Nadludzki. Nieziemski. Niewiarygodny. Jedyny w swoim rodzaju.
Wszystkie zostały użyte do wyjaśnienia Shohei Ohtani w trakcie swojej dwukierunkowej, dwukontynentalnej i dwukrotnej nagrody MVP kariery; wzniosłe określenia dla gracza, który nie przypominał żadnego innego, jaki kiedykolwiek zdobił diament.
Jednak w czwartkowe popołudnie, podczas seansu, który rozpoczął się jako senny popołudniowy seans w LoanDepot Park w centrum Miami, żadne z tych określeń nie oddawało w pełni najważniejszego występu w baseballowej karierze Ohtaniego.
Czytaj więcej: Jak MLB i Dodgers zarabiają na kamieniu milowym Shohei Ohtani 50-50
Nie tylko został pierwszym graczem w historii MLB, który w tym samym sezonie zdobył 50 home runów i ukradł 50 baz, bijąc tym samym oba te wyniki w Zwycięstwo Dodgersów 20-4 nad Miami Marlins — co przy okazji zapewniło Ohtaniemu pierwszy awans do fazy posezonowej w karierze.
Ale dokonał tego dzięki jednemu z najlepszych występów w pojedynczym meczu, jakie kiedykolwiek widziano w tym liczącym sobie półtora wieku sporcie.
Sześć trafień w sześciu odbiciach. Trzy home runy i dwa kradzione. Dziesięć RBI i łącznie 17 baz. A potem, dokładnie o 18:55 czasu wschodniego na początku siódmej rundy, jeden historyczny moment, który pozostanie w baseballowej nieśmiertelności.
W swoim pierwszym podejściu z szansą na osiągnięcie klubu 50-50, Ohtani dostał wiszącą dwupunktową krzywą od miotacza rezerwowego Marlins Mike’a Baumanna. I tak jak 49 razy wcześniej w tym sezonie, Ohtani postawił lewą stopę, gwałtownie rzucił biodrami, a następnie zniszczył piłkę baseballową swoim charakterystycznym, majestatycznym zamachem.
Home run nr 50 miał odległość 391 stóp i prędkość 109,7 mil na godzinę, był w równym stopniu przewidywalny, co zadziwiający.
Oczywiście, że zaliczył swojego 50. home runa i 50. bazę skradzioną (co nastąpiło po zdobyciu trzeciej bazy w pierwszej rundzie) w tym samym meczu.
Oczywiście nie zmarnował ani jednego podejścia do bazy, by dopełnić historycznego pościgu, po zdobyciu 49. home runa (dwa punkty zdobyte w szóstej rundzie z drugiej linii boiska) zaliczył 50. home run już w kolejnym podejściu.
Oczywiście, wydarzyło się to w dniu jego pierwszej celebracji zapewniającej awans do fazy posezonowej, co jest jego pierwszym osiągnięciem w karierze, a co Ohtani wielokrotnie stawiał na pierwszym miejscu, omawiając swoje dążenie do osiągnięcia historii 50-50.
„Myślę, że chce zostać najlepszym graczem, jaki kiedykolwiek grał w tę grę” menadżer Dave Roberts powiedział niedawno. „A jednym ze sposobów, aby to zrobić, jest zrobienie czegoś, czego nikt nigdy nie zrobił”.
Co powiecie na taką historię, która nigdy wcześniej nie powstała:
50. home run Ohtaniego ustanowił rekord franczyzy Dodgers (91-62), pokonując Shawn ZielonyPoprzedni najwyższy wynik wynosił 49 i został osiągnięty w 2001 r.
Jego 10 RBI w czwartek to także rekord klubu, podobnie jak jego pierwszy mecz w karierze, w którym zaliczył trzy home runy i sześć trafień, co jest jego najlepszym wynikiem w karierze.
Trzeci home run Ohtaniego w tym meczu padł w dziewiątej rundzie, gdy ten silny zawodnik ponownie znalazł się w sytuacji sam na sam z graczem grającym na pozycji miotacza Vidala Brujána.
Pod koniec dnia niemal każdy element jego wyposażenia — od korków po rękawice do pałkowania, ochraniacze na łokcie i kij — został uwierzytelniony i prawdopodobnie trafił do Cooperstown.
Od czasu przybycia do głównej ligi w 2018 roku Ohtani dokonał czegoś nie do pomyślenia. Został Pierwszy prawdziwy dwukierunkowy zawodnik MLB od czasów Babe’a Rutha wiek wcześniej. Zdobył nagrodę Rookie of the Year i dwie nagrody MVP. Poprowadził Japonię do mistrzostwa świata w baseballu klasycznym w 2023 r. — zdobywając tytuł na tym samym stadionie, na którym w czwartek zapisał się w historii. Zdobył rekordowy, choć mocno odroczony, kontrakt na 700 milionów dolarów, aby dołączyć do Dodgersów w tym okresie poza sezonem.
Jednak ten sezon dał Ohtaniemu szansę, która może się zdarzyć tylko raz w życiu.
Po operacji Tommy’ego Johna pod koniec zeszłego sezonu nie był w stanie rzucać przez cały rok. I chociaż nie trafił na górkę, jego wyjątkowe skupienie jako wyznaczonego odbijającego stworzyło możliwości, które kiedyś wydawały się nieosiągalne.
Ohtani miał już na swoim koncie blisko 50 home runów, z czego 46 w 2021 r. i 44 w zaledwie 135 meczach w zeszłym sezonie.
Ale jego moc w tym roku tylko wzrosła. 51 home runów Ohtaniego to najwięcej w National League i plasuje się za Aaronem Judgem w MLB. Jest również liderem NL pod względem slugging percentage, OPS i RBI.
Bardziej niespodziewanym osiągnięciem było pięćdziesiąt skradzionych baz, poziom, którego Ohtani mógłby nigdy nie osiągnąć, gdyby nadal rzucał.
Jako zawodnik grający na pełen etat w obu kierunkach, nigdy nie zdobył więcej niż 26 punktów w jednym sezonie MLB, zawsze dostosowując tempo do baz, aby oszczędzać energię (i chronić swoje ciało), rozpoczynając mecze mniej więcej raz w tygodniu.
Czytaj więcej: Plaschke: Jak pewien mężczyzna stracił piłkę Shohei Ohtani po 40-40 home runach i w zamian znalazł miłość LA
W tym roku jednak chęć Ohtaniego do biegania — i pewność siebie w tym zakresie — tylko rosły w miarę trwania sezonu.
W pierwszej rundzie w czwartek zaliczył 50 kradzieży, po czym na otwarcie zaliczył double’a, zdobywając trzecią bazę po podwójnej kradzieży.
Następnie w drugiej rundzie udało mu się przechwycić 51 piłek bez rzutu, był to jego 28. przechwyt z rzędu bez złapania.
Tej wiosny jednak uwaga Ohtaniego zmieniła się. Pracował z zespołem ds. wydajności graczy Dodgers oraz siły i kondycji, aby poprawić swoje skoki i przyspieszenie. Zanurzył się w raportach zwiadowczych z trenerem pierwszej bazy Claytonem McCulloughiem na temat wyczucia czasu i tendencji do pick-offów przeciwników, łącząc komponent mózgowy z jego wybuchową, surową szybkością stóp.
„Nie sądzę, żeby w latach ubiegłych, patrząc na niego, nie był świetnym złodziejem baz, nie sądzę, żeby miał świetne skoki” – powiedział Roberts, który kiedyś miał sezon 49 kradzieży w wielkiej lidze i trzykrotnie ukradł przynajmniej 40 worków. „Ale teraz, kiedy go oglądam, zwłaszcza z trzeciej bazy w domu, gdzie mam dobry widok na miotacza i biegacza, jego skoki są na miejscu”.
A skąd się to bierze?
„Przygotowanie, powtórki, obserwacja miotaczy” – powiedział Roberts.
Nie wspominając o naturalnie wszechstronnych zdolnościach fizycznych — składających się na zestaw umiejętności, które wykraczają poza wszelkie opisy i tworzą historię.
Ta historia pierwotnie ukazała się w Los Angeles Times.
