Z wojny Putina i zdrady Trumpa rodzi się nowa Europa | Nathalie Tocci

MOgromna mobilizacja wojskowa Oscowa najwyraźniej nie jest skierowana tylko na Ukrainę. Chyba że Vladimir Putin przyjmuje zawieszenie broni ze znaczącymi gwarancjami bezpieczeństwa, nie będzie końca w widoku wojny. Jeśli już, mogliśmy zobaczyć rozszerzenie agresji Rosji poza Ukrainę. Żądra rzeczywistość polega na tym, że Europa wciąż stoi w obliczu bezprecedensowego zagrożenia i pomimo oznak postępu Ukrainy na rozmowach w Dżuddzie, stajemy w obliczu sami.

Co gorsza, musimy teraz skonfrontować się z USA pracującymi przeciwko nam. Władimir Putin i Donald Trump wydają się dzielić plan: reżim podobny do Vichy na Ukrainie oraz europejski kontynent podzielony na sferę wpływów, które Rosja, USA (i być może Chiny) może kolonizować i żerują. Większość europejskich publikacji to wyczuwa. Masa krytyczna przywódców europejskich też ją dostaje. Zaczynają działać.

Ich odpowiedź stanowi podstawę dla innego rodzaju Europa Z tego, który znamy od dziesięcioleci, Europę, która została zbudowana w pokoju. Że Europa zapieczętowała pokój wewnętrznie (głównie poprzez zwarte współzależność gospodarcza i monetarna). Zewnętrznie jego bezpieczeństwo zostało w dużej mierze gwarantowane przez USA za pośrednictwem NATO. Poprzez Sojusz Obrony kraje europejskie działały jako lojalni transatlantyccy sojusznicy. Pozwolili Waszyngtonowi na czerpanie znacznych korzyści z traktatu, poczynając od amerykańskiego przemysłu obronnego. Europejczycy posłusznie podążyli za Waszyngtonem w swoich szaleństwach, takich jak inwazja na Irak w 2003 roku, aby obalić Saddama Husseina.

Przez cały czas UE mogła sobie pozwolić na powolne i nieporęczne; Nie było pośpiechu. Mądrzejsze było staranne konstruowanie „wspólnego domu europejskiego”, stopniowo łącząc wspólne interesy i wierząc, że powoli pojawi się wspólna tożsamość europejska.

Jednak wojna w Europie, a niewiarygodność USA jako sojusznika oznacza, że ​​musimy zaakceptować, że po 1945 r. I po 1989 r. Zniknęły.

Rodzi się jednak nowa Europa; I łatwiej jest powiedzieć, czym nie jest niż to, co jest. To nie jest UE, czy nie ta, którą od dawna uważali za pewnik. Związek z 27 krajami po prostu nie jest przygotowany do podejmowania decyzji w zakresie szybkości i poziomu ambicji niezbędnych do skonfrontowania się z dramatycznym, życia lub śmierci, zmieniającym się geopolitycznym i bezpieczeństwa, z jakimi borykają się jego obywatele. Ponadto UE obejmuje teraz konie trojańskie, takie jak Węgier Viktor Orbán i populistyczny nacjonalista Robert Ficopremier Słowacji, którzy są wyraźnie Praca w imieniu Rosji Putina I Trump jest USA.

Właśnie dlatego widzieliśmy przywódców europejskich, w tym Emmanuela Macrona i Keira Starmera, którzy stają się dominującymi głosami, zmieniając się w tryb kryzysowy, zwołując szczyty awaryjne w swoich stolicach; Listy zaproszeń starannie wyselekcjonowane. Ale eurosceptycy, w tym osoby z administracji Trumpa, którzy mają nadzieję, że oznacza to, że dysfunkcyjna UE została odsunięta na bok i nie ma znaczenia, są nieistotne.

