Jeśli jesteś zapalonym obserwatorem boksprawdopodobnie przyznasz się, że wpadniesz w znajomą pułapkę. Czasami łatwo się odczuwaćz przemocą stopniowo zaczyna przynosić dziwną przyziemność. Gdy Frazer Clarke został znokautowany Fabio Wardley W październiku wielu fanów zostało uwolnionych od tej pułapki, Chociaż wolność wydawała się dość przerażająca.
Gdy oczy Clarke przeszły, a waga ciężka Zmiażdżony kość policzkowa zapadła się na siebierenderowano surową rzeczywistość: ten sport boli, jest niebezpieczny i jest bezlitosny. A jeśli byłeś jednym z tych, którzy poczuliby się, że niepokojąca krępy po pierwszej rundzie Clarke’a przez Wardleya, wyobraź sobie-jeśli potrafisz-jak się czuła rodzina Clarke’a.
„Dla mojej bliskiej rodziny było to trochę przypomnienie”, mówi olimpijski brązowy medalista Niezależny. „Jak dotąd, oglądanie, jak walczy, to wieczór w Manchesterze lub Londynie – dzień w Londynie, piękny.
„Fabio 1 był trochę przerażający, oczywiście pewne podejrzane chwile”, mówi, wspominając Jego marca 2024 r. Z koleżanką Brytyjczykiemw którym Clarke uderzył na płótno. „„ Och, to trochę prawdziwe, ale on nie stracił, w porządku ”. Ale druga walka: „Jest w łóżku szpitalnym, mając skanowanie mózgu, ma złamany kość policzkowa”.
„Ale taka jest to rzeczywistość, to właśnie I wiedzieć. Za każdym razem, gdy wchodzę na ring na sesję sparingową lub walkę, biorę tę odpowiedzialność w ręce. Nie mam z tym problemu. Nie możesz rozejrzeć się na nikogo innego – nie trenerów, a nie pieprzonych fizjoterów. Jesteś tam, masz dwie ręce, a ja posiadałem to jak mężczyzna. Zawsze będę ”.
Clarke przyznaje, że sposób jego straty, pierwszy z jego kariery zawodowej, wymagał odpowiedniego przetwarzania.
„Czułem się, jakbym był najlepszą wersją siebie w historii, wchodząc w tę walkę”, mówi 33-latek, „więc po prostu zostałem wypatroszony, nigdy nie mogłem tego pokazać. Czułem się jak mieszanka Floyda Mayweather, Mike Tyson, Muhammad Ali, Larry Holmes, George Foreman-wszystko, co w jednym, bratnie. To ja, jak ja, to ja, tak jak ja. filc.
„To był tylko błąd, który bardzo mnie kosztował. Nigdy nie odebrałbym nic od Fabio; co za fantastyczne strzały i wygrane dla niego. Starałem się, aby z siebie wszystko walczyło, naprawdę to zrobiłem, a w tym momencie przede mną było cztery.
„Jeśli ktoś przegrywa w tym sporcie i ma łatwe (radzenie sobie), naprawdę nie powinieneś tego robić. To było trudne. Były trochę mrocznych czasów, tak. Kiedy jest to jedno z„ nokautów roku ”i widzę, że błyska na Instagramie i YouTube, czy trudno jest oglądać? Absolutnie. Ale czy to mnie zniechęciło.
„Gdybym mógł już zapakować, bym. Ale moje ciało potrzebowało trochę odpoczynku, po latach i latach treningu i cyklu olimpijskiego. Nie mogłem boksować z powodu kontuzji, a moja głowa prawdopodobnie nie była tam, gdzie trzeba było wejść na obóz treningowy. Czas jest wielkim uzdrowicielem, a bycie w pobliżu dobrych ludzi jest dobrym uzdrowicielem”.
Wśród tych ludzi był Joseph Parker, były mistrz świata ciężkiej, który cieszy się odrodzeniem kariery, i z którym Clarke sparował w ostatnich miesiącach. Parker miał rzucić wyzwanie posiadacza tytułu IBF Daniela Dubois w lutym, ale ten ostatni wycofał się z powodu choroby, Wiodący Parker do Box i znokautu Martina Bakole’a w dwóch dni.
Według Clarke, Nowozelander i jego zespół prawdopodobnie nie zdają sobie sprawy, jak bardzo pomogli mu przejść od straty października. „Wiele im im zawdzięczam”, mówi Clarke, „i nawet o tym nie wiedzą, ponieważ nie robili dla mnie nic szczególnego, ale to naprawdę pomogło”.
Te sparingowe rundy będą dobrze służyć Clarke nie tylko mentalnie, ale także fizycznie, gdy przygotowuje się do powrotu na ring w tę niedzielę. Na undercard of Bena Whittakera z Liamem Cameronem w Birmingham Clarke weźmie udział w Ebenezer Tetteh.
36 -letni Ghany stracił zaledwie dwa razy i dla elitarnej opozycji. W 2019 roku został zatrzymany przez Dubois, aw zeszłym roku przeszedł na emeryturę przeciwko Dillian Whyte.
„W pełni go szanuję, przychodzi, by wygrać” – mówi Clarke. „Nie myśl, że przez sekundę idę tam, myśląc, że to jest spacer. Niedziela wielkanocna, to nie jest zmartwychwstanie Jezusa, to jest zmartwychwstanie Frazera Clarke’a”.
