Dziwne mikroby znalezione w jeziorze na Antarktydzie dostarczyły kluczowych informacji na temat tego, jak to zrobić życie na innych planetach może się rozwinęło.
Badanie opublikowane przez Włoską Krajową Radę ds. Badań Naukowych opublikowane w recenzowanym czasopiśmie Communications Earth & Environment sugeruje, w przeciwieństwie do wcześniejszych sądów, że jezioro Enigma, położone w AntarktydaZiemia Wiktorii rzeczywiście zawiera wodę w stanie ciekłym.
Badaniami kierowali naukowcy z Instytutu Nauk Polarnych Włoskiej Krajowej Rady ds. Badań Naukowych (CNR-ISP).
W skład zespołu wchodzą wybitni badacze, tacy jak dr Maurizio Azzaro i dr Angelina Lo Giudice, którzy specjalizują się w ekologii drobnoustrojów i środowiskach polarnych.
Naukowcy wykorzystali zaawansowany radar penetrujący ziemię i przewiercili lód podczas włoskiej wyprawy na Antarktydę w latach 2019–2020, aby potwierdzić istnienie wody w stanie ciekłym.
Izolacja jeziora od czynników zewnętrznych, w tym od ekstremalnego zimna i braku światła słonecznego, stworzyła wyjątkowe, zamknięte środowisko mikrobiologiczne.
W badaniu odkryto także „ultramałe” bakterie z supertypu Patescibacteria, które są znane ze swojej minimalnej aktywności komórkowej, ale odgrywają kluczową rolę w ekosystemie jeziora.
Odkrycie przez nich mikroskopijnych form życia ma ekscytujące implikacje zarówno dla nauk o Ziemi, jak i astrobiologii.
To izolowane środowisko, zamknięte pod lodem przez około 20 000 lat, zawiera wodę w stanie ciekłym i jest siedliskiem ekstremofili – mikroorganizmów zdolnych przetrwać ekstremalne zimno, niski poziom składników odżywczych i wysokie ciśnienie.
Takie drobnoustroje przystosowują się poprzez unikalne mechanizmy biochemiczne, takie jak wyspecjalizowane białka i struktury błonowe, umożliwiając im rozwój tam, gdzie większość form życia nie jest w stanie.
Ich odkrycie podkreśla odporność życia i poszerza wiedzę na temat tego, gdzie może ono istnieć. Podkreśla, że woda jest kluczowym rozpuszczalnikiem życia nie tylko na Ziemi, ale potencjalnie na innych lodowych światach, takich jak Europa i Enceladus.
Procesy chemiczne i energetyczne w Jeziorze Enigma stanowią analogię do badania podobnych środowisk pozaziemskich, w których pod lodowymi skorupami występuje woda w stanie ciekłym.
Uważa się na przykład, że galileuszowy księżyc Europy ma pod zamarzniętą powierzchnią spore jezioro.
Wysłana przez NASA misja Europa Clipper, wystrzelona w październiku, ma na celu zbadanie dowodów na istnienie podpowierzchniowego oceanu pod lodową skorupą Europy, odkrytych za pomocą statku kosmicznego Galileo, który krążył wokół Jowisza w latach 1995–2003.
Powierzchnia księżyca Saturna, Enceladusa, jest w większości pokryta świeżym lodem, co czyni go jednym z najbardziej odbijających światło ciał w Układzie Słonecznym.
Znajdują się tam wulkany przypominające gejzery, które wyrzucają strumienie cząstek lodu, pary wodnej i organicznych substancji chemicznych.
Naukowcy uważają, że zawiera węgiel, wodór, azot, tlen i fosfor – innymi słowy, elementy budulcowe życia.
