Wielka Brytania płaci wysoką cenę szaleństwu wuja Sama. Czas zwrócić się do Europy | Simon Tisdall

AMerica pisze kłopoty dla Wielkiej Brytanii. To niewątpliwie prawda w epoce Trumpa – ale może tak zawsze tak było. Nieskrępowana pogarda Białego Domu dla lojalnych sojuszników w Wielkiej Brytanii i Europie wymaga solidnego wzajemnego przemyślenia. Jak zdrowe – i pożądane jest to partnerstwo? Czy spowodowało to więcej problemów niż warto?

Uwzględniono mnie, którzy przez całe życie zawodowe zbliżyli się za pewnik transatlantyckie, napotykają niezręczne pytania. Czy amerykańsko-uk to zawstydzenie, a nawet strategiczna odpowiedzialność? Dzisiejsza Ameryka jest ewidentnie Nie jest godny zaufania, bezinteresowny przyjaciel. Czy to kiedykolwiek?

Kiedy piszę mój ostatni Komentarz spraw zagranicznych dla ObserwatorPatrzę wstecz na prawie 50 lat i zastanawiam się, po pierwsze, na fałszywą narrację, nie ograniczoną do Donalda Trumpa, że ​​amerykański altruizm jest wykorzystywany przez „freeloading” europejskich sojuszników NATO. Co Tosh! Żołnierze i pociski amerykańskie są tutaj głównie w celu obrony USA. Od 1945 r. Waszyngton postrzegał Europę jako pierwszą linię obrony przed Rosją. Niemcy były preferowanym pola bitwy z zimną wojną w USA w Wielkiej Brytanii jego lotnisko. Znoś myśl, że Amerykanie mogą faktycznie walczyć na własnej ziemi (z wyjątkiem siebie). Wojny amerykańskie są zwykle prowadzone w odległych miejscach. Właśnie dlatego kryzys rakietowy z 1962 r. Pojawił się jako taki szok.

Problem z Ameryką rozpoczęła się po koncepcji. „Wojna o niepodległość”, która rozpoczęła się jako bunt podatników z klasy średniej, była dźgnięciem w plecy o walkę Europy z tyranią Napoleona-Władimir Putina jego czasów. Amerykański opór wobec brytyjskich wysiłków na rzecz stłumienia globalnego handlu niewolnikami utrwalonej inne zło.

Twierdzenia, że ​​USA uratowały Wielką Brytanię w 1940 r., Są przesadzone. Wielka Brytania uratowała się. Franklin Roosevelt skierował się wyraźnie, dopóki nie zmuszony do walki Pearl Harbor i Hitlera Deklaracji Wojny z 1941 roku. Powojenna Wielka Brytania, zdewastowana i bez grosza, obserwowała, jak USA chwytają globalne rynki i bazy wojskowe. Suez w 1956 r. Ugrupował swój upadek. To było wciąż Spłacanie pożyczek wojennych w 2006 roku. Amerykanie mogą kwestionować te historyczne perspektywy, ale nadają współczesny kontekst. Wyścig zbrojeń nuklearnych, liczne zamachy w zimnej wojnie i wojny zastępcze w Afryce i Ameryce Łacińskiej, katastrofa w Wietnamie, kryzys euro-myszy z lat 80. XX wieku i pierwsza wojna w Zatoce Perskiej były kłopotliwymi historiami amerykańskimi, za które oczekiwano wsparcia Wielkiej Brytanii, w rzeczywistości.

Więcej szaleństwa wuja Sama nastąpiło w kształcie „Global War on Terror” po 11 września, Zatoki Guantanamo, niezwykłego wykonania i mściwego szaleństwa „Króla” George’a (W Bush). NATO poparło inwazję na Afganistan. Ale potem przyszedł Irak, nieistniejąca broń masowego rażenia, Abu Ghraibi wszystkie wynikające z tego kłamstwa, nędzy i niepowodzenia.

Z Iraku przybyło państwo islamskie; Z Afganistanu, po 20 latach rozlewu krwi, pojawił się odrodzony, uwieczający talibów. Barack Obama porzucił Syrię. Teraz Trump, zjadający burger Ameryki małk, małpę, strony z Rosjąi zdradza Ukrainę i Zachód. Mimo wszystkich wykonanych nieszczęść, słaba Europa wina. Ale wysoka cena opłacona przez sojuszników staje się niedostępna.

