W ciągu ostatnich dwóch dekad w ciągu ostatnich dwóch dekad w ciągu ostatnich dwóch dekad w ciągu ostatnich dwóch dekad w ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci pogrążyło się w ciemności.
Magazyn oceanograficzny Raporty na temat głównego nowego badania, które ujawniło, w jaki sposób ponad 75 milionów kilometrów kwadratowych oceanu – w tym masywne obszary przybrzeżne i otwarte wody – przeszło to, co eksperci przerażająco nazywają „ciemnieniem oceanu”.
Proces, zaobserwowany w latach 2003–2022, widzi strefę fotki – słoneczne górne warstwy oceanu, w których kwitnie 90% całego życia morskiego – dramatycznie kurczy się, gdy mniej światło wnika do wody.
Co więcej, naukowcy z University of Plymouth i Plymouth Marine Laboratory twierdzą, że ponad 9% oceanu (obszar większy niż Afryka) widziało strefy fotki o ponad 50 metrach, a 2,6% widziało spadek o ponad 100 metrów.
Chociaż pełne konsekwencje pozostają niejasne, naukowcy obawiają się, że może to wpłynąć na „ogromną liczbę gatunków morskich i usług ekosystemowych planet świadczonych przez ocean jako całość”.
Ale to nie wszystko zagłada i mrok. Około 10% globalnych oceanów – około 37 milionów kilometrów kwadratowych – w tym samym okresie stały się lżejsze, z zmianami związanymi ze społecznościami Plankton, opadami deszczu i spływem rolnictwa.
Dr Thomas Davies, profesor ochrony morskiej na University of Plymouth, wyjaśnił:
„Przeprowadzono badania pokazujące, w jaki sposób powierzchnia oceanu zmieniła kolor w ciągu ostatnich 20 lat, potencjalnie w wyniku zmian w społeczności plankton.
„Ale nasze wyniki dostarczają dowodów na to, że takie zmiany powodują powszechne przyciemnienie, które zmniejsza ilość oceanu dostępnego dla zwierząt, które polegają na słońcu i księżycu w celu przetrwania i reprodukcji”.
Dodał: „Polegamy również na oceanie i jego strefach fotki dla powietrza, które oddychamy, ryby, które jemy, nasza zdolność do walki z zmianami klimatu oraz ogólnego zdrowia i dobrego samopoczucia planety. Biorąc to wszystko pod uwagę, nasze odkrycia reprezentują prawdziwą przyczynę niepokoju”.
Zespół przeanalizował dwie dekady danych satelitarnych za pomocą sieci Ocean Color Web NASA, która rozbija globalny ocean na piksele o szerokości 9 km. Dostępność światła obliczono następnie przy użyciu algorytmu zaawansowanych technologii w celu oszacowania głębokości strefy fotki.
Do najbardziej dotkniętych obszarów są Arktyka i Antarktyka oraz strumień Zatoki Perskiej, które już przechodzą niektóre z najbardziej dramatycznych transformacji na świecie z powodu zmian klimatu.
Bliżej domu wody w Wielkiej Brytanii widziały mieszane wyniki. Morze Północne, Morze Celtyckie, części angielskiego i szkockiego wschodniego wybrzeża, Walii i Morze Irlandzkie zaciemniły – podczas gdy rozjaśniły się kanał La Manche i północne wody w pobliżu Orkney i Szetland.
Profesor Tim Smyth, szef nauki o biogeochemii morskiej i obserwacji w Plymouth Marine Laboratory, ostrzegł:
„Ocean jest o wiele bardziej dynamiczny niż często przypisuje się. Na przykład znamy poziom światła w kolumnie wody zmieniają się masowo w dowolnym 24 -godzinnym okresie, a na zwierzętach, na których na zachowanie wpływa bezpośrednio światło, są znacznie bardziej wrażliwe na jego procesy i zmiany.
„Jeśli strefa fotki zmniejsza się o około 50 metrów w dużych pokosach oceanu, zwierzęta, które potrzebują światła, zostaną zmuszone bliżej powierzchni, na której będą musiały konkurować o jedzenie i inne zasoby, których potrzebują.
„To może spowodować podstawowe zmiany w całym ekosystemie morskim”.
Przełomowe badanie, zatytułowane „Darking of the Global Ocean”, zostało opublikowane w czasopiśmie naukowym Global Change Biology.
