Angela Rayner mógł teoretycznie Claw wracając do roli, którą opuściła, w skoku, który bez wątpienia Stymie PM Sir Keir Starmer. Pani Rayner ustąpiła jako wicepremier i PracaZastępca przywódcy w piątek po tym ujawniła, że miała niedopłaconą służbę skarbową na drugim homiee w East Sussex. To objawienie oślepiło najlepsze mosiądz partii i rozpaliło świeżą kontrolę jego standardy etyczne.
Sir Keir szybko mianował Davida Lammy na zastępcę premiera, ale zastępca przywództwa nie jest jego decyzją. Zamiast tego jest to wybrana pozycja, zdecydowana najpierw przez posłów nominujących kandydatów, a następnie przez głosowanie wszystkich 400 000 członków Partii Pracy. I nic w zakazach zasad pani Rayner od ponownego uruchomienia.
Proces ten się nastąpił: Aby dostać się do głosowania, kandydat potrzebuje nominacji od co najmniej 20% posłów Partii Pracy-zawiera 80 podpisów w obecnej 410-osobowej partii parlamentarnej.
Po krótkiej liście (zazwyczaj trzech do pięciu rywali) głosowanie jest otwarte dla członków za pośrednictwem preferencyjnego systemu, a rankingi określają zwycięzcę.
Rayner zdominował ten konkurs w 2020 r., Prążąc rywali z oddolą, gdy apelują jako Northerner klasy robotniczej, który powstał z opiekuńczego pracownika po prawą kobietę Sir Keira.
Sondaże z Labourlist nadal uzasadniają ją jako drugą popularną postać partii, za jedynym Edem Milibandem. Wśród posłów też jest ukochana – w ten weekend uznano ją za ważny, autentyczny głos w szafce ciężkiej prawników i londyńczyków.
Rayner mogła wykorzystać swój zasiedziałek: pięć lat, gdy zastępca dopracował maszynę do kampanii, a skandal może zgromadzić sympatyków, którzy postrzegają to jako prawicową rozmaz.
Jeśli zabezpieczy nominacje do posłów – pod względem lojalności lewicy i środkowego – karty do głosowania mogłyby przyspieszyć jej zwycięstwo. Często są bardziej postępowe niż przywództwo, faworyzując odważne głosy w stosunku do ostrożnego centrum premiera.
Dla Sir Keira taki wynik byłby poważnym bólem głowy, odsłaniając złamania w jego autorytecie.
Premier, już zniszczony przez bunty opieki społecznej i rzędy w Gazie, stoi w obliczu konferencji partyjnej zdominowanej przez to, co bez wątpienia byłoby cyrkiem.
Rywale lubią Emily Thornberry (snajpując w izolacji) lub Louise Haigh (pomszczenie jej zwolnienia) może czaić sięAle Zmartwychwstanie pani Rayner symbolizowałoby etyczne martwe punktem pracy, wyobcując wyborców i potencjalnie napędzając ataki Torys.
