„Cześć!” Jerzego Kitty mówi, wchodząc na podium 24 listopada w Green Bay w stanie Wisconsin.
Tak rozpoczyna każdą konferencję prasową i tym razem wydaje się zawiedziony, gdy nikt nie mówi „cześć”.
Ale nie wygląda to na moment powitalny. The 49ers z San Francisco właśnie przegrali 38-10 z Pakowaczeco zostało zinterpretowane jako śmiertelny cios zadany ich sezonowi. Wszyscy inni są ponurzy. Freda Warnera nazywa tę grę „prawdopodobnie najgorszą, w jakiej brałem udział”. Deebo Samuel Senior potem nawet nie rozmawia z reporterami. Dzień jest zimny, nastrój ponury.
Z wyjątkiem Kitty. Mecz pełen kiepskich statystyk kończy z 82 jardami i jedynym przyłożeniem drużyny. A potem niepohamowany ciasny koniec nie chce poddać się gromadzącej się ciemności.
– Nie, dlaczego miałby to zrobić? Kittle powiedział, gdy zapytano go, czy ten okropny występ podważa jego optymizm co do awansu do play-offów. „To zdecydowanie ciężka harówka. Ale zobaczymy, z czego jesteśmy stworzeni. I nie mogę się tego doczekać.”
ZEJDŹ GŁĘBEJ
Srebro: Ten sezon 49ers faktycznie dobiegł końca, a Kyle Shanahan ponosi dużą odpowiedzialność
Sezon przebiegał według podobnego scenariusza. Kampania 49ers na rok 2024 będzie znana jako ta, w której ich gwiazdy, tak promienne rok wcześniej, zostały przesłonięte przez gęste, nieubłagane chmury. Wyjątkiem jest ponownie Kittle, który ma 31 lat i jest ich najstarszą bronią ofensywną, ale prowadzi ich w zdobywaniu jardów i przyłożeń. Na trzy mecze przed końcem plasuje się na trzecim miejscu NFL ma trudności w zdobywaniu jardów i ma zamiar przekroczyć 1000 jardów drugi rok z rzędu i czwarty raz w swojej karierze.
Długoletni przyjaciel Trenta Taylora myśli mentalność Kittle’a — nikt w NFL radzi sobie lepiej niż Kittle — jest to powiązane z jego sukcesem. We wszystkich tych powitaniach jest moc.
„Kiedy tu pracuje i pracuje nad sobą, wie też, jak się tym bawić” – powiedział Taylor, odbierający 49ers. „A goście, którzy nie wiedzą, jak się tym bawić, to ci, którzy się wypalają. Myślę, że dlatego przez tak długi czas spisał się tak dobrze.”
George Kittle, który przybył do siedziby 49ers wraz z Taylorem w 2017 roku – obaj zostali wybrani w piątej rundzie wyborów – w niczym nie przypominał dzisiejszej wersji.
„Byłam grubsza” – zauważyła Kittle, która dziś waży 243 funty, ale wzniosła się aż do 265. „Na studiach powiedziano mi, że muszę ważyć znacznie więcej. Piłam osiem koktajli proteinowych dziennie. Nigdy tego nie rób.
Miał też krótko przycięte włosy, bez zarostu i widocznych tatuaży. Dziś jest brodaty i ma długie blond włosy. Dramatycznie odchyla głowę do tyłu, aby pozbyć się jej z twarzy, zanim założy hełm.
I wszędzie jest atrament.
Kittle wyjaśnia, że ma rękę dobrego i złego faceta, po czym zaznacza każdy tatuaż. Prawa ręka i dłoń to Hobbes, kochający zabawę tygrys z komiksu Calvin i Hobbes, Master Chief, stoicki bohater gier wideo Halo i Godzilla.
„Godzilla to dobry facet” – upierał się.
(Dzięki uprzejmości George’a Kittle’a)
(Matt Barrows / Athletic)
Ramię złego faceta obejmuje Venoma i Jokera, tatuaż, który zrobił w przeddzień swojego ślubu w 2019 roku (ku rozczarowaniu ówczesnej narzeczonej, Claire) i jest postacią, którą Kittle często przyjmuje w dni meczów.
„Jego mrocznym miejscem jest mentalność Jokera – gdzie chichocze i w pewnym sensie wszystko lekceważy” – powiedział Taylor. „Kiedy George się wygłupia, jest wtedy gotowy na wojnę”.
A on dopiero zaczyna. Kittle mówi, że planuje tatuaż z trzema głowami na ramieniu złego faceta, po czym rozpoczyna dwuminutowe wyjaśnianie, o czym myśli. Zachowuje się jak sześciolatek przeglądający swoją świąteczną listę zakupów. Jedną głową może być Sauron, największy zły facet z „Władcy Pierścieni”. Sauron zawsze był moim ulubieńcem. Inną może być ciemna postać z kreskówki „Samuraj Jack”. A trzeci?
