Ulgany w budżetowym hotelu w środku opuszczonego miasta, staram się udawać, że jestem na wakacje. Ale zamiast rozległej piaszczystej plaży i sangrii widzę dużo betonu, kiedy staram się jeść tak zwane „kiełbaski premium” w Buffet.
Opuszczalne miasto to moje rodzinne miasto i jestem w hotelu, ponieważ woda wycieka z rurki pod prysznicem przeniknęła do ścian i pod podłogą.
Lub, mówiąc to nieco bardziej poetycko, woda płynęła jak komórki rakowe, które rozprzestrzeniły się z jelit do mojej wątroby i podszewkę mojego żołądka.
Powiedziałem „trochę więcej”, ponieważ trudno jest być zbyt radosnym po wizycie „wysuszającego człowieka”, który musiał rozbić większość płytek zza mojego prysznica, aby ściana mogła wyschnąć.
Zdejmowanie ich małym łomem wydawało się, że było to świetna zabawa i kusiło mnie zapytanie, czy mogę spróbować. Teraz martwię się o to, jak wszystko zostanie przywrócone, gdy łazienka zostanie uznana za wyschnięta. Mam pięć zapasowych płytek i kod produktu do wymiany, ale nie jestem pewien, czy są one nadal produkowane. Co się stanie, jeśli tak nie jest?
Mam tak wiele pytań i wracam do czegoś, co powiedział mi pracownika służby zdrowia po zdiagnozowaniu nieuleczalnego raka.
Powiedział: „Wszechświat testuje cię człowieku. Wszechświat cię testuje”.
I tak jest. Po raz pierwszy zgłosiłem uszkodzenie wody w mojej firmie ubezpieczeniowej w maju ubiegłego roku i do tej pory zaczęło się rozpocząć prace naprawcze.
To by mnie zestresowało, gdybym nie martwił się.
Ale zamiast tego zeszłego lata udało mi się połączyć z moim niespokojnym oczekiwaniem na wiadomości z mojego zespołu medycznego na temat tego, czy radioterapia byłaby opcją.
Wymagałoby to w szpitalu każdego dnia powszednie, więc Mastersstoke byłoby, aby wysuszyć się wtedy, więc byłbym w hotelu w pobliżu miejsca, w którym musiałem być na leczenie.
Ostatnią jesienią i wczesną zimą udało mi się połączyć z obawą o to, czy możliwe byłoby operacje na przepuklinie. Posiadanie raka naprawdę stawia wszystko z perspektywy.
Powiedziałbym, że uszkodzenie wody w moim domu zdecydowanie nie są tak złe jak nieuleczalne rak, choć rozumiem, jak byłoby to niszczycielskie dla osób, które straciły rodzinne pamiątki w powodzi.
Powiedziałbym jednak, że sztuka, którą widziałem w teatrze na świeżym powietrzu latem 2023 r., Wkrótce po zdiagnozowaniu choroby, była najgorszą rzeczą, jaka wydarzyła się w tym roku.
Moja rodzina nie zgadza się ze mną, ale obejmowało matowy profesor wygłaszający wykład na temat greckich tragedii i było po prostu okropne.
I bezsądne czekoladowe brownie, które miałem w kawiarni w pobliżu galerii sztuki Londyn był zdecydowanie gorszy niż rak.
Życie polega na perspektywie, zwłaszcza gdy wszechświat cię testuje.
