Unia Europejska zawdzięcza swoje początki umowy handlowej, która obejmowała węgiel i stal.
W jego sercu jest przekonanie, że wolny handel między partnerami jest zasadniczo dobrą rzeczą.
Nic nie jest bardziej pewne, że decydują decydentów w Brukseli niż widmo taryf walujących.
Oczywiście widzieli to. Przywódcy zarówno w Paryżu, jak i Berlinie już jasno stwierdzili, że UE jest gotowa odpowiedzieć, jednocześnie żałując.
We wtorek szef Unii Europejskiej Ursula von der Leyen poprzysiągł zemścić się przeciwko Prezydent USA Donald Trump narzucanie taryf na stali i aluminium.
„UE będzie działać w celu ochrony swoich interesów gospodarczych” – powiedziała w oświadczeniu Von Der Leyen.
„Taryfy to podatki – złe dla biznesu, co gorsza dla konsumentów” – powiedziała. „Nieuzasadnione taryfy na UE nie zostaną bez odpowiedzi – będą uruchamiać zdecydowane i proporcjonalne środki zaradcze”.
Użyj przeglądarki Chrome, aby uzyskać bardziej dostępny odtwarzacz wideo
Wpływ stalowych taryf pana Trumpa
Porozmawiaj z dyplomatami w całej Europie, a prawie wszyscy powiedzą ci to samo – że nikt nie wygrywa z wojny handlowej.
Ale poza gniewem i progiem dyplomatycznym jest coś innego, co może się teraz zdarzyć, a relacje z Waszyngtonem jeszcze bardziej.
Przeczytaj więcej od Sky News:
Trump nakłada 25% taryf na wszystkie import stali i aluminium
Trump Taryff Zagrożenie zobaczyło, że amerykański import osiągnął rekordowy rekord
Przywódcy europejscy, z kilkoma wyjątkami, nie są blisko przyjęcia tego samego protekcjonistycznego punktu widzenia co prezydent Trump.
Oznacza to, że jeśli uważają, że rynki amerykańskie są dla nich zamknięte, będą szukać nowych miejsc do sprzedaży towarów.
I to może prowadzić w trzech kierunkach.
Po pierwsze Chiny, które zawsze były postrzegane jako mniej smaczny i mniej niezawodny partner niż Ameryka.
Teraz wyrok ten prawdopodobnie zostanie zmieniony.
Po drugie, spojrzą na Indie, w których kompleksowa umowa handlowa pozostaje wyjątkowa, pomimo rosnącego handlu dwustronnego.
I po trzecie, UE przyjrzy się Ameryce Południowej, kolejnym rozwijającym się rynku.
I to nie wpłynęłoby tylko na handel. Jeśli Europa rozwinie bliższe stosunki gospodarcze z Chinami, Indiami, Brazylią i innymi, to na pewno wpłynie na spawalnik innych umów geopolitycznych – dokładnie takie rzeczy, które denerwują i martwią się prezydentami amerykańskimi.
Konsekwencje amerykańskich taryf może spowodować nowe, a nawet mało prawdopodobne partnerstwa, podobnie jak stara transatlantycka przyjaźń jest obciążona.
