Personel przekraczający linie gangu w celu walki z niedożywieniem i cholerą w Haiti Capital | Wiadomości światowe

W prostym budynku Breezblock i cementu pacjenci z cholera są przyczepione do ociekania, gdy leżą na twardo, drewnianych łóżkach.

W jednej części dwóch młodych chłopców patrzy w odległość bez apatycznych oczu. Są bardzo słabo, mówią nam pracownicy, ale teraz są tutaj, przeżyją.

Personel medyczny sprawdzał swoich pacjentów w stosunkowo chłodnym wnętrzu totemów, podczas gdy słońce pokonuje się na terenie szorstkich i gotowych połączonych budynków szpitala Fontaine w Port-au-Prince.

Szpital został zbudowany wśród slumsów w obszarze stolicy Haiti znanej jako Cyt Soleil – lub Sun City.

To przedmieście jest powszechnie uważane za miejsce narodzin gangów Port-au-Prince, a ta część miasta była gwałtowna i niebezpieczna od dziesięcioleci.

Społeczeństwo obywatelskie nie działa tutaj. Rzeczywiście, Szpital Fontaine jest jedynym placówką medyczną nadal działającą w kontrolowanych przez gangach obszarach CITE Soleil.

Bez tego ludzie, którzy tu mieszkają, nie mieliby dostępu do lekarzy ani opieki medycznej.

Jak gangi przejęły Haiti? Oglądaj pytania i odpowiedzi ze Stuart Ramsay

Stoję na oddziale cholery z Jose Ulysse, założycielem szpitala. Otworzył szpital 32 lata temu. To organizacja charytatywna, prowadzona wyłącznie pod datkami.

Pan Ulysse wyjaśnił, że rosnąca przemoc gangów w całej Port-au-Prince i chaos, który powoduje, oznacza, że ​​ludzie są przekazywani do obozów przesiedlonych, co z kolei oznacza, że ​​epidemie cholery pogarszają się.

„Cholera jest zawsze obecna, ale jest czas, kiedy jest więcej” – powiedział mi.

„Ostatnio z powodu wszystkich obozów przesiedlonych jest wiele rozwiązłości i gwałtu, a my mamy wzrost przypadków”.

Kiedy rozmawialiśmy, zapytałem go o dwóch młodych chłopców i niewielką grupę kobiet na oddziale.

„Teraz są tutaj, będą w porządku, ale jeśli ich tu nie było, a tego szpitala nie było, byliby już martwi”, odpowiedział, gdy zapytałem go o ich stan.

Opuściliśmy oddział cholery, czyszcząc ręce i buty z dezynfekującym, zanim przeszliśmy do następnej części szpitala pod presją – oddział niedożywienia.

„Niedożywienie i cholera idą w parze”-wyjaśnił Ulysse, szedliśmy.

W klinice spotykamy rodziców i ich najmłodszych – wszystkie niemowlęta są niedożywione.

Matki – i ważne do zauważenia – jeden ojciec, otrzymują jedzenie do karmienia swoich dzieci.

Przeczytaj więcej o raportach Stuarta Ramseya na Haiti:
Dzieci chodzące do szkoły na Haiti Dodge Gunfire
Słuchaj: raportowanie z miejskiej strefy wojny Haiti
Żołnierze zmierzą się z „padającymi pociskami” z gangów Haiti

Ci, którzy są w najgorszym stanie, są również karmione kroplami. Jednym z oznak niedożywienia, jest rozszerzony brzuch i większość z tych dzieci ma to.

Ulysse mówi mi, że ubóstwo i niepewność łączą się. I podobnie jak cholera, niedożywienie się pogarsza.

Wyjaśnił, że gdy przemoc wzrasta, rodzice nie mogą iść do pracy, ponieważ jest to zbyt niebezpieczne, więc nie są w stanie zarabiać na życie, co oznacza, że ​​nie mogą odpowiednio karmić swoich dzieci.

Pracownicy lekarzy i szpitali ryzykują swoje życie każdego dnia, przekraczając linie gangu i terytoria, aby dostać się do szpitala i opiekować się ich pacjentami.

Powodem, dla którego ten szpital jest tak popularny, jest to, że pojawiają się pracownicy, nawet jeśli walki są najgorsze.

Pomimo skromnych zasobów, oddział intensywnej terapii szpitala Fontaine dla przedwczesnych dzieci jest zajęty – jest powszechnie uważany za jedno z najlepszych tego rodzaju obiektów w kraju.

Zespół pielęgniarek, zamaskowany i w zaroślach, czule opieka nad tymi małymi dziećmi, z których niektóre mają zaledwie kilka godzin.

Są jednymi z najbardziej niezwykle wrażliwych.

👉 Posłuchaj codziennie Sky News w aplikacji podcastu 👈

Zapytałem pana Ulysse, co by się stało, gdyby jego szpitala nie było.

„Wyobraź sobie, że nie ma miejsca, w którym mogą się udać, wszyscy tu przyjeżdżają, zwykle najbiedniejsi ludzie w kraju”, powiedział mi.

Podkreślił jednak, że jedynym sposobem, w jaki szpital może kontynuować darowizny, a cięcia do programu USAID rządu USA miały bezpośredni wpływ na dawców szpitala.

Ataki na szpitale i personel pracujący w najtrudniejszych obszarach w Port-au-Prince stały się powszechne.

Filmowaliśmy przed jednym z dwóch obiektów Médecins bez Frontières w centrum stolicy, gdzie prace zostały zawieszone, ponieważ ich personel był zagrożony lub zaatakowany.

Personel medyczny z Ministerstwa Zdrowia w Port-au-Prince mówi nam ponad 70 procent wszystkich placówek medycznych w Port-au-Prince. Tylko jeden duży szpital publiczny, szpital Le Paix, jest otwarty.

Dyrektor wykonawczy szpitala Le Paix, dr Paul Junior Fontilus, mówi, że jest zakłopotany celowaniem w placówki medyczne.

„To nie ma sensu, to szalone, nie wiemy, czego oni chcą” – powiedział, szukając szpitala.

Szpital jest uporządkowany i dobrze funkcjonuje, biorąc pod uwagę presję, którą jest pod. Mają do czynienia z coraz większą liczbą przypadków cholery, wzrostem ran postrzałowych i przemocy seksualnej.

„Jesteśmy opanowani popytem, ​​co przewyższa naszą zdolność do reagowania” – wyjaśnił mi.

„Ale jesteśmy zobowiązani do sprostania wyzwaniu i oferowania usług dla ludności”.

Przemoc gangów miażdży życie z Port-au-Prince, wpływając na całe społeczeństwo. I, jak to często bywa, najbardziej wrażliwe w społeczeństwie najbardziej cierpi.

Stuart Ramsay donosi z Haiti z operatorem kamery Toby Nash, starszym zagranicznym producentem Dominique Van Heerden i producentem Brunelie Joseph i David Montgomery.