Jak wyborcy z „miasta docelowego” w Grimsby czują się po budżecie Partii Pracy? | Wiadomości polityczne

Great Grimsby i Cleethorpes nad ujściem rzeki Humber to okręg wyborczy łączący miasto, które u szczytu rewolucji przemysłowej pretendowało do miana największego portu rybackiego na świecie, oraz bardziej konserwatywne nadmorskie kurorty i wiejskie wioski wokół Cleethorpes.

Ten nowy okręg wyborczy był głównym liderem wyborów powszechnych w 2024 r., znajdując się w sercu „czerwonego muru” w Lincolnshire popierającym brexit. To jest kluczowe miejsce na polu bitwy labourzystów Sir Keira Starmera musiał wrócić na drogę do władzy. I zrobił to.

Było to wielkie symboliczne zwycięstwo Partii Pracy, ponieważ partia odzyskała Great Grimsby, które było Partią Pracy od drugiej wojny światowej, ale przeszło do Borisa Johnsona Konserwatyści w 2019 r., a także zajęli się bardziej wiejskim i zamożnym Cleethorpes.

Ale najważniejszą historią tego wieczoru było to, że Praca głosowanie było zarówno płytkie, jak i szerokie, i mam na myśli to, że ogromna większość robocza Sir Keira, wynosząca 165 mandatów, została zdobyta przy najniższym odsetku głosów spośród wszystkich rządów od drugiej wojny światowej.

W miarę osuwania się ziemi ten został zbudowany na szczególnie niestabilnym podłożu. Zwycięstwo było w równym stopniu opowieścią o odrzuceniu konserwatystów i powstaniu innych partii, jak i opowieścią o kraju przyjmującym labourzystów.

Śledź najnowsze: Aktualności polityczne na żywo

Miliony głosów trafiły na Reformę i Liberalnych Demokratów, jako Konserwatyści poniósł najgorszą w historii porażkę wyborczą. Nigela Farage’a Partia Reform zdobyła około 14% wszystkich oddanych głosów, przywróciła do parlamentu rekordową liczbę pięciu posłów i zajęła drugie miejsce na ponad 100 innych, z czego 89 to miejsca Partii Pracy, w tym Great Grimsby.

Zapytaj osoby z numeru 10, a oni wszyscy doskonale zdają sobie sprawę, że przesunięcie w kierunku populistycznej, nacjonalistycznej prawicy – ​​jak widać w innych zachodnich demokracjach – jest tutaj bardzo realną perspektywą, a przywódcy ci – zwłaszcza Nigel Farage – ośmielili się Zdecydowane zwycięstwo Trumpa w USA.

Ponieważ Niemcy i Francja stoją w obliczu realnego zagrożenia ze strony skrajnej prawicy w wyborach krajowych odpowiednio w 2025 i 2027 r., Sir Keir może wkrótce stać się ostatnim głównym przywódcą centrolewicy na kontynencie.

Sir Keir nie ma również złudzeń, że jeśli nie dotrzyma obietnic złożonych w lipcowych wyborach powszechnych, spotka go gniew wyborców, a budżet była zaliczka, jeśli wolisz, na te zobowiązania, gdy w końcu zobaczyliśmy prawdziwy zarys tego laburzystowskiego rządu. Był to budżet tak historyczny i potężny pod względem podatków i wydatków dla Wielkiej Brytanii, jak manifest Partii Pracy był niejasny pod względem fiskalnym. U podstaw leży ogromna inwestycja w usługi publiczne, w szczególności w NHS, skoncentrowana na pierwszych dwóch latach kadencji tego parlamentu.

Taki jest plan, ale jak lądowanie? Podczas kampanii przed wyborami powszechnymi miastami docelowymi Sky News były Great Grimsby i Cleethorpes. Chcieliśmy zobaczyć wybory oczami tych wyborców, których obie strony desperacko potrzebowały zwycięstwa, a centralnym punktem tych wysiłków było wydarzenie naszych przywódców w ratuszu w Grimsby, podczas którego niezdecydowani wyborcy zadawali pytania Sir Keirowi i Rishi Sunak. W nocy szybka ankieta przeprowadzona przez YouGov dała Sir Keirowi przewagę dwa do jednego.