Bez wątpienia poparcia USA dla Izraela i masowego morderstwa Palestyńczyków podsyca antysemityzm, skrajnie prawicowy nacjonalizm i niestabilność europejską. Ośmielony przez TrumpaZagrożenie Putina dla Polski i republiki bałtyckiej nasila się. Amerykańskie cięcia pomocy zagranicznej oraz lekkomyślne polityki klimatyczne i energetyczne zagrażają milionom, przyspieszając migrację na północ z Afryki. Trump zagraża Iranowi całą wojną, popychanie go w kierunku broni nuklearnej.

Czy USA decydenci z natury niekompetentni, niedoinformowani lub po prostu pechowi? Nie ma to znaczenia, dopóki Wielka Brytania i Europa czują się zamknięte w toksycznym związku, z którego nie ma ucieczki. Z wyjątkiem Trumpa i jego dobrych chłopców, Ozjanie online Hillbilly wrogośćnieświadomie zaoferuj szansę na wyzwolenie wystarczająco odważnym, aby to wziąć.

Amerykański hegemon zawsze wymagał uciążliwego hołdu. Taryfy Trumpa odzwierciedlają trwałą pożądanie łupów i dominacji. Amerykańskie firmy farmaceutyczne, międzynarodowe spożycie i napoje oraz gigantów technologii i mediów społecznościowych plądrują temat Imperium korzystne, źle regulowane warunki.

Połączenie USA nakłada rosnące koszty społeczne i kulturowe, widoczne w „amerykanizacji” języka, wszechobecnych programach telewizyjnych i usług przesyłania strumieniowego oraz presji na niższe standardy bezpieczeństwa żywności, środowiska i online. Pojęcia wspólnych wartości i powszechnych przepisów są pęknięcie, ponieważ Trump celuje w „obudzone” i łza Zasady ONZ.

Billy-no-kolegów z Wielkiej Brytanii napotyka szczególny problem, po Brexit. Broń nuklearna, siły zbrojne, usługi bezpieczeństwa, branże obronne, rynki finansowe i firmy eksportowe są nierozerwalnie W przypadku imperium amerykańskiego. Wielka Brytania desperacko przylega do poczucia „specjalności”, aby utrzymać zanikającą wiarę.

Jednak Steve Witkoff, bezużyteczny wysłannik Ukrainy Trumpa, nazywa plan Keira Starmera „pozą”. Wiceprezes JD Vance, Intrepid Grenland Explorerwyśmiewa Wielką Brytanię jako „losowy kraj”. Jakiś dziwny geezer o imieniu Hegseth twierdzi, że jesteśmy „żałosni”. Jaka głębokość zniewagi, jaki stopień braku szacunku przekonałby zbyt chętne premier Wielkiej Brytanii, aby przestali upadać upadki transatlantyckie?

Taka niegrzeczność i protekcjonalność nie wychodzą znikąd. Wiemy Brytyjczyków; Ci brzydcy Amerykanie nauczył się od nas ich cesarskiej arogancji. Nowością jest rozbudowa Trumpa i korupcja Ameryki konstytucyjnej i demokratycznej tradycji. Autorytet moralny jest tracony, a wraz z nim prawo do prowadzenia.

Ogromne konwulsje interpunktują historię USA: wojna domowa, zakaz, Wielki Kryzys, McCarthyism, Watergate, 11/11. Skurcz Trump-Maga podąża za tym wzorem. To też minie. Czy to będzie? Podczas gdy USA woli dyktatorów Demokratów, karze swoich przyjaciół i kłamstwa, prześladowcy i fabuły do ​​kradzieży Suwerenne terytorium sojusznikównie ma powrotu. Wielu, być może większość Amerykanów nie odraża tego nikczemnego zachowania – ale nie można go zatrzymać.

Zapomnij o tym, co mówi Starmer. Wielka Brytania będzie musiała wybrać. Przez całe nasze życie przekonał Stany Zjednoczone i tutaj nas ma. Stopniowe strategiczne wyłączenie Ameryki, w połączeniu z odnowioną integracją w zreformowanej, zrewitalizowanej Europie, jest jedyną rozsądną, bezpieczną ścieżką. Przestań karmić potwora. Pożera nas wszystkich.

Simon Tisdall jest komentatorem spraw zagranicznych obserwatora

• Czy masz opinię na temat kwestii poruszonych w tym artykule? Jeśli chcesz przesłać list do 250 słów, który należy wziąć pod uwagę do publikacji, napisz do nas pod adresem Observer.letters@observer.co.uk