Rodziny ofiar zamachów bombowych na puby w Birmingham ponawiają swój apel o wszczęcie publicznego śledztwa w 50. rocznicę tego okrucieństwa.
W czwartek w centrum miasta zostanie także uczczona cisza, upamiętniająca 21 osób zamordowanych w 1974 r. Ustaliło to śledztwo przeprowadzone w 2019 r. zostali zamordowani przez IRA.
Julie Hambleton, której siostra Maxine zginęła w atakach, stwierdziła, że wciąż pozostaje wiele pytań i jedynie publiczne dochodzenie może dostarczyć odpowiedzi.
„Dlaczego ktoś miałby chcieć wywołać takie spustoszenie, horror, traumę i rzeź u tak wielu ludzi, dlaczego?” – pyta Julia.
„Z czego była zrobiona bomba? Czy byli informatorzy? Czy były ostrzeżenia? Kim byli sprawcy?”.
182 osoby zostały ranne w wyniku eksplozji dwóch bomb w dwóch pubach w centrum miasta. Odzyskano trzecie urządzenie, ale policja West Midlands je zgubiła.
Sześciu Irlandczyków, znanych jako „szóstka z Birmingham”, zostało niesłusznie skazanych za ataki i uwolnionych w 1991 r. po 16 latach więzienia.
Przez dziesięciolecia z zamachami łączono różne nazwy.
Chociaż policja przeprowadziła ponowne dochodzenie, w zeszłym roku zdecydowała, że nie ma wystarczających dowodów, aby postawić zarzuty karne.
Julie, założycielka grupy kampanii „Sprawiedliwość dla 21”, powiedziała Sky News: „Nie możemy pozwolić, aby mordercy, którzy nadal oddychają, nadal cieszyli się wolnością”.
Przeczytaj więcej o zamachach w Birmingham:
Jury stwierdziło, że nieudane wezwanie ostrzegawcze IRA doprowadziło do śmierci 21 osób
Julie podczas śledztwa: „Teraz jestem bardziej wściekła niż kiedykolwiek”
W następstwie bombardowań społeczność irlandzka w Birmingham spotkała się z reakcją.
Maurice Malone, który miał wtedy 7 lat, twierdzi, że jego ojciec został zaatakowany i stracił pracę, podobnie jak inni.
Powiedział: „Mama właśnie mi wyjaśniła, że poprzedniego wieczoru coś wydarzyło się w mieście i Irlandczycy byli teraz w naszym mieście przejawem nienawiści, a ludzie, którzy byli naszymi przyjaciółmi, członkami rodziny, krewnymi, osobami, które odwiedzały nas dość często, regularnie nie chciał nas już znać.”
Maurice pomógł zebrać fundusze na trwały pomnik ofiar, aby zapewnić, że zamachy bombowe – będące największym nierozwiązanym masowym morderstwem we współczesnej historii Wielkiej Brytanii – nigdy nie zostaną zapomniane.