W innych momentach Amerykańskiej krucjaty Hegseth zdaje się próbować zrobić z muzułmanów kozła ofiarnego z powodu znanych konserwatywnych pretensji, posługując się narracjami sugerującymi, że muzułmanie i lewicowcy zmawiają się, aby osłabić USA.

W przypadku zwycięstwa Bidena w 2020 r. Hegseth przewidział, że wprowadzona zostanie „antyizraelska i proislamistyczna polityka zagraniczna” wraz z „kodeksami mowy zamiast wolności słowa, żegnam drugą poprawkę” i „nagim socjalizmem, rządem- rządzić wszystkim, wspólna podstawowa edukacja dla wszystkich, maleńkie wojsko i aborcja na żądanie – nawet po porodzie”.

Hegseth próbuje także połączyć swoją narrację z narzekaniami na temat rzekomej cenzury na platformach mediów społecznościowych. „Kim są osoby, które jako pierwsze zostaną zablokowane w mediach społecznościowych?” – pyta, odpowiadając: „Nie nietolerancyjni dżihadyści czy obrzydliwi lewacy, ale zdeklarowani konserwatyści”.

Czasami wydaje się, że podziwia coś, co według niego jest głębokim fanatyzmem religijnym muzułmanów w porównaniu z coraz bardziej świeckim Zachodem.

„Prawie każde muzułmańskie dziecko dorasta, słuchając Koranu i ucząc się go czytać” – pisze Hegseth. „Porównaj to z naszymi świeckimi szkołami amerykańskimi – w których nigdzie nie można znaleźć Biblii – a zrozumiesz, dlaczego światopogląd muzułmanów jest bardziej spójny niż nasz”.

W innym miejscu książki wygłasza długą przemowę na temat Rady ds. Amerykańskich Stosunków Islamskich (Cair), która od czasu „wojny z terroryzmem” jest zmorą dla amerykańskich konserwatystów, i twierdzi, że Demokraci pomagają tej organizacji cementować radykalne „ programu islamistycznego.

„Grupy takie jak Bractwo Muzułmańskie i (Kair) od dziesięcioleci wspierają radykalną misję islamizmu” – twierdzi Hegseth, dodając: „Tylko w ciągu ostatnich dwóch lat ponad stu członków Kongresu – w tym Ilhan Omar, Adam Schiff, Rashida Tlaib, Elizabeth Warren i Amy Klobuchar – podpisały listy popierające CAIR”.

Następnie Hegseth wyróżnia „socjalistę Berniego Sandersa”, który, jak twierdzi, jest „ulubieńcem amerykańskich muzułmanów ze względu na jego poparcie dla spraw palestyńskich i niechęć do Izraela”.

Sanders ma wielokrotnie publicznie poparł prawo Izraela do samoobrony, nawet po rozpoczęciu obecnej wojny w Gazie, mówiąc jednocześnie: „Niewinni Palestyńczycy również mają prawo do życia i bezpieczeństwa” oraz wzywając do humanitarnych przerw i rozejmów, a w zeszłym tygodniu przewodził wysiłkom mającym na celu ograniczyć sprzedaż broni ofensywnej Izraelowi na tej podstawie, że stanowiła ona naruszenie międzynarodowego prawa wojennego.

Niektóre stanowiska Sandersa od 7 października 2023 r. tak spotkało się z krytyką lewicyktórzy postrzegali ich jako niewystarczająco krytycznych wobec Izraela i niewystarczająco wspierających Palestynę.

Tymczasem Hegseth, jak donosił wcześniej „The Guardian”, bezwarunkowo wspiera Izrael i wydaje się argumentować, że wojsko amerykańskie powinno ignorować konwencji genewskich na rzecz „wygrywania naszych wojen według naszych własnych zasad”.

Jednakże według Hegsetha w American Crusade: „Przywódcy CAIR wypowiadają się bardzo dobrze o Bernie, ponieważ jego zatwardziały lewicowość stanowi najlepszą bramę dla ich islamizmu”.