Decyzja prezydenta USA o nałożeniu taryf na import wysłała fale uderzeniowe przez rynki globalne, a gospodarka Wielkiej Brytanii przygotowuje się do szkód ubocznych.
Podczas gdy nagłówek 10% taryfy na brytyjskie towary może wydawać się możliwe do opanowania, prawdziwy ból biegnie znacznie głębiej.
Luksusowe samochody i stalowe eksport zostaną dotknięte karą 25%, wbijając kluczowe branże. Co gorsza, szersze spowolnienie globalnego handlu grozi uduszeniem wzrostu gospodarczego, pogarszając już kruche perspektywy w Wielkiej Brytanii.
Istnieje również czające się niebezpieczeństwo, które producenci doszli taryfami, będą szukać alternatywnych rynków w celu odciążenia nadmiernej produkcji, potencjalnie zalewającą Wielką Brytanię tanim importem i narażając brytyjskie prace.
Dla Rachel Reeves jest to niewielka katastrofa. Była już na krawędzi noża fiskalnego, z zaledwie 9,9 miliarda funtów w głowie po swoim wiosennym oświadczeniu.
To ledwo wystarczy, aby pokryć drobne wstrząsy gospodarcze, nie mówiąc już o pełnej wojnie handlowej. Ta poduszka może teraz zostać zatarta przez opad z taryf Trumpa.
Jeśli Reeves był wcześniej na krawędzi noża, jest teraz na spiczastym końcu ostrza.
Jason Hollands, dyrektor zarządzający Evelyn Partners, ostrzega: „Hit w gospodarce z globalnej wojny handlowej może opuścić biuro prognozy odpowiedzialności budżetowej i plany Rachel Reeves w strzępach”.
Reeves będzie musiał działać i cokolwiek zdecyduje, podatnicy nie spodoba się to.
Wiosenne oświadczenie w zeszłym miesiącu opierało się na założeniach wzrostu gospodarczego, które zostały zniszczone.
„Może to zmusić kanclerz do powrotu w celu uzyskania większej liczby podatków lub cięć wydatków publicznych w jej jesiennym budżecie”, mówi Hollands.
Jej najprawdopodobniej ruch? Mówi, że rozszerzenie bieżącego zamrożenia podatku dochodowego i progów ubezpieczenia społecznego.
Są one już zamrożone do 2028 r., Przeciągając miliony na wyższe pasma podatkowe wraz ze wzrostem płac i emerytur. Teraz Reeves może to wypchnąć do 2030 r. – a nawet dalej.
Istnieją inne dźwignie, które mogłaby wyciągnąć – niedawno wymieniłem 10 potencjalnych podwyżek podatków budżetowych – ale Hollands uważa, że rozszerzenie zamrożenia jest najbardziej prawdopodobne. Mogłaby nawet udawać, że tak naprawdę nie jest to wzrost podatku.
Reeves ma inną opcję: rozrywanie własnych zasad fiskalnych. W zeszłym tygodniu nazywała je „nie do negocjacji”. Teraz może nie mieć innego wyjścia, jak tylko je przepisać.
Opracowując taryfy Trumpa jako nieunikniony globalny szok, Reeves może uzasadnić zwrot. W normalnych okolicznościach złamanie własnych zasad wystawiłoby rynki obligacji. Ale biorąc pod uwagę skalę tego kryzysu, mogą po prostu pozwolić mu się zsunąć.
To może oszczędzić gospodarce kolejną rundę podwyżek podatków i cięć wydatków – ruchy, które tylko pogłębiłyby ból.
Więc co zrobi Reeves?
W tym momencie nawet ona nie wie.
Reeves stoi w obliczu koszmaru, podobnie jak my. Kanclerz popełnił jeden błąd po drugim od czasu przejęcia finansów narodu. Teraz polegamy na niej, aby kierować krajem przez największe wyzwanie gospodarcze od dziesięcioleci.
Nie byłaby moim wyborem do pracy. Ale ona jest tym, co mamy.
Jeśli Reeves naciska na naprzód z większą liczbą zamrożeń podatkowych i podwyżek podatków podlegających ukrytości, ryzykuje jeszcze bardziej spowalniając gospodarkę w najgorszym momencie.
Jak na ironię, mogła otrzymać polityczną linię życia.
Wina za ostatnie zawirowanie gospodarcze leży wprost z Trumpem. To daje Reevesowi rzadką okazję do zmiany narracji. Zamiast przenosić ciepło dla walczącej gospodarki Wielkiej Brytanii, może to przekształcić to jako kryzys zewnętrzny, który wymaga decydujących działań.
To oczywiście przepisanie historii, biorąc pod uwagę szkody, które już wyrządzała. Ale przepisywanie historii nigdy nie było problemem dla Rachel Reeves.
