Bracia Gibb zwolnili długoterminowe członków Bee Gees przez telefon | Wielka Brytania | Aktualności

Byli największym zespołem na planecie w połowie lat 70. dzięki szeregowi wielu milionów sprzedawców, takich jak nocna gorączka i Stayin 'Alive, nie wspominając o kilku hitach.

Ale chociaż trzej członkowie Bee Gees – bracia Barry, Robin i Maurice Gibb – byli jednymi z najlepszych w branży w pisaniu piosenek, nigdy nie byli tak nazywani muzykami światowej klasy. Aby ożywić swoje piosenki, zarówno w studio, jak i granie na żywo, potrzebowali pomocy. W tym celu Bee Gees poszukiwał niektórych z najlepszych muzyków sesji tamtej epoki.

Nieco zaskakujące, ci muzycy nie pochodzili z Detroit, Los Angeles, Memphis ani żadnego z innych tradycyjnych siedlisk świata nagrania, ale Cardiff. Nie Cardiff w Południowej Kalifornii, ale Cardiff, jak w Południowej Walii.

Podczas Złotego okresu grupy, który rozpoczął się 50 lat temu wraz z wydaniem albumu głównego dania głównego i trwało do 1980 roku, większość notatek odtwarzanych na ich piosenek była dziełem perkusisty i perkusistów Dennis Bryon wraz z klawiaturą Dereka Weaver, lepiej znaną w branży muzycznej jako Blue Weaver, dwóch Welsh Babeers, którzy inicjowały Fame w grupie z lat 60..

Te ciasne wzory perkusji, które leżą u podstaw, pozostają przy życiu – to byłoby dzieło Dennisa Bryona. Świecące, eteryczne otwarcie na to, jak głęboka jest twoja miłość – to byłby Blue Weaver. Brudna niska nuta basowa biegnąca przez Jive Talkin ’ – to też jest niebieski. Pulsujący wybuch dźwięku, który wprowadza, że ​​powinieneś tańczyć, odpowiedzialny za prowadzenie aspirującego Johna Travoltasa w kierunku parkiet na całym świecie – to Dennis i Blue robią razem swoją wyjątkową sekcję rytmiczną.

Do wszystkich celów i celów, jeśli tańczyłeś do piosenki Bee Gees (i, spójrzmy prawdzie w oczy, który w pewnym momencie nie), to ta melodia została prawie na pewno ukształtowana przez Bryona i Weaver, nieoczekiwana kombinacja Cardiff, która wraz z gitarzystą Alanem Kendallem (z równie nieprawdopodobnego Darwen w Lancashire), przekształciła braci Cardiff, w pewne siebie hitu. Jak przyznał Barry Gibb w 1977 roku w kreatywnym Zenicie zespołu, naprawdę byli „bardziej podobni do pszczół niż muzycy”.

„Byli tylko dwoma naprawdę niepozornymi facetami” – mówi Allan Jones, były gracz saksofonu w Amen Corner, który pozostał przez całe życie przyjacielem zarówno Bryona, jak i Weaver. „Nie byli Raversami i mam na myśli to w najładniejszy sposób. To nie było w żaden sposób krzykliwe lub showbizzy. Byli tylko dwoma zwykłymi facetami z Cardiff.

„Chodziliby do klubów nocnych-wszyscy tak zrobiliśmy-ale chodziło też o zrobienie muzyki. Nie przesadzili jej tak, jak niektórzy ludzie, i to działało dobrze na dłuższą metę. Oni (pszczoły gees) były naprawdę czyste. Barry Gibb w szczególności był geniuszem, a oni (Bryon i Weaver) byli w stanie przetrwać standardowe standardy, które były ogromne, które rozciągały się w tym czasie. Zespół wymyślił. ”

To nie byłoby pchania, aby powiedzieć, że ponieważ 1974 r. W 1975 roku pszczoły nie żyją w wodzie jako grupa komercyjna. Po sławie w latach 60. XX wieku z hitami takimi jak słowa i Massachusetts, ich gwiazda przyciemniła do tego stopnia, że ​​grali na północnym obwodzie różnorodności Anglii, aby utrzymać pieniądze.

Jeśli zespół miałby przetrwać jako istota, coś musiało się zmienić. I tak było z zemstą. Po pierwsze, Barry Gibb odkrył, że może śpiewać falsetto. Mało tego, zaczął też pisać kilka pękania nowych piosenek. Po drugie, Kendall dołączył, aby zapewnić gitarę. Kendall dzielił kiedyś mieszkanie z Bryonem, który został zaproszony na przesłuchanie w domu Barry’ego w Berkshire. „Przeszliśmy obok pełnowymiarowego stołu snookera i zauważyłem, że wszystkie ściany były pokryte złotymi płytami i nagrodami”, przypomniał sobie Bryon, ukłon w stronę dawnej chwały grupy. „Każda płaska powierzchnia miała nagrodę lub trofeum”.

Bryon przekazał przesłuchanie, które polegało na tym, że grał w piosenki, które muszę dostać wiadomość i słowa, zanim usiadł z braćmi na filiżankę herbaty.

Z Gibbs, który chce wykorzystać rosnący pęd, Bryon zasugerował, aby dodali jego stary Cardiff Chum Weaver na klawiaturze, aby pomóc w modernizacji ich dźwięku.

„Naszym marzeniem nie jest najlepsza grupa lat sześćdziesiątych, ale najlepszą grupą jutra” – powiedział wówczas Robin Gibb. Z dwoma białymi walijskimi chłopcami duszy na pokładzie Bee Gees dał sobie szansę na to.

I tak zaczęło się pięcioletnia fioletowa łatka grupy, podczas której sprzedawaliby więcej rekordów na całym świecie niż jakikolwiek inny zespół od czasów Beatlesów. W szczególności wkład Weavera zabrał pszczoły do ​​miejsc, których po prostu nie poszliby bez niego, nawet do tego stopnia, że ​​zarabia kredyty spoza Gibb. Weźmy na przykład gorączkę nocną piosenki.

„Zawsze chciałem zrobić motyw disco (utwór) z letniego miejsca”, powiedział kiedyś o genezie Night Fever. „Grałem w to, a Barry powiedział:„ Co to było? ” Powiedziałem, że to „motyw letni”.

Nie to, że Bryon był tam po prostu po to, by stworzyć liczby. W 1977 r., Podczas nagrywania piosenek, które ostatecznie zostałyby uwzględnione na ścieżce dźwiękowej Saturday Night Fever, perkusista otrzymał wiadomość, że jego matka została poważnie chory w Cardiff. Jak głęboka jest twoja miłość i nocna gorączka zostały już nagrane, ale praca jeszcze nie rozpoczęła się przy życiu.

W obliczu konieczności porzucenia sesji bez perkusisty, producenta Albhy Galuten i inżyniera dźwięku Karl Richardson po prostu wyciął kawałek taśmy z perkusą Bryona na nocnej gorączce i podzielił ją w pętlę, która została następnie użyta podczas Stayin 'Alive. Rozwiązano problem, wszystko dzięki konsekwentnie bezbłędnym ujęciom Bryona.

Oczywiście nie mógł trwać. Do 1980 roku Shine zużył już dyskotekę w obliczu nowych trendów muzycznych, takich jak punk, New Wave, a nawet rap. Bee Gees zawsze miały coś więcej niż tylko disco, ale śmierć gatunku zatonąła nimi. Zdesperowany, aby pozostać wiarygodnym, bracia podjęli decyzję o zwolnieniu zarówno Bryona, jak i Weaver, a także Alan Kendall. Żadne z nich nie wzięło wiadomości (dostarczane przez telefon, a nie na twarze) dobrze, a Weaver posuwa się tak daleko, jak groźne działania prawne.

W końcu Barry Gibb uznał, że źle poradził sobie z sytuacją i zaoferował poprawie finansowe z przyszłych zarobków grupy. Jak napisał biograf Bee Gees Bob Stanley: „W ciągu kilku tygodni wszyscy znów mówili o warunkach, a pszczoły Gees ruszyli dalej”. Niemniej jednak Bryon i Weaver nigdy więcej nie pracowaliby z zespołem.

Przez lata, które nastąpiły, obaj mężczyźni nadal byli zaangażowani w przemysł muzyczny, a Bryon przeniósł się do Nashville w Tennessee, gdzie zmarł w listopadzie 2024 r. W wieku 75 lat. Weaver, wciąż bardzo żywy, a teraz mieszkający w Niemczech, nadal zwiedzał Europę występującą w Massachusetts: The Bee Gees Musical.

„Odtwarzam dźwięki, których użyłem na wszystkich płytach Bee Gees” – powiedział niedawno. „Program, który robimy, to historia życia pszczół od wczesnych dni aż do ostatniej piosenki, którą nagrali razem”.

„Pod koniec dnia mieli szczęście być tam z takim zespołem we właściwym czasie” – dodaje Allan Jones, który nadal promuje koncerty w Cardiff, w mieście, w którym wszystko zaczęło się dla Bryona i Weaver. „Zarabiali na tym trochę pieniędzy, co jest ważne jako muzyk roboczy, chociaż Blue prawdopodobnie nie zarobił tyle, ile powinien był zrobić, przechodząc przez jego wkład.

„To, co osiągnęli, było jednak dość fenomenalne, grając na wszystkich tych utworach i jednym z największych albumów w historii (w kształcie ścieżki dźwiękowej gorączki w sobotni wieczór). To oszałamiające, myśleć, że byli częścią tego. I wspaniale jest wyobrazić sobie, jak cieszą się tym życiem”.