Daleko od domu – w St George’s Park Home of the Lionesses – ponownie zjednoczyły się piłkarze z Afganistanu.
Wreszcie znowu grają razem. Tutaj z misją wygrania miejsc na afgański Zespół Uchodźców, wyjątkowo ustanowiony przez FIFA.
„To było jak ciepły uścisk dla każdego z nas” – powiedziała Sky News obrońca Najma Arefi. „Będąc tutaj razem i pracuję jako zespół.
„Chcemy podzielić się ze światem, którym wciąż tu jesteśmy i wciąż walczymy”.
Gracze mają misję zabezpieczenia miejsc w afgańskim zespole ds. Uchodźców
„Pies na ulicy ma więcej praw”
Ale z dala od boiska odzwierciedlają, dlaczego tu są, wszystkiego utracone, gdy Taliban Szybko odzyskał władzę w sierpniu 2021 r.
„Wszystko upadło z dnia na dzień i to było jak koszmar” – powiedział Arefi. „Niektórzy z moich przyjaciół w domu mówią, że pies na ulicy ma więcej praw niż kobieta”.
Podobnie jak Arefi, bramkarz Elaha Safdari znalazł się w Doncaster po ucieczce jako 17-latka bez swojej rodziny. Jedyna pamiątka z domu – jej bramkarz roku trofeum z mistrzostw Afgańczyków.
Ale dyskryminacja była odczuwalna tam, gdzie kiedyś znalazła tyle radości – piłkę nożną – gdy szukała klubu w Anglii.
Obrońca Najma Arefi mówi: „Nadal tu jesteśmy i wciąż walczymy”
„Czułam rasizm, zaatakowali mnie” – powiedziała. „Jestem uchodźcą, akceptuję to, ale jestem tutaj.
„Musiałem zacząć od Zero i jestem tylko człowiekiem, który musiał opuścić kraj tylko po to, by pozostać przy życiu”.
Ale Safdari nigdy nie zrezygnował z piłki nożnej. Zainspirowało ją tutaj poprzez edukację.
Bramkarz Elaha Safdari uciekła do Wielkiej Brytanii z Afganistanu, gdy miała zaledwie 17 lat
Tak jak działacze nigdy nie poddali się Afganistanie, mając kobietę piłkarską.
Pierwszy oficjalny mecz miał miejsce w 2010 roku, a sport symbolizuje wzmocnienie pozycji kobiet w nowym Afganistanie.
Drużyny młodzieżowe nadal grały w 2021 r., Dopóki islamscy fundamentaliści przejęli kontrolę po tym, jak Afganistan został porzucony przez narody zachodnie, które pierwotnie obaliły uciskający reżim w 2001 roku.
Następnego dnia były kapitan Khalida Popal powiedział mi o niepokojących połączeniach, które otrzymywała od graczy obawiających się ich bezpieczeństwa.
Ewakuacje były priorytetem. Potem przyszło marzenie o przywróceniu drużyny narodowej na wygnaniu. To było trudne i powolne wśród szerszej erozji praw kobiet.
Jedyna pamiątka Elaha z domu to trofeum z Mistrzostw Afgańczyków
„Chcemy, żeby FIFA nas rozpoznała”
Ale zawodnicy przypisują Popal na presję na organ zarządzający światowej piłki nożnej, który podjął bezprecedensową decyzję o zorganizowaniu meczów dla drużyny uchodźców na wygnaniu w tym roku.
„To świetny krok od FIFA” – powiedział Safdari. „Chcemy tylko poprosić FIFA o rozpoznanie nas”.
Chcą nadal grać poza meczami przyjaciół. Nie pod sztandarem zespołu dla uchodźców, ale ponownie jako oficjalna drużyna narodowa kobiet. I nie grając pod flagą talibów.
„Tęskniliśmy za tak wiele lat” – powiedział Safdari. „Nie chcę nawet przegapić kolejnej sekundy. Jestem po prostu gotowy, jestem chętny i jestem głodny grania”.
FIFA, organ zarządzający światowej piłki nożnej, zorganizował mecze dla drużyny jeszcze w tym roku
Piłka nożna – jak międzynarodowy krykiet – pozwolił Afganistanowi wystawić tylko męską drużynę.
„To jest tak śmieszne, gdy ludzie grają… reprezentują kraj” – powiedział Safdari. „Ale kobiety nie mogą”.
FIFA ma nadzieję wywierać presję na dyplomatycznie na talibów, aby przywrócić prawa kobiet, ale w ciągu czterech lat nie poczyniono żadnych postępów.
I to prowadzi nas do tego obozu szkoleniowego w Staffordshire, a FIFA przynosi szkockiego menedżera Pauline Hamill, aby znaleźć 23 graczy do utworzenia drużyny. Śledzi poprzedni obóz identyfikacyjny talentów w Australii.
FIFA chce, aby talibowie przywrócili prawa kobiet, ale wydaje się, że nie poczyniono żadnych postępów
„Czułem jej ból”
Nie jest to zwykły wybór drużyny dla najczęściej zakręconego zawodnika Szkocji, który od tego czasu trenował szkockie i saudyjskie drużyny młodzieżowe.
„Jesteś bardzo wrażliwy na niektóre sytuacje, w których gracze przeszli” – powiedział Hamill.
„Jeden z graczy otworzył mnie w jednym z obozów i… po prostu czułem jej ból.
„Myślę, że jako trener ludzie widzą cię na boisku, a ty pracujesz technicznie i taktycznie z zawodnikami.
„Ale mając te chwile poza boiskiem, czasami nic nie może cię przygotować”.
Zadanie szkockiego menedżera Pauline Hamill jest znalezienie 23 graczy do utworzenia drużyny
Posłuchaj świata z Richardem Engelem i Yaldą Hakim w każdą środę
Przeczytaj więcej od Sky News:
Lionesses świętują wygraną euro
Puchar Świata Kobiet do rozszerzenia
Afgańskie kobiety celują w ciało krykieta
A dla graczy chodzi o większą misję, poza piłką nożną, nigdy nie zapominając sióstr w domu bez wolności.
„Nadal myślę, że to tylko marzenie” – powiedział Arefi.
„Będziemy się obudzić, a Afganistan jest wolny. Ale jest to coś, co musimy zaakceptować … i mówić o tak wielu kobiet i dziewcząt, które zostały uciszone w kraju, być ich głosem i reprezentować świat.
„Nie zapomnij o afgańskich kobietach, które tam są, przechodzą ciężkie czasy”.
