John Longworth miał szansę cieszyć się wygodnym życiem w brytyjskim establishmentu, ale zmarnował ją, aby pomóc Wielkiej Brytanii uciec przed… Unia Europejska. Przez lata przebywał w samym sercu brytyjskiej rewolucji supermarketowej, współpracując z Tesco i Asdą, a także jako przedsiębiorca, przejmując stery Brytyjskich Izb Handlowych. Ale jako że w 2016 r Brexitu zbliżało się referendum, nie mógł milczeć – oświadczył, że UE „jestniezdolny do sensownych reform”.
Mówienie prosto z serca spowodowało jego zawieszenie na stanowisku dyrektora generalnego potężnej grupy biznesowej. To pozwoliło mu na pełną kampanię Brexitu – a następnie kandydować i zdobyć miejsce w Parlamencie Europejskim jako poseł Nigela Farage’a Brexitu Impreza. Prawie dziesięć lat po głosowaniu za opuszczeniem UE ponownie obawia się o przyszłość Wielkiej Brytanii. Jest przerażony Panem Keira Starmeradążenie do bliższych stosunków z Brukselą oraz decyzje gospodarcze kanclerz Rachel Reeve.
„Pogląd, że jesteśmy bogatym krajem, jest kompletnym bzdurą” – ostrzega. „Jeśli chodzi o dobrobyt ludzi, jesteśmy w poważnych tarapatach”.
Ma prostą diagnozę dlaczego Brexitu nie zapewnił jeszcze upragnionego wzrostu: „To niezwykłe, aby wygrać rewolucję i opuścić zakład odpowiedzialny – i właśnie z tym zrobiliśmy Brexitu. Wygraliśmy rewolucję, ale pozostawiliśmy władzę establishmentowi, który zrobił wszystko, co możliwe, aby ją udaremnić”.
W czasach, gdy pracował w supermarkecie, podróżował po świecie – zapuszczał się nawet do regionu Amazonii w poszukiwaniu ziaren soi – a bycie świadkiem gwałtownego wzrostu gospodarek wschodzących przekonało go, że Wielkiej Brytanii brakuje prawdziwego dobrobytu.
Pamięta, jak powiedział w latach 90.: „Musimy zacząć ładować samoloty, żeby zabrać ludzi do Azji, żeby zobaczyć, jak wygląda prawdziwy wzrost. Bo oni nie mają pojęcia”.
Wielkiej Brytanii”względny spadek„, zdecydował, to „poważny problem”. Naród potrzebował innego porządku rozwoju, aby móc utrzymać NHS. Lata odwiedzania firm w całym kraju przekonały go, że brytyjskie przedsiębiorstwa mogą sprostać wyzwaniu życia poza UE.
„Byli w stanie zrobić wszystko, gdyby zostali uwolnieni” – mówi. „Wiedziałem, że chodzi o obciążenie legislacyjne Unia Europejska miał po prostu rosnąć i rosnąć.”
W okresie poprzedzającym referendum odwiedził ambasady. Pamięta, że we Francji „właśnie dostał witriolu” – a podczas kolacji w ambasadzie niemieckiej zastał grupę osobistości establishmentu „bardzo wyraźnie knujących” mającą na celu osłabienie Brexitu. Pamięta seniora BBC gracz jest „skandalicznie uprzedzony”. Brexitu”.
„Byłem po prostu przerażony” – mówi. „Na koniec wygłosiłem przemówienie i wyszedłem”.
Kiedy zdecydował się podzielić swoim przekonaniem, że Wielka Brytania może mieć lepszą przyszłość poza UE, z osobistego punktu widzenia kariery, miał „głębokie podejrzenie, że może się to nie skończyć dobrze”.
Mówi, że jego postawa wywołała wściekłość na Downing Street Borisa Johnsona określił swoje traktowanie jako „skandaliczne”. Po rezygnacji wziął udział w kampanii Vote Leave, ale nie uważał tego za misję: zrealizowana, gdy kraj poparł Brexitu.
Pan Longworth i Richarda Tice’a – obecnie zastępca lidera Reform UK – powołał nową grupę nacisku „Leave Means Leave”, aby zapewnić Brexitu stało się rzeczywistością.
Nastąpiły lata impasu, gdy Theresa May – „straszna premier” – próbowała wynegocjować z Brukselą porozumienie, które mogłoby zyskać poparcie Parlamentu. Tymczasem kampania na rzecz drugiego referendum do odwrócenia Brexitu zebrał poparcie.
Tice’a i Longwortha łączyło więcej niż tylko chęć zerwania kontaktu z Brukselą. Oboje studiowali na Uniwersytecie w Salford.
Longworth wspomina: „Wróciłem do Salford, aby wygłosić tam przemówienie dla absolwentów i podkreśliłem, że gdyby Salford nie zapewniło nam tak wspaniałego startu w życiu Brexitu mogło nigdy się nie wydarzyć.
Do czasu wyborów do Parlamentu Europejskiego w 2019 r. Wielka Brytania nadal nie opuściła UE. Longworth przyjął zaproszenie pana Farage’a do kandydowania w wyborach i do nowo utworzonego parlamentu Brexitu Partia zwyciężyła w sondażu.
Kiedy przybył do Brukseli, nigdy nie wątpił, że Wielkiej Brytanii będzie lepiej poza projektem UE. Jego zdaniem kraj stał się jedynie członkiem „aktu rozpaczy”.
