Kiedy słońce zachodzi w Scunthorpe w tę sobotę, miasta Steelworks prawdopodobnie będzie miało nowego szefa – Jonathana Reynoldsa.
Prawo, które parlament będzie prawie na pewno zatwierdzaj ten weekend Rędzi sekretarza biznesowego uprawnień do bezpośredniego personelu British Steel, zamawiaj surowce i, co najważniejsze, zachowaj wielkie piece w zakładzie.
To nie jest pełna nacjonalizacja.
Ale to niezwykły krok.
Chińska firma Jingye – na papierze – pozostanie właścicielem British Steel.
Ale państwo Wielkiej Brytanii wprowadzi się do konfiguracji korporacyjnej, aby legalnie zastąpić życzenia międzynarodowej firmy.
Forma stanu wojennego powołała się na prywatne przedsiębiorstwo.
To kosztuje podatnika.
Śledź najnowsze: Aktualizacje polityki na żywo
Żadna liczba nie została określona, ale nie ma wynagrodzeń i zamówienia do wydania w witrynie, które już tracą 700 000 funtów dziennie.
Istnieje również wyraźna frustracja w rządzie Jak chińscy właściciele zajmują się negocjacjami wokół modernizacji strony Scunthorpe.
„Jingye nie był szczery w całym tym procesie”, powiedział sekretarz biznesu w oficjalnym ogłoszeniu swojego departamentu na temat nowych przepisów.
Czas jest tak napięty ze względu na naturę procesu wytwarzania stali.
Użyj przeglądarki Chrome, aby uzyskać bardziej dostępny odtwarzacz wideo
Wewnątrz ostatnich wielkich pieców w Wielkiej Brytanii
Po wyłączeniu wielkie piece są bardzo trudne do włączenia.
Gdyby tak się stało w Scunthorpe – jak wydawało się prawdopodobne w ciągu kilku dni – to byłaby gra.
Ten ruch utrzymuje program na drodze i otwiera więcej czasu na rozmowy w długoterminowej przyszłości zakładu.
Podczas gdy oficjalna linia w Whitehall jest taka, że „wszystkie opcje są na stole”, nacjonalizacja wydaje się coraz bardziej prawdopodobna.
Wymagałoby to więcej przepisów, gdyby to zostało zrobione – jak wydaje się prawdopodobne – bez zatwierdzenia obecnego właściciela.
Znalezienie alternatywnego partnera komercyjnego nie zostało wykluczone, ale nie czeka też na skrzydłach.
Jeśli chodzi o to, jak wygląda ta długoterminowa przyszłość, z zaledwie pięcioletnim życiem w wielkich piecach Scunthorpe, modernizacja jest nieunikniona.
Roślina Port Talbot widziała zamknięte przez jego wielkie piece W ubiegłym roku przejście na bardziej przyjazne dla środowiska elektryczne piece łukowe i utratę tysięcy miejsc pracy.
Widok ogólny pokazuje roślinę Scunthorpe British Steel. Pic Reuters
Polityczne postacie w Walii kwestionują teraz, dlaczego nacjonalizacji nie było na stole dla tej strony.
Odpowiedź rządu jest taka, że umowa została zawarta przez poprzednią administrację Tory, a właściciele witryny Południowej Walii zgodzili się na warunki.
Ale istnieje również poczucie, że ta decyzja o stali brytyjskiej jest kształtowana przez krajowy i międzynarodowy kontekst polityczny.
Partia Pracy doszła do władzy obiecującej ożywić społeczności lewicowe i wstrzykiwać poczucie dumy z powrotem do miejsc, które wciąż zachwyca się utratą tradycyjnego przemysłu.
Mając to na uwadze, byłoby politycznie nie do zaakceptowania, gdyby ostatnie dwa Wielką Bliskie piece zostały zamknięte i tysiące miejsc pracy utraconych w stosunkowo pozbawionej części kraju.
Przeczytaj więcej od Sky News:
Michael Gove wręczył peerage
Bilety w sprzedaży na zaburzenia wyborcze na żywo
Badenoch zaprzecza wspieraniu lokalnych koalicji
Jeden z dwóch wielkich pieców podczas operacji Scunthorpe British Steel
Reform UK Ważne jest również stanowisko nalegania na pełną i natychmiastową nacjonalizację, biorąc pod uwagę, że partia jest dążeniem do pracy w wielu częściach kraju, w którym spadek produkcji był najważniejszy.
Sytuacja geopolityczna jest jednak być może bardziej nagląca.
Wystarczy spojrzeć na siłę języka premiera w jego przemówieniu ulic Downing – „Wszystkie nasze bezpieczeństwo gospodarcze i narodowe są na linii”.
Reakcja rządu na zamieszanie spowodowane wypowiedziami prezydenta Donalda Trumpa na taryfy i bezpieczeństwo polegało na podkreśleniu potrzeby zwiększenia odporności krajowej zarówno w biznesie, jak i obronie.
Stanie się jedynym narodem G7, który nie jest w stanie wyprodukować dziewiczej stali w czasie, gdy globalizacja wydaje się być w odosobnieniu, prawie nie pasuje do tej narracji.
Przedstawiłby również poważne praktyczne pytania dotyczące zdolności Wielkiej Brytanii do produkcji stali do obrony i szerszego przejścia na produkcję zielonej energii.
Potem jest intrygujący wątek wokół handlu USA-Chiny.
Chociaż decyzja ta jest odrębna od dyskusji z Białym Domem na temat taryf, można sobie wyobrazić, w jaki sposób brytyjski ruch w celu walki z kontrolą witryny o znaczeniu krajowym od chińskiego właściciela może spaść z prezydentem USA, który jest obecnie zaangażowany w zaciętą wojnę handlową z Pekinem.
Jest to niezwykły krok od rządu, ale jest to bardziej znak interpunkcyjny niż pełna odpowiedź.
Pozostaje napięcie między produkcją a dekarbonizacją, podobnie jak wyzwania związane z globalną gospodarką, która znacznie się wydawała fragmentem.
Ale jedno jest pewne.
Jako przypowieść polityczną na temat upadku tradycyjnego przemysłu i niebezpieczeństw globalizacji, saga stali brytyjskiej jest trudna do pokonania.