Po przyjęciu budżetu wróciliśmy do Grimsby, aby zobaczyć, jak on i nowy rząd zostały przyjęte przez trzech spośród tych wyborców – Amy, Sharon i Caiman – którzy zadawali pytania podczas wydarzenia wyborczego Sky News Battle for Number 10.

W końcu był to trudny początek dla laburzystowskiego rządu, a budżet nie był dokładnie taki, jak reklamowano w okresie poprzedzającym wybory. Chciałem dowiedzieć się, jak według tego trio radzi sobie Sir Keir.

„Wydaje się, że jest chaotycznie”

Dwa z głównych tematów programu dotyczyły zaufania i podatków. Sharon, przez całe życie zwolenniczka Partii Pracy, która pracuje w sektorze opieki i mieszka w Grimsby, naprawdę chciała wiedzieć, w jaki sposób Sir Keir zamierza „poprawić sytuację” mieszkańców znajdujących się w niekorzystnej sytuacji i czy obecny premier naprawdę nie podniósłby podatków, aby inwestować.

Sharon, obserwując jej pytanie, zgodziła się, że było to właściwe pytanie i powiedziała mi, że nie tylko nie jest chroniona w budżecie jako „osoba pracująca”, ale uważa, że ​​zostanie pośrednio opodatkowana, gdy pracodawcy przekażą £ 25 miliardów podwyżek podatku na ubezpieczenie społeczne dla pracowników w wyniku niższych wynagrodzeń lub dla konsumentów w wyniku wyższych cen w sklepach.

„Mam nadzieję, że to się uda, ponieważ wydaje mi się to ryzykowne, ponieważ powiedział, że wszystko zależy od wzrostu gospodarczego” – powiedziała. „Głosowałem na Partię Pracy, zawsze głosowałem na Partię Pracy, ale Partia Pracy, którą widzę do tej pory – było jej tak wiele – wydawała się chaotyczna”.

Amy, była przewodnicząca swojej lokalnej Partii Konserwatywnej, nie mogła się zmusić do głosowania na Sunaka i ostatecznie oddała głos na Liberalnych Demokratów w wyborach, w których, jak stwierdziła, jej główną troską jest zaufanie.

Podczas debaty przywódców powiedziała Sunakowi, że działania podjęte przez jego rząd wokół „partygate” i jego decyzja o opuszczeniu parlamentu Dzień D wczesne uroczystości wywołały u niej wstyd i zrujnowały reputację Partii Konserwatywnej.

Powiedziała mi, że cztery miesiące po wyborach powszechnych nadal jej główną kwestią jest zaufanie: „(Zaufanie) jest tutaj ogromną kwestią. Nie sądzę, żeby ten rząd okrył się chwałą”. A jeśli chodzi o Sir Keira i budżet, Amy powiedziała, że ​​premier mówił o zapewnieniu krajowi wzrostu gospodarczego, „co jest absolutnie potrzebne”.

Dodała: „Jak on tego dokonał? No wiesz, nakładając ciężar na rozwój przedsiębiorstw. Po prostu tego nie ma”.

Przeczytaj więcej wiadomości politycznych
Czy poseł Partii Pracy może dogadać się z republikańskim prezydentem?
Lammy mówi, że krytyka Trumpa to „stare wiadomości”
Poseł Partii Pracy oskarżony o pospolitą napaść

„Czuję, że nadal jest robotem”

Dla Caimana było to pytanie zapowiadające obawy dręczące w początkach urzędowania sir Keira – że jest to premier pozbawiony ludzkiego charakteru i usiłujący dać wyborcom wizję uzasadniającą trudne wybory, których dokonuje.

Caiman powiedział, że chociaż kiedyś lubiła swoją autentyczność, przywódca laburzystów „wyrósł bardziej na polityka niż na osobę, na którą głosowałbym, aby rządziła krajem”, mówiąc premierowi: „Wyglądasz bardziej na polityka robot.”

