Onieśmielający Pasaż Drake’a, rozciągający się na długości 600 mil zdradliwego otwartego morza, charakteryzuje się jednymi z najcięższych warunków na świecie; na jego końcu leży bezlitosna przestrzeń śniegu i lodu.
Łącząc najbardziej wysunięty na południe kraniec Ameryka Południowa do północnego krańca Półwyspu Antarktycznego przejście było niegdyś domeną zatwardziałych odkrywców i żeglarzy.
Został nazwany na cześć Sir Francisa Drake’a, który uważa się, że w 1578 roku jako pierwszy przeszedł przez Cieśninę Magellana do Oceanu Spokojnego.
Teraz służy jako budząca podziw bariera dla uprawy liczba turystów poszukujących mocnych wrażeń w drodze do Antarktyda – z przeprawą trwającą do 48 godzin, która jest częścią przygody.
Chwalić się tym, że udało się przeżyć słynny „Drake shake” to część zachęty dla wielu osób wyruszających na lodową dzicz znaną jako Biały Kontynent.
„Drake Shake” to określenie używane do opisania często burzliwe warunki napotkane podczas żeglugi przez Pasaż Drake’a.
Miejscem docelowym czekającym na tych turystów, Półwyspem Antarktycznym, nie jest nawet Antarktyda kontynentalna. To zwężające się ukształtowanie terenu zakrzywia się w kierunku południowego krańca Ameryki Południowej, niemal łącząc kontynenty.
Ta zbieżność skutkuje potężnym efektem lejka, ponieważ prądy oceaniczne są zmuszone przepływać przez wąską szczelinę pomiędzy dwiema masami lądowymi.
Co ciekawe, jest to jedyne miejsce na Ziemi, gdzie potężne wiatry mają niesamowitą swobodę, by ścigać się po morzach, niezakłóconych przez żaden ląd. otaczającą całą planetę.
Masy lądowe zazwyczaj spowalniają wiatry, dlatego burze atlantyckie często nawiedzają Irlandię i Wielką Brytanię, zanim osłabną w miarę przemieszczania się na wschód w kierunku kontynentu europejskiego.
Bez lądu, który ograniczałby ich prędkość na szerokości geograficznej Drake’a, wiatry mogą szaleć po całym świecie, nabierając rozpędu i siejąc spustoszenie na statkach.
Średnia wysokość fali na Drake’u wynosi od czterech do pięciu metrów lub 13-16 stóp. To wciąż dwa razy więcej niż zwykle można znaleźć na Atlantyku.
Kaczor stanowi część największego na świecie prądu oceanicznego, przepływającego do 5300 milionów stóp sześciennych na sekundę. Prąd, kierowany do wąskiego przejścia, nasila się, przemieszczając się z zachodu na wschód.
Każdego roku około 75 000 ludzi przekracza Pasaż Drake’a, aby drogą morską dotrzeć na Antarktydę.
