Wyjaśnienie zmian w brytyjskim systemie imigracyjnym w obliczu „największych wstrząsów” od 50 lat | Wiadomości polityczne

Reklamowano je jako „najbardziej radykalne reformy azylowe współczesnych czasów” i „największe wstrząsy w systemie legalnej migracji” od prawie 50 lat, ale jak w rzeczywistości zmieniają się brytyjskie przepisy?

Jedna z największych zmian będzie miała wpływ na prawie dwa miliony migrantów już mieszkających w Wielkiej Brytanii, podczas gdy inne propozycje będą dotyczyć osób, które przybędą tu w przyszłości.

Oto jak…

Jak zmienia się „status osoby osiedlonej”?

Do tej pory migranci mieszkający w Wielkiej Brytanii musieli czekać pięć lat, zanim będą mogli ubiegać się o osiedlenie się na stałe, ale ten okres kwalifikacyjny wydłuży się dwukrotnie do 10 lat, a niektóre osoby mogą czekać nawet dłużej.

Zmiany dotkną prawie dwa miliony migrantów.

Osoby „wnoszące duży wkład w życie Wielkiej Brytanii” skorzystają ze skróconych ram czasowych.

Oznacza to, że lekarze i pielęgniarki pracują w tzw NHS będą mogli osiedlić się po pięciu latach, podczas gdy osoby o wysokich dochodach i przedsiębiorcy może uda się pozostać już po trzech latach.

Migranci mówiący po angielsku na wysokim poziomie i będący wolontariuszami również mogliby mieć szybszą drogę do osiedlenia się.

Z drugiej strony skali nisko opłacani pracownicy będą musieli czekać 15 lat.

W ten sposób rząd wyraźnie atakuje 616 000 osób i osób na ich utrzymaniu, które przybyły do ​​Wielkiej Brytanii na podstawie wiz zdrowotnych i opieki społecznej w latach 2022–2024 – tzw. „Boriswave”.

Rząd idzie jeszcze dalej, skupiając się na migrantach korzystających ze świadczeń, czterokrotnie wydłużając obecny czas oczekiwania do 20 lat.

Istnieją także plany ograniczenia świadczeń i mieszkań socjalnych wyłącznie do obywateli Wielkiej Brytanii.

I chociaż uznani uchodźcy, którzy przybyli do Wielkiej Brytanii legalnie, nadal będą kwalifikować się do finansowania publicznego, oni również będą objęci 20-letnim okresem obowiązywania.

Jak zmienią się zasady azylu?

Zainspirowany polityką imigracyjną w Danii, status uchodźcy stanie się tymczasowy i będzie obowiązywał tylko do czasu, gdy dana osoba będzie mogła bezpiecznie wrócić do domu.

Oznacza to, że osoby ubiegające się o azyl otrzymają zezwolenie na pobyt na 30 miesięcy zamiast obecnych pięciu lat, przy czym okres ten będzie mógł zostać przedłużony tylko wtedy, gdy w swojej ojczyźnie nadal będą grozić niebezpieczeństwa.

Uchodźcy będą jednak mogli osiedlić się wcześniej, jeśli znajdą pracę lub rozpoczną edukację „na odpowiednim poziomie” w ramach nowej trasy wizowej „praca i nauka” i uiszczą opłatę.

Rząd planuje także znieść swój prawny obowiązek wspierania osób ubiegających się o azyl, które w przeciwnym razie pozostałyby bez środków do życia, co według niego zostało wprowadzone w celu zapewnienia zgodności z przepisami UE, którymi Wielka Brytania nie jest już związana.

Zamiast tego wsparcie będzie miało charakter uznaniowy, a niektóre osoby zostaną wykluczone – np. przestępcy, osoby, które odmawiają przeniesienia, osoby, które mogą pracować, ale nie chcą, osoby zakłócające zakwaterowanie oraz osoby celowo pozbawione środków do życia.

Ponadto osoby ubiegające się o azyl, które posiadają majątek lub dochód, będą musiały partycypować w kosztach własnego utrzymania.

A co z nielegalnymi imigrantami?

Tymczasem nielegalni migranci i osoby, które przekraczają okres ważności wizy, muszą czekać nawet 30 lat, zanim zakwalifikują się do stałego pobytu.

Wciąż jednak trwają prace nad planami wykluczenia przestępców z osiedli, a rząd twierdzi, że „będą prowadzone prace w celu ustalenia dokładnego progu”, powyżej którego dana osoba nie kwalifikuje się.

„Reformy sprawią, że brytyjski system osadniczy będzie zdecydowanie najbardziej kontrolowany i selektywny w Europie” – twierdzi rząd.

Oprócz nowych środków planowane jest zwiększenie liczby migrantów wydalanych z Wielkiej Brytanii.

A co z nielegalnymi imigrantami, którzy już tu są?

Zawarto już porozumienie z Francją „jeden wszedł, jeden wyszedł”, na mocy którego osoby nielegalnie przekraczające kanał La Manche mają zostać odesłane, przy czym Wielka Brytania przyjmuje w zamian „migranta poddanego kontroli bezpieczeństwa… bezpieczną i legalną drogą”.

„Ten projekt pilotażowy jest w toku, a rząd współpracuje z Francją nad ekspansją” – twierdzi rząd.

Co więcej, uchodźcy nie będą mieli automatycznego prawa do łączenia rodzin, a także należy zintensyfikować usuwanie rodzin osób, które nie ubiegały się o azyl.

Przeczytaj więcej:
Kraje stojące przed zakazem wizowym w stylu Trumpa w ramach reform azylowych
Dlaczego parlamentarzyści Partii Pracy nie czują się komfortowo z nowym podejściem do azylu

Być może kontrowersyjne są plany zapewnienia wsparcia finansowego tym, którzy zgodzą się na wolontariat.

Rząd argumentuje, że jest to „najbardziej opłacalne podejście dla brytyjskich podatników i będziemy zachęcać ludzi do korzystania z tych możliwości”.

Sankcje zostaną także nałożone na narody, które nie będą współpracować w sprawie powrotu swoich obywateli, łącznie z zawieszeniem wiz do tego kraju.

Natomiast w przypadku osób, którym odmówiono przyznania statusu uchodźcy, proces odwoławczy ma zostać usprawniony poprzez wprowadzenie jednej drogi odwoławczej rozpatrywanej przez jeden organ, co wymagać będzie od wnioskodawców przedstawienia wszystkich argumentów za jednym razem, zamiast składania wielu wniosków.

Zreformowaniu ulegnie także ustawodawstwo dotyczące praw człowieka, aby ograniczyć wyzwania prawne związane z deportacjami.

Wreszcie liczba osób przybywających „bezpiecznymi i legalnymi drogami” zostanie ograniczona „w oparciu o lokalne możliwości wspierania uchodźców”.

Reformy nie będą dotyczyły osób o statusie osiedlonym, a w niektórych przypadkach odbędą się konsultacje w sprawie „rozwiązań przejściowych”.

Pięcioletni okres oczekiwania na członków najbliższej rodziny obywateli Wielkiej Brytanii pozostaje niezmieniony, podobnie jak w przypadku mieszkańców Hongkongu posiadających brytyjskie wizy krajowe (zagraniczne).