Urodzona Europa również nie jest całkowicie oddzielona od UE. Instytucje Brukseli, a zwłaszcza Komisja Europejska, organ wykonawczy bloku, są głęboko zaangażowane w budowę Nowej Europy. Punkt orientacyjny Relaksowanie zasad fiskalnych strefy euro zgodził się w zeszłym tygodniu, aby umożliwić ogromny wzrost wydatków „Zbezpieczyć Europę”, Ustanowienie nowych instrumentów finansowych wspierających obronę Europy, zakończenie jednolitego rynku UE oraz dążenie do znacznie większego wspólnego budżetu UE, lepiej dostosowane do strategicznych priorytetów, przed którymi stoi kontynent, zapewnią, że instytucje Brukseli znajdują się na miejscu kierowcy. Nic dziwnego, że Trump stara się unikać angażowania się Ursula von der Leyen. Jest tak właśnie dlatego, że Komisja nadal ma znaczenie.

Nowa Europa też nie jest NATO. Nie dlatego, że Europejczycy odwrócili się na nim. Ale Stany Zjednoczone. USA mają obecnie więcej niż 100 000 personelu wojskowego rozmieszczonych w Europie10 000 w samej Polscez 40 baz wojskowych przez kontynent. Prawdopodobnie zobaczymy częściowe (a nawet całkowite) wycofanie sił amerykańskich z Europy Wschodniej i być może poza nią.

I biorąc pod uwagę, że sojusz atlantycki polegał na zaufaniu i przekonaniu, zarówno wśród sojuszników, jak i przeciwników, to Artykuł 5 traktatu NATO (Co mówi, że atak na jeden jest atakiem na wszystkich) był prawdziwy, pytanie brzmi, czy NATO nadal istnieje. Przynajmniej w ciągu ostatniej dekady było wątpliwości, czy USA faktycznie broniłyby małego europejskiego kraju atakowanego. Ale wątpliwości były wystarczające, aby działać jako odstraszanie. Dzisiaj są jakieś wątpliwości, że jeśli zaatakowano mały (lub duży) kraj europejski, Trump by nie Przyjdź na ratunek?

Ale narodziny nowej Europy nie można po prostu scharakteryzować jako „nie NATO”. Członkowie NATO poza UE odgrywają kluczową rolę. Przede wszystkim Wielka Brytania, ale także Norwegia, Kanada i Turcja, z których wszystkie mają pomóc zapewnić gwarancje bezpieczeństwa Ukraina. Na różne sposoby i z różnymi wrażliwościami politycznymi, a nawet interesami, wszyscy dzielą poczucie, że konwergencja Putina-Trumpa na Ukrainie (i poza nią) stanowi zagrożenie.

Więc tutaj mamy Europę, która jest i nie jest UE; jest i nie jest NATO – Jest to „koalicja chętnych”, połączona z wspólnym poczuciem zagrożenia, pilności i celu, ale która nie może mieć jedynego przywództwa AA.

Przywódca jednego kraju nigdy nie zostałby zaakceptowany przez innych w koalicji, podczas gdy figurant instytucji, czy to UE, czy NATO, ostatecznie reprezentowałby niektóre, ale nie wszystkie zaangażowane kraje.

Jest to nowa Europa, koordynowana przez przywódców takich jak Macron, Starmer, przychodzący niemiecki kanclerz Friedrich Merz i Donald Tusk z Polski. Dzielą postrzeganie zagrożeń i wolę ich rozwiązania. W końcu kraje europejskie, złożone, należą do najbogatszych i najpotężniejszych na świecie. Komisja Europejska, kierowana przez von der Leyena, może, będzie i musi odgrywać kluczową rolę wspierającą. Oszczędzanie Ukrainy jest niezbędnym warunkiem zabezpieczenia Europy. Czy mogą odnieść sukces? Jeśli potrafią zebrać ułamek strategicznej wizji Winstona Churchilla, VolodyMyr Odwaga Zelenskyy i nadzieja Baracka Obamy, tak, mogą.