„Czy widziałeś kiedyś film „Kot w butach”?” pyta. „Drugi, «Ostatnie życzenie»? Jest fantastyczny — znacznie lepszy od pierwszego. Wielki fan tego. W drugim jest postać. Jest to szary wilk i znany jest jako Śmierć. I przyjdzie po Kota w Butach. A jego postać w filmie jest po prostu fantastyczna.”
(Dzięki uprzejmości San Francisco 49ers)
Któremu 31-letniemu zawodowemu piłkarzowi kręci się w głowie na myśl o tatuażu „Kot w butach”?
Aby rzucić okiem na to, co kłębi się w zawsze aktywnym umyśle Kittle’a – i dowiedzieć się, jakie jest pochodzenie jego tatuaży – trzeba udać się na 335-akrową farmę w Lockridge w stanie Iowa, gdzie dorastał.
Calvin i Hobbes, blond dzieciak i tygrys, którzy razem przeżywają najróżniejsze przygody? To bardzo przypomina Kittle’a i jego siostrę Emmę, która jest o trzy lata starsza.
Ich tata, Bruce, czytał im każdego wieczoru przed snem. I nie była to „Głodna gąsienica”. Zamiast tego sięgnął po „Władcę Pierścieni”, nawet gdy George był naprawdę mały, rozświetlając swój chłopięcy umysł opowieściami o gigantycznych pająkach, wielkich upadkach w otchłań i walce z armiami krwiożerczych orków.
„Mój tata miał wspaniały głos do opowiadania historii” – powiedział George. „Potrafił zmienić swój głos na tyle, że czteroletni ja myślałem, że ogląda film. Bardzo mi się to podobało.
Następnego dnia dzieci miały przeżyć kolejne przygody — skakać z bel siana, gonić króliki i omijać węże i pająki zamieszkujące starą stodołę. Emma stwierdziła, że czuła się tak, jakby ona i jej brat dorastali w innych czasach.
„Dorastanie na farmie z końmi – kiedy myślisz o „Władcy Pierścieni”, tych opowieściach i Jeźdźcach Rohanu? Jadą konno” – powiedziała. „Było tak wiele powiązań, że czuliśmy, że możemy być jednym z dziewięciu biorących udział w tych misjach. Dla nas magia książek z baśniami wydawała się bardzo realna”.
Wyobraźnia George’a Kittle’a ożyła na rodzinnej farmie w Iowa wraz z siostrą Emmą i kuzynem Henrym Kriegerem, który później grał z George’em w piłkę nożną w Iowa i miał krótką karierę w NFL. (Dzięki uprzejmości Jana Kreigera)
Farma była miejscem, w którym dzieci mogły puścić wodze fantazji i gdzie mogły się sprawdzić.
Emma przypomniała sobie epizod, gdy George miał 8 lat i pomagał przy młodym kucyku o imieniu Jack. Kucyki miały paskudną passę i tego dnia były wyjątkowo paskudne. Emma i ich mama, Jan Krieger, obserwowały rozwój sytuacji.
„Jack kopnął i prawie wypalił George’a prosto w twarz” – wspomina. „Myślę, że mógł trochę obciąć sobie ramię. Bardzo nas to przeraziło i pomyślałem: „Zabierzcie go z ringu!”
George, który miał wtedy chwiejne nogi i łokcie, nie pozwolił tego dnia Jackowi zostać władcą ringu.
„Widziałeś, jak wzbiera w nim wściekłość” – powiedziała Emma. „I poszedł tam, żeby pokazać mu, kto tu rządzi. Tego nie powiedział, ale otworzył bramę na oścież, wmaszerował do środka, chwycił za uprząż i powiedział Jackowi: „Nie będziemy tacy”. Pamiętam tylko, że mama i ja wariowaliśmy.
Były też inne książki – na przykład seria „Harry Potter” – ale „Władca Pierścieni” był tym, po który sięgnąłem i który utkwił w pamięci. Bruce uważa, że prawdopodobnie przeczytał trylogię na głos trzy razy, co daje w sumie prawie 1,5 miliona słów.
„Za trzecim razem George powiedział: «Tato, przejdź do bitwy o Helmowy Jar!»” – powiedział.
Opowieści na dobranoc rozbudziły w George’u miłość do książek. Słucha wersji audio w drodze do pracy i z pracy i zawsze ma ich stos – kryminały o Sherlocku Holmesie, thrillery kryminalne, a zwłaszcza seriale science-fiction i przygodowe – na nocnym stoliku. „Władca Pierścieni” ukazuje także jego sposób widzenia życia i sezonu NFL, który również kręci się wokół potężnego ringu. Nic dziwnego, że Kittle jest największą postacią NFL. Widzi siebie jako postać w 17-rozdziałowej opowieści przygodowej.
