Z badania wynika, że jeden z największych węży w Europie – który może dorastać do dwóch metrów długości – zamieszkuje strychy i zagłębienia w ścianach domów w Wielkiej Brytanii.
Eskulapa węże nie są rodzime, ale po dwóch potencjalnych „ucieczkach” można je spotkać w stolicy – w pobliżu londyńskiego zoo i kanału Regent’s Canal – oraz w okolicach zatoki Colwyn w północnej Walii.
Badanie na wężach wykazało, że „aktywnie szukały zamieszkałych budynków i wracały do nich”.
Naukowcy z Uniwersytetu w Bangor zaobserwowali, jak „wspinały się po dużych konstrukcjach, aby dostać się na strychy i zagłębienia w ścianach domów”.
Samce węży Eskulapa „wyraźnie preferowały” budynki – siedem na osiem szukało schronienia w pomieszczeniach zamkniętych – i „nie boją się korzystać z budynków i innych obiektów znajdujących się w bliskiej odległości od ludzi”.
Samice węży wolały jednak przebywać w lasach.
Badanie wszczepili 21 wężom Eskulapa nadajniki radiowe na dwa sezony, aby sprawdzić zasięg ich siedlisk.
Osoby cierpiące na fobię wężową mogą pocieszyć się faktem, że inne gatunki występujące w Wielkiej Brytanii, takie jak żmija, gniewosz zwyczajny i zaskroniec zwyczajny, zwykle trzymają się z daleka od budynków i środowisk miejskich.
Węże Eskulapa doskonale się wspinają, ale nie są jadowite i krępują swoją ofiarę, którą są głównie gryzonie i małe ssaki.
Autorzy badania podają, że niektóre żyją na wolności w okolicach zatoki Colwyn po ucieczce z walijskiego zoo w górach w latach 70. XX wieku.
Londyńskie zoo twierdzi, że nie ponosi odpowiedzialności za populację węży wokół atrakcji turystycznej i pobliskiego kanału.
Zamiast tego uważa się, że węże zostały wypuszczone lub uciekły z grupy, która badała je w latach 80. XX wieku na tym obszarze.
Przeczytaj więcej ze Sky News:
Pracownik Walmartu znaleziony w piecu „spalony żywcem”.
Wcześniej bezdomny szef technologii „najbardziej wpływową czarną osobą w Wielkiej Brytanii”
Węże Eskulapa zamieszkują środkową, południową i wschodnią Europę oraz części zachodniej Azji.
Grupy węży występujące w Wielkiej Brytanii to populacje tego gatunku najbardziej wysunięte na północ.