Projekt węglowy Chhattisgarh firmy Adani zatwierdzony pomimo odrzucenia ze strony NGT | Wiadomości firmowe

Zezwolenie środowiskowe zostało wydane pomimo badań wykazujących poważne obawy co do wpływu projektu na warunki społeczno-ekonomiczne i zdrowotne mieszkańców wsi, hydrologię i nośność, jak sugerują dane rządowe.

Lider Kongresu Jairam Ramesh skrytykował Centrum za ponowne wydanie zezwolenia, mimo że NGT cofnęło wcześniejszą zgodę.

„Mija kolejny dzień i pojawiają się nowe przykłady naruszeń Ustawy Modani. W styczniu 2024 r., po latach protestów członków społeczności lokalnej, Narodowy Trybunał Zielonych unieważnił decyzję środowiskową dla projektu wydobycia węgla opracowanego i obsługiwanego przez Grupę Modani w Raigarh w Chhattisgarh Jedno z unieważnień decyzji środowiskowych w dzielnicy. Głównym powodem jest niezgodność z prawem przeprowadzonego w 2019 r. wysłuchania publicznego dotyczącego projektu.

„W sierpniu 2024 r. Ministerstwo Środowiska, Leśnictwa i Zmian Klimatu wydało kolejną decyzję środowiskową dla tego samego projektu. NGT wydało zgodę na podstawie tej samej rozprawy publicznej, co było wyraźną obojętnością na zastrzeżenia sądu” – Ramesh napisał w X.

Jak wynika z protokołu posiedzenia 13. Komisji Oceny Ekspertów (Sektor Górnictwa Węglowego), w dniu 11 lipca 2022 r. Ministerstwo wydało dla projektu decyzję środowiskową, która została później zaskarżona w Sądzie Bhopalskim Krajowego Trybunału Zielonych.

15 stycznia br. trybunał uchylił decyzję środowiskową, powołując się na obawy związane z nieuwzględnieniem przesłuchań publicznych, badań nośności, badań hydrologicznych oraz raportu o wpływie na zdrowie przeprowadzonego 27 września 2019 r.

24 lutego zwolennicy projektu zwrócili się do Komisji ds. Oceny Ekspertów przy Ministerstwie (EAC) o rozpatrzenie ich propozycji na nadchodzącym posiedzeniu. Złożyła także apelację cywilną do Sądu Najwyższego, ale 15 marca ją wycofała.

EAC omawiał tę propozycję na swoich posiedzeniach w dniach 21 marca, 8–9 maja i 1–2 lipca.

Na niedawnym posiedzeniu Komisja EAC rozpatrzyła wnioski dotyczące procedury stosowanej podczas przesłuchań publicznych, sprawozdanie podkomisji z wizyty na miejscu, raport społeczno-ekonomiczny oraz badania dotyczące nośności i hydrologii.

Zgodnie z protokołem spotkania przedstawiciel Rady ds. Ochrony Środowiska w Chhattisgarh poinformował EAC, że przesłuchanie publiczne zostało przeprowadzone zgodnie z procedurą określoną w powiadomieniu o ocenie oddziaływania na środowisko z 2006 r.

Przesłuchanie odbyło się na terenie rządowej szkoły podstawowej Dolesara w Tamnar w stanie Raigad, gdzie było obecnych około 1000 osób. Przebieg przebiegł sprawnie, 58 uczestników podzieliło się swoimi poglądami i podpisało listę obecności. Zdaniem przedstawiciela CECB, większość uczestników poparła projekt.

Co więcej, badanie społeczno-ekonomiczne przeprowadzone przez Indyjski Instytut Rozwoju Przedsiębiorczości (EDII) sugeruje, że 60 procent mieszkańców wsi będzie musiało zostać przeniesionych, co będzie miało wpływ na ich zatrudnienie.

Według ankiety mieszkańcy wsi mieszkający w pobliżu terenów górniczych wyrazili zaniepokojenie projektem, powołując się na utratę tradycyjnych źródeł utrzymania, szczególnie wśród kobiet z SC i ST, które wcześniej były zależne od zasobów leśnych do wyrobu rękodzieła, takich jak bambusowe kosze i talerze z liści.

Jednym z najbardziej znaczących skutków przesiedleń jest zaburzenie struktur społecznych. Należy opracować plan zapewniający zachowanie praktyk przestrzennych i kulturowych w nowej geografii. Badanie wykazało, że należy zachować świętość miejsc kultu religijnego, a nie tylko sanktuariów.

„Jest to szczególnie wrażliwy obszar dla plemion, ponieważ mają one wiele bóstw i mają dla nich status przestrzenny… Ponieważ kopalnia sprowadzi dużą wielokulturową populację spoza wioski, populacja tego obszaru zmienia się, zakłócając tkankę społeczną, „powiedziało.

Piyush Kumar Sinha z EDII powiedział jednak EAC, że mieszkańcy w dużej mierze wspierają projekt ze względu na oczekiwane korzyści w postaci rekompensaty finansowej, lepszych warunków życia i ulepszonej infrastruktury, a także chcą, aby projekt rozpoczął się jak najszybciej.

Według „przewidywanej oceny wpływu na zdrowie” przeprowadzonej przez CSIR-CIMFR projekt może spowodować zanieczyszczenie wody, utratę żyzności gleby, skażenie żywności i zakłócenie lokalnych ekosystemów.

Badanie oceny nośności i skumulowanego oddziaływania przeprowadzone przez IIT-Patna wykazało, że chociaż poziomy zanieczyszczeń dwutlenkiem siarki i tlenkami azotu mieszczą się w bezpiecznych granicach, poziomy cząstek stałych (PM) są bliskie maksymalnym dopuszczalnym dla obszarów przemysłowych.

Stwierdzono, że w przyszłości stężenie cząstek stałych może osiągnąć swój szczyt w wyniku nagromadzenia się.

EAC zarekomendowała projekt, podkreślając potrzebę zachowania lokalnej tkanki społecznej oraz ochrony przekonań kulturowych i religijnych w procesie resocjalizacji i planowania resocjalizacji.

Zwróciła się do EDII o opracowanie i wdrożenie planu łagodzenia skutków w oparciu o raport społeczno-ekonomiczny w ciągu sześciu miesięcy.

W porównaniu z budżetem w wysokości 45,35 crore rupii przeznaczonym na rozwiązanie problemów zdrowia publicznego w ciągu pięciu lat, EAC stwierdziła, że ​​PP musi zapewnić odpowiednie finansowanie przez co najmniej dziesięć lat.

Komisja stwierdziła, że ​​należy prowadzić oddzielną skontrolowaną księgowość, a wszystkie zalecenia wynikające z badań oceniających wpływ społeczno-gospodarczy i społeczny muszą być stosowane w ściśle określonych ramach czasowych.