Cztery tygodnie temu Wielka Brytania została zmanipulowana do histerii w okresie dojrzewania, NetflixNajnowszy dramat. Ta lekka rozrywka została podniesiona do świętego pisma i przedstawiona jako eksponat A dla mizoginii mężczyzn i chłopców oraz ich podatności na ulubionego Bogeyman lewicy, „Toksyczna męskość”. Pan Keir Starmer widziałem otwór. Ze jego liczbą sondaży chwycił szansę rzucić się jako wielki obrońca, wzywając oburzenie i przywołując swoich twórców na Downing Street, aby uzyskać wystawiony, AM-Dram Call.
Doprowadziliśmy się do tego, byłaby srebrna kula, która rozwiąże problemy społeczne wokół toksycznego wpływu smartfonów i Internetu na chłopców naszego narodu. Nakazał nawet, aby dramat był pokazany we wszystkich szkołach. Można się zastanawiać, co według niego każdy zyska z tego lub dlaczego chce, aby dzieci w szkole oglądały materiały stworzone dla osób w wieku 15 lat i starszych. A potem… milczenie. Miesiąc później Starmer nie wypowiedział tyle, jak linia o okresie dojrzewania.
Cztery tygodnie to długi czas w jego polityce; Gdy pasza X ostygnie, rekwizyty są spakowane, a wczorajsza sprawa zostanie zapomniana. Z pewnością wydaje się, że tak jest.
Starmer, brak reakcji polityki na rzecz bardzo prawdziwych szkód, jakie korzystanie z mediów społecznościowych i smartfonów wyrządza zdrowie psychiczne dzieci i młodych ludzi, po prostu skorzystało z okazji do ciężkiej rozmowy.
Tymczasem prawdziwy nastolatek nadal świeci w dłoni każdego nastolatka. Nieograniczone użycie smartfonów niszczy zdrowie psychiczne i fizyczne naszych dzieci: szybujący lęk, kompulsywne nawyki porno i hazardu, nagrywanie samookaleczenia, niższe zdolności czytania, wszystkie śledzą doskonale wraz z wzrostem 24-godzinnego dostępu do ekranu, z niekorzystnymi dziećmi, które mają najgorsze dotknięte.
Dodaj gwałtowne poziomy aktywności i epidemię otyłości, a po raz pierwszy we współczesnej historii dzisiejsze dzieci będą prowadzić krótsze życie niż ich rodzice. Nie możemy usiąść bezczynnie i pozwolić, aby ten zjeżdżalnia trwała.
Gdyby Starmer naprawdę chciał „chronić następne pokolenie”, zacząłby od jednej polityki, która działa: zakaz smartfonów z pomieszczeń szkolnych. Kropka. Nie bez serii „trzymaj to w torbie”, która wciąż pozwala uczniom SMSować przez lekcje; Właściwy, wymuszony zakaz od pierwszego dzwonka do ostatniego.
Tam, gdzie takie zakazy zostały tutaj wprowadzone, nauczyciele informują, że dzieci naprawdę koncentrują się na lekcjach, poprawie wyników akademickich, poprawy zachowania i cudem cudów, dzieci zaczynają ze sobą rozmawiać i znów bawić się razem.
A dzieci również wspierają zakazy – gdy żaden z nich nie ma dostępu do swoich telefonów, wiedzą, że nie przegapią, i cieszą się nową wolnością od tyranii swojego smartfona.
Nie cała technologia jest zła, ale w tym przypadku wszechobecność technologii smartfonów powoli, ale z pewnością niszczy zdolność młodych ludzi do łączenia się z prawdziwym światem. Wszyscy powinniśmy przeczytać genialne pokolenie Jonathana Haidta, jeśli wątpimy w powagę tego problemu.
Dlaczego więc bezwładność? Ponieważ Starmer rządzi Weather-Vane. Zasady są przełożone, dopóki nie będzie pewien, że dobrze ankieta. Podjęcie dużych technologii ryzyko złe nagłówki, podczas gdy emocje związane z serialem telewizyjnym nic nie kosztuje. Jego ulotna obsesja na punkcie dojrzewania jest objawem jego sposobu myślenia. Krótkoterminowe PR Pierwsze, trudne zasady nigdy.
Gdy Kemi Badenoch powiedział dalej BBC Niedawno śniadanie, którego nie oglądała okresu dojrzewania, została zaatakowana przez prezenterów. Czy nie musiała tego oglądać, żeby zrozumieć, co się dzieje?
Nie, wyjaśniła, ponieważ mówiła o tej sprawie od lat, ponieważ badała badania, od dawna wezwała działania, które należy podjąć w celu ochrony naszych dzieci, i nie musiała oglądać dramatu (choć dobre), aby być o nim kształceniem. Dźwięk, rozsądna, oparta na dowodach pozycja, a nie kolan, hoof, populistyczny chwyt.
Starmer obiecał lepszą politykę i wielu głosowało na swoją partię w tej obietnicy. Mamy jednak ten sam stary, próżny pantomime, który przerywał Westminster polityka zbyt długo.
Smartfony, a nie dramaty strumieniowe, są prawdziwym kryzysem nastolatków – i dopóki premier się nie stanie, nasze dzieci pozostają szkodami ubocznymi.
Andy Preston jest byłym członkiem Partii Partii Pracy i darczyńca Partii Konserwatywnej, który założył dyrektor charytatywną dla bezdomności Sleepout