Cztery miesiące na Kajmanie nadal był tego zdania: „Każdy, kto ma serce, nie wziąłby zimowego dodatku na paliwo dla emerytów. Mam wrażenie, że nadal jest robotem”.

Na temat budżetu powiedział: „To prawie jak kara, a nie to, co wszyscy wiemy, że musimy dołożyć się do naszych usług publicznych. Ale wracamy do sedna komunikatu. Nikt tego nie określał zwykły człowiek.”

To trio nie pozostawiło mi żadnych wątpliwości, że ława przysięgłych jest przeciwna nowemu rządowi. Kiedy poprosiłem ich o zaznaczenie pierwszych czterech miesięcy z dziesięciu, Amy dała Sir Keirowi pięć, Caiman cztery, a Sharon, niegdyś lojalna zwolenniczka Partii Pracy, powiedziała mi: „Wolałabym nie mówić w tej chwili”.

Nawet lokalna posłanka Melanie Onn, która straciła mandat w 2019 r., ale odzyskała go dla Partii Pracy w 2024 r., przyznaje, że była zaskoczona skalą budżetu Partii Pracy. „Byłem (zaskoczony), i kazano mi przestać to powtarzać”.

Ale był to „odważny budżet”, który przyjęła z zadowoleniem. „Musimy wykazać się odwagą i zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby jak najszybciej odwrócić sytuację, a to oznacza inwestycje, więc dla mnie naprawdę miło było zobaczyć, że zaakceptowano fakt, że nie można rozwijać gospodarkę bez inwestycji i przywracania na właściwe tory takich rzeczy jak usługi publiczne”.

„To był trochę trudny początek”

Ma to tym większe znaczenie dla pani Onn, która doskonale zdaje sobie sprawę, że jej zwycięstwo było częściowe. Tak, odzyskała mandat, ale Reforma dobrze sobie poradziła nie tylko w jej siedzibie, ale w dziesiątkach innych miejsc z czerwonymi ścianami, które tradycyjnie należały do ​​Partii Pracy, ale gdzie wyborcy szukają teraz nowego politycznego domu.

„Myślę, że ludzie, którzy głosowali na konserwatystów w 2019 r., mieli poczucie, że szukają nowego domu” – wyjaśniła. „Wiele z tych osób dało szansę Borisowi Johnsonowi i konserwatystom, ale to tak naprawdę nie zadziałało. Dlatego mieli zamiar postawić na reformę, która oczywiście składała mnóstwo obietnic, o których wiedzieli naprawdę, że nie musieli wstawać.

„Każdego, kto być może nie był przekonany przez Partię Pracy w tych wyborach, ponieważ można uczciwie powiedzieć, że nie wszyscy byli, zapytaliśmy ich, jakie są ich najważniejsze problemy, a oni odpowiedzieli, że NHS oraz imigracja i reforma mają odpowiedź w tych dwóch kwestiach”.

👉 Kliknij tutaj, aby śledzić politykę w Jack and Sam’s Daily, gdziekolwiek znajdziesz swoje podcasty 👈

Dla pani Onn budżet wyznacza obecnie kierunek dla rządu, który w pierwszych latach swojej działalności postawił sobie skrócenie list oczekujących, inwestując 25 miliardów funtów w służbę zdrowia w ciągu najbliższych dwóch lat.

„Byłbyś ślepy, gdyby nie powiedział, że początek dla rządu laburzystów był dość trudny. Myślę, że tak naprawdę czekamy na budżet. Myślę, że wyznacza on bardzo jasny kierunek i będziemy pracować naprawdę trudno odwrócić sytuację w kraju i wprowadzić zmiany, których ludzie chcą”.

Jej kawałek czerwonego muru został odzyskany, ale nigdy wcześniej polityczne osunięcie się ziemi nie stanęło na tak niepewnym gruncie. Sir Kier i jego kanclerz obstawiają, że jego duży budżet z czasem się spłaci i odeprze populistyczne zagrożenie, przekonując wyborców o swojej obietnicy zmian.