NOWYMożesz teraz słuchać artykułów z wiadomościami Fox!
W obliczu krytyki ze strony wszystkich stron nowy premier Francji Sébastien LeCornu zrezygnował niecałe 24 godziny po nazwie swojego rządu i po niecałym miesiącu urzędu, pogrążając kraj w głębokim kryzysie politycznym.
Francuska prezydencja powiedziała w poniedziałek w oświadczeniu, że prezydent Emmanuel Macron przyjął jego rezygnację. LeCornu zastąpił swojego poprzednika François Bayrou, aby zostać czwartym premierem Francji w zaledwie roku.
Wierny sojusznik Macrona, LeCornu, powiedział, że warunki nie były już spełnione, aby pozostać na stanowisku po tym, jak nie zbudował konsensusu.
„Zajmie to niewiele” – powiedział LeCornu w swoim przemówieniu rezygnacyjnym. „Będąc bardziej bezinteresownym dla wielu, wiedząc, jak okazać pokorę. Zawsze należy postawić kraj przed imprezą”.
Macron Stakes Anti-Trump Global Rola w Gaza Initiative na ONZ Summit
Francuski premier Sebastien Lecornu zrezygnował zaledwie dzień po nazwie swojego rządu. (Ludovic Marin, basen)
Przeciwnicy Macrona natychmiast próbowali wykorzystać szokującą rezygnację, a skrajnie prawicowy krajowy rajd wzywał go do wezwania do nowych wyborów SNAP lub rezygnacji.
„Rodzi to pytanie dla prezydenta Republiki: czy może on nadal opierać się rozwiązaniu ustawodawcy? Dotarliśmy do końca drogi”-powiedział skrajnie prawicowy przywódca Marine Le Pen. „Nie ma innego rozwiązania. Jedynym mądrym sposobem działania w tych okolicznościach jest powrót do sondaży”.
Po lewej stronie Francja uwolniona Poprosił także o odejście Macrona, podczas gdy głosy po lewej wezwały do ożywienia koalicji złożonej z lewicowców, socjalistów, zieleni i komunistów.
Francja aresztuje setki, gdy protesty „blokuj wszystko” wybuchają w całym kraju
Francuski premier Sebastien Lecornu przedstawia swoje oświadczenie w hotelu Matignon w Paryżu 6 października 2025 r. (Stephane Mahe/Pool)
Rezygnacja wstrząsnęła inwestorami, wysyłając indeks CAC-40 wiodących francuskich firm. Indeks spadł o prawie 2% w piątek.
Ministrowie mianowani zaledwie poprzedniej nocy znaleźli się w dziwnej sytuacji zostania ministrami dozorcy-utrzymywani tylko po to, by zarządzać codziennymi sprawami, dopóki nie zostanie utworzony nowy rząd-zanim niektóre z nich zostaną formalnie zainstalowane na stanowisku.
Agnès Pannier-Runacher, nowo ponownie powołany minister ds. Ekologii, opublikowany na X: „I rozpacz tego cyrku”.
Wybór ministrów przez LeCornu został skrytykowany w całym spektrum politycznym, szczególnie jego decyzja o przywróceniu byłego ministra finansów Bruno Le Maire, aby służyć w Ministerstwie Obrony, a krytycy twierdzą, że pod jego publicznym zegarka France Deficyt przeciwsłoneczny.
Premier Nepalu rezygnuje, gdy zamieszki spalają domy przywódców
Następnie francuski minister obrony Sebastien Lecornu, prawy, i prezydent Francji Emmanuel Macron przemawiają w Paryżu 13 lipca 2025 r. (Ludovic Marin)
Głównym zadaniem LeCornu byłoby uchwalenie budżetu, ponieważ Francja stoi w obliczu ogromnego kryzysu zadłużenia. Pod koniec pierwszego kwartału 2025 r. Dług publiczny Francji wyniósł 3,346 biliona euro (3,9 bln USD), czyli 114% PKB. Obsługa długu Pozostaje głównym przedmiotem budżetowym, co stanowi około 7% wydatków państwowych.
Inne kluczowe stanowiska pozostały w dużej mierze niezmienione w stosunku do poprzedniego gabinetu, a konserwatywny Bruno Retailleau pozostał na stanowisku ministeru spraw wewnętrznych odpowiedzialności za policję i bezpieczeństwo wewnętrzne, Jean-Noël Barrot pozostał jako minister spraw zagranicznych i Gérald Darmanin, utrzymując Ministerstwo Sprawiedliwości.
Kliknij tutaj, aby uzyskać aplikację Fox News
Polityka francuska jest w nieładzie, odkąd Macron nazwał wybory SNAP w zeszłym roku, które stworzyły głęboko rozdrobnioną ustawodawcę. Skrajnie prawicowi i lewicowi prawodawcy zajmują ponad 320 mandatów na Zgromadzeniu Narodowym, podczas gdy centrystowie i konserwatyści sojusznicy mają 210.
Poszukując konsensusu na Zgromadzeniu Narodowym, LeCornu skonsultował się ze wszystkimi siłami politycznymi i związkami zawodowymi przed utworzeniem swojego gabinetu. Przysięgał również, że nie zastosuje specjalnej władzy konstytucyjnej, których jego poprzednicy użyli do wymuszania budżetów przez Parlament bez głosowania i zamiast tego szukałby kompromisu z prawodawcami z lewej i prawej.