Ale który? Kto był jego ulubieńcem, gdy dorastał?
„Powinnam powiedzieć Smeagol, żeby z nim zadzierać i dać ci mroczny artykuł” – zaśmiała się Emma.
Ona i Bruce zgodzili się, że Aragorn, cnotliwy przywódca grany w serialu filmowym Viggo Mortensena, a w książkach znany również jako Strider, prawdopodobnie był ulubieńcem George’a i wzorem do naśladowania.
„Ale” – powiedział Bruce – „trudno nie być też w obozie hobbitów. Ponieważ tak wiele osób je lekceważy, ponieważ są mniejsze”.
Bruce, były ofensywny liniowy w stanie Iowa, który trenował George’a, gdy był mały, zauważył, że jego syn był „super tyczkowaty” jako chłopiec.
„Przez długi czas wyglądał jak mały jeleń” – powiedział. – Wiesz, dużo nóg.
George Kittle i jego starsza siostra Emma pokochali książki dzięki wieczornym czytaniom ich ojca, Bruce’a. (Dzięki uprzejmości Jana Kreigera)
I nikt też nie uważał, że George pochodzący z Iowa jest kimś wyjątkowym. 49ers dogonili go dopiero po namierzeniu jego kumpla, rozgrywającego Hawkeye CJ Beathardaktórego wybrali w trzeciej turze.
„George został wybrany w późniejszej rundzie draftu – myślę, że było trochę nastrojów w stylu Hobbita” – powiedział Bruce. „Na przykład: «Mam o wiele więcej mocy i darów, niż możesz sobie wyobrazić»”.
George przyznał, że te domysły są słuszne.
„To znaczy, Stridera nie da się pokonać” – powiedział.
Dodał jednak, że ceni także Saurona, wszechwidzącego antagonistę i ogólnie złoczyńców. Dlatego ma tak wiele tatuaży przedstawiających złych facetów, których używa do kierowania ciemnej energii w dni meczowe. W końcu słodki, kapryśny i przezabawny Hobbes – który jest doskonałym przybliżeniem George’a, który żyje na co dzień – nie jest idealną osobą, gdy twoja praca polega na eliminowaniu 235-funtowych linebackerów w grach biegowych.
„To nie jest cały czas” – powiedział George. „Ale są chwile, kiedy chcesz, żeby było trochę chaosu i śmiejesz się z życia jak Joker, a są chwile, kiedy musisz być tak poważny, jak to tylko możliwe i robić wszystko, aby wykonać swoją robotę jak Master Chief. Jest też czas na zionięcie ogniem jak Godzilla. Jest pewna energia, którą mogę wyciągnąć z tych rzeczy. Lubię je oglądać i po prostu to przekazuję, kiedy na nie patrzę.
Taylor przyznaje, że kiedyś wydawało mu się dziwne, gdy przed meczami spotykał Kittle’a, a zawodnik na końcu miał coś do siebie, gdy przekształcał się w jedną ze swoich niedzielnych postaci. Potem zdał sobie sprawę, że każdy przechodził własną przemianę.
„Wszyscy robią te dziwne rzeczy przed meczem” – powiedział Taylor. „I to jest jak: «Kim jestem, żeby oceniać?». Wszyscy musimy być trochę szaleni, żeby grać w tę grę w piłkę nożną.
Opowieść o Aragornie, Frodo i Samie również dobrze pasuje do tego, przez co przechodzi obecnie 49ers. Trylogia opowiada o wierze i poświęceniu, stanowczości i odporności oraz utrzymaniu kursu nawet w obliczu przytłaczających przeciwności losu. Jest to także wyraz czci dla tych, którzy walczyli przed tobą.
„Oznacza to przychodzenie nawet wtedy, gdy masz 6–8 lat i nie wygląda to najlepiej” – powiedział Bruce. „Ponieważ gra wie. Nie chcesz tworzyć złej karmy piłkarskiej.
Dlatego właśnie rozległo się pełne napięcia „cześć”, gdy George stanął na podium po ich ostatniej grze. Porażka z 12:6 Rams z Los Angeles prawie wyeliminowali 49ers z play-offów, a na dodatek został oznaczony przez kolegę z drużyny, De’Vondre Campbell Senior, rezygnując w połowie poprzez konkurs.
George Kittle, zwykle wesoły na konferencjach prasowych po meczach, nie miał żadnych wątpliwości po czwartkowym nieoczekiwanym odejściu De’Vondre Campbella. Zobacz, kogo Kittle miał na sobie/przekazywał…
— Matt Barrows (@mattbarrows.bsky.social) 15 grudnia 2024 o 10:25
Nie mając Saurona na ