Co musisz wiedzieć o przemocy transgranicznej w Tajlandii i Kambodży, jak uzgodniono zawieszenie broni | Wiadomości światowe

Tajlandia i Kambodża uzgodniły „bezpośredni i bezwarunkowy” zawieszenie broni po śmiertelnych starciach granicznych.

24 lipca wybuchły starcia wojskowe między krajami sąsiednimi, zabijając co najmniej 35 osób i wypierając ponad 260 000 osób po obu stronach.

Relacje gwałtownie się pogorszyły po zbrojnej konfrontacji w maju, która zabiła żołnierza kambodżańskiego. Nacjonalistyczne pasje po obu stronach dodatkowo zapalały sytuację.

Po zbudowaniu międzynarodowych wezwań do pokoju, premier Kambodżyny Hun Manet i pełniąc funkcję premiera Thai Phumtham Wechayachai zebrał się na rozmowy w poniedziałek, gdzie oni zgodził się zaprzestać przemocy granicznej.

Oto wszystko, co musisz wiedzieć o sytuacji i o tym, jak dotarło do tego etapu.

Co się stało w Tajlandii i Kambodży?

W zeszły czwartek wybuchły napięcia w pobliżu starożytnej świątyni Ta Muen Thom wzdłuż granicy prowincji Surin w Tajlandii i Prowincji Oddar Meanchey w Kambodży.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Tajlandii powiedziało, że wojska kambodżańskie wystrzeliły „ciężką artylerię” w tajlandzkiej bazie wojskowej, a także ukierunkowały cywilne obszary, w tym szpital.

Zabito co najmniej 12 osób, w tym 11 cywilów, z których jednym był ośmioletni chłopiec.

W odpowiedzi armia tajlandzka powiedziała, że myśliwiec bombardowy thai F-16 zbombardował cele wojskowe w Kambodży.

Ministerstwo Obrony Kambodży poinformowało, że tajskie dysze zrzuciły bomby na drogę w pobliżu starożytnej świątyni Preah Vihear, mówiąc, że „mocno potępia lekkomyślną i brutalną wojskową agresję królestwa Tajlandii przeciwko suwerenności i integralności terytorialnej kambodii”.

Żołnierze z obu stron zgłosili trwające walki 28 lipca. Maly Socheata, rzecznik Ministerstwa Obrony Kambodży, powiedziała, że tajski napad był „trwający i silny” w poniedziałek.

Co spowodowało eskalację?

Przez ponad sto lat Tajlandia i Kambodża roszczą o niekwestionowanych punktach wzdłuż granicy lądowej o długości 817 km (508 mil). Doprowadziło to do potyczek w ciągu kilku lat i co najmniej tuzina zgonów, w tym podczas tygodniowej wymiany artylerii w 2011 roku.

Napięcia zostały ponownie wzbudzone w maju po tym, jak żołnierz Kambodży został zabity podczas krótkiej wymiany strzelaniny, która nasiliła się w pełnym kryzysie dyplomatycznym, a teraz wywołał ostatnie starcia zbrojne.

Oba kraje zgodziły się na deeskalację napięć, ale władze Kambodżańskie i Tajlandzkie nadal wdrażały lub zagrażały ograniczeniom z drugiej strony.

Wdrożono ściślejsze ograniczenia na granicy lądowej Tajlandii z Kambodżą, zatrzymując prawie wszystkie przejścia, z wyjątkiem studentów, pacjentów medycznych i innych osób z zasadniczym potrzebami. Władze tajlandzkie zamknęły granicę całkowicie po eskalacji przemocy.

Tymczasem Kambodża zakazała tajskich filmów i programów telewizyjnych, zatrzymała import tajskiego paliwa, owoców i warzyw oraz zbojkotował niektóre z międzynarodowych linków internetowych i zasilania sąsiada.

Kambodża później obniżyła relacje dyplomatyczne z Tajlandią na najniższym poziomie, wydalił ambasadora tajlandzkiego i odwołał wszystkich personelu Kambodży z ambasady w Bangkoku.

Było to odpowiedzią na wycofanie swojego ambasadora i wydalenia ambasadora Kambodży dzień wcześniej, w proteście przeciwko wielu wybuchom kopalni lądu, które zraniły ośmiu żołnierzy tajlandzkich.

Władze tajlandzkie twierdziły, że kopalnie zostały niedawno położone na ścieżkach, że na podstawie wzajemnego porozumienia miało być bezpieczne. Powiedzieli, że kopalnie były rosyjskie i nie są używane przez wojsko Tajlandii.

Kambodża oskarżyła Tajlandię o „bezpodstawne oskarżenia”, wskazując, że niewybuchowane kopalnie mogły pochodzić z poprzednich okresów niepokojów.

Polityczny opad

Wcześniej w lipcu były premier Tajlandii Paetongtarn Shinawatra próbował rozwiązać napięcia poprzez wezwanie z wpływowym byłym premierem Kambodży i obecnym prezydentem Senatu, Hun Sen.

Ich rozmowa została później wyciekająca, ujawniając panią Shinawatrę, o której mowa do panu Sen – który ustąpił jako premier na rzecz swojego syna Hun Maneta w 2023 r. – „wujek” i skrytykował tajlandzkie przywództwo wojskowe.

Jej komentarze spowodowały powszechne oburzenie i protesty i doprowadziły do zawieszenia pani Shinawatry na jej stanowisku 1 lipca po orzeczeniu sądu.

Jej sojusznik, były minister obrony Phumtham Wechayachai został mianowany premierem.

„Natychmiastowe” zawieszenie broni zgodziło się

Po pięciu dniach przemocy MR MANET Kambodży i Tajlandii Wechayachai spotkały się z rozmowami pokojowymi w Malezji, gdzie zgodzili się na „natychmiastowe i bezwarunkowe zawieszenie broni”, które wchodzi w życie od północy 28 lipca.

Malezyjski premier Anwar Ibrahim, obecny przewodniczący Bloku Regionalnego ASEAN, początkowo zaproponował spotkanie po tym, jak prezydent USA Donald Trump wezwał obie strony do rozstrzygnięcia różnic.

Pan Trump ostrzegł również, że nie zawiera żadnych umów handlowych, chyba że zakończą walkę.

„Dzisiaj mamy bardzo dobre spotkanie i bardzo dobre wyniki … ta nadzieja, że natychmiast przestanie walki, które spowodowały wiele utraconych życia, obrażenia, a także spowodowały wysiedlenie ludzi” – powiedział Manet, wyrażając uznanie dla pana Trumpa i Chin za jego wysiłki w tym procesie.

„Mamy nadzieję, że rozwiązania, które właśnie ogłosił premier Anwar, ustanowią warunek przejścia na naszą dwustronną dyskusję, aby powrócić do normalności relacji, oraz jako podstawa przyszłej deeskalacji sił”.

Wechayachai, który wcześniej wyraził wątpliwości co do szczerości Kambodży przed negocjacjami w Malezji, powiedział, że Tajlandia zgodziła się na zawieszenie broni, które „przeprowadziłyby się z powodzeniem w dobrej wierze przez obie strony”.

Dlaczego granica jest kwestionowana?

Napięcia nad granicą w dużej mierze pochodzą z mapy z 1907 r. Wprowadzoną zgodnie z francuską regułą kolonialną, która została użyta do oddzielenia Kambodży od Tajlandii.

Kambodża wykorzystała mapę jako odniesienie do roszczenia terytorium, podczas gdy Tajlandia twierdziła, że mapa jest niedokładna.

Najważniejsze i gwałtowne konflikty dotyczyły 1000-letniej świątyni Preah Vihear.

Podążaj za światem

Posłuchaj świata z Richardem Engelem i Yaldą Hakim w każdą środę

Stuknij, aby śledzić

W 1962 r. Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości przyznał suwerenność Kambodży nad obszarem świątyni, co spowodowało podrażnienie między krajami sąsiednimi.

Kambodża wróciła do sądu w 2011 roku, po kilku starciach między armią a siłami tajlandzkimi, które zabiły około 20 osób i wysiedliły tysiące. Sąd potwierdził orzeczenie na korzyść Kambodży w 2013 r.

Kambodża po raz kolejny zwróciła się do sądu międzynarodowego, aby rozwiązać spory graniczne, ale Tajlandia odrzuciła jurysdykcję sądu.