„Całym celem było utworzenie państwa federalnego, a Wielka Brytania raz po raz źle to rozumiała. Powinniśmy byli albo zaangażować się w to od razu na początku i móc go ukształtować według własnych upodobań… Albo powinniśmy byli trzymać się od tego z daleka i nigdy się nie przyłączać. „
Jego związek z panem Farage’em został zerwany, a on stracił bicz za „wielokrotne podważanie”. Brexitu Strategia wyborcza partii. Longworth argumentował, że partia powinna skoncentrować się na zdobyciu 20-30 mandatów.
„Moim priorytetem numer jeden było zdobycie Brexitu zrobione” – mówi.
Obawiał się, że szanse lidera torysów Johnsona na zdobycie zdecydowanej większości w wyborach w Westminster w 2019 r. są zagrożone, i Brexitu samo w sobie może być zagrożone. Pan Longworth dołączył do Konserwatyści i Torysi zwyciężył miażdżąco, ale był przerażony premierą Johnsona.
„Dostał Brexitu zrobione, ale pod każdym innym względem był katastrofą zarówno dla kraju, jak i dla Konserwatyści” – mówi. „Spowodował falę migracji Borysa – całkowitą katastrofę. Pchnął do przodu szaleństwo zerowe netto – całkowitą katastrofę.
Longworth nie zdecydował jeszcze, którą partię poprze w następnych wyborach, ale ponownie obawia się, że w głosowaniu centroprawicy dojdzie do podziału i Partia Pracy może ponownie zdobyć władzę, potencjalnie z pomocą Liberalnych Demokratów.
„Jest absolutnie konieczne, aby wszystkie partie prawicy na pierwszym miejscu postawiły interes narodowy, ponieważ Wielka Brytania zostanie zrujnowana” – ostrzega. „A jeśli tego nie robią, pokazuje to, z czego naprawdę są stworzeni, czyli z osobistych ambicji i żądzy władzy”.
W „całkowicie żałosnych” wysiłkach Sir Keira na rzecz „zresetowania” stosunków z UE widzi on echo pierwotnego dążenia Edwarda Heatha do członkostwa.
„To akt rozpaczy, że dogaduje się z UE, rozdaje różne rzeczy i nie otrzymuje nic w zamian” – mówi.
Jedną z jego największych obaw jest to, że Wielką Brytanią rządzą ludzie z minimalnym doświadczeniem biznesowym. Jego zdaniem politycy mogliby się wiele nauczyć od supermarketów.
Podczas gdy supermarkety borykają się z silną konkurencją i przetrwają dzięki wyjątkowej wydajności i obronie interesów klienta, w Whitehall nie ma żadnej „wewnętrznej konkurencji”.
Nieugięcie twierdząc, że supermarkety są siłą działającą na rzecz dobra, mówi: „Zanim supermarkety stały się tym, czym są obecnie, producenci dyktowali konsumentom, co powinni mieć – teraz supermarkety pełnią rolę rzeczników konsumentów, skutecznie mówiąc producentowi, co ma wytwarzać. Zmieniło to całą dynamikę rynku. „
Dorastał w Bolton „w szeregowym domu obok młyna”. Jego ojciec służył w RAF-ie i był dyrektorem mleczarni, a Longworth jako pierwszy w rodzinie rozpoczął studia na uniwersytecie, studiując nauki o środowisku, a następnie fizykę atmosfery.
Kiedy Keith Joseph – powszechnie postrzegany jako intelektualny guru Margaret Thatcher – przemawiał na swoim uniwersytecie przed „bardzo awanturniczą” publicznością, przyszły zwolennik Brexitu był politycznie zelektryzowany.
„Był geniuszem” – wspomina. „Był absolutnie niesamowicie inspirujący”.
Dziś jego wielką obawą jest to, że Wielka Brytania wpadnie w gospodarczą „pętlę zagłady” – ale jego doświadczenie polegające na tym, że Wielka Brytania wymknęła się z tej sytuacji bagno z lat 70-tych podsyca nadzieję, że nadejdą lepsze dni.
Twierdzi, że „tylko jedna rzecz” zmieniłaby gospodarkę i „to oznacza porzucenie szaleństwa zerowego netto”. Chce nowej ery wierceń ropy i gazu na Morzu Północnym, wykorzystującej szczelinowanie do podziemnych zasobów energii Wielkiej Brytanii.
Twierdzi, że gdyby rząd poszedł tą drogą, zmniejszając jednocześnie wielkość państwa i obniżając podatki, „ludzie byliby zaskoczeni, jak szybko wszystko się zmienia”.
Obecnie przewodniczy Independent Business Network, która wspiera firmy rodzinne i ma misję wykorzystywania „możliwości”. Brexitu zapewnia.” Ten przedsiębiorca i działacz wie, że mówienie, co myślisz, może wiązać się ze znacznymi kosztami, ale cieszy się wolnością i ma wielkie ambicje wobec tego kraju.
Czy chce ponownie startować w wyborach? Nie, ale przyznaje: „Jeśli chcą Państwo umieścić mnie w Izbie Lordów jako rzecznika ds. biznesu, zgodzę się na to niechętnie, ale uważam, że jest to mało prawdopodobne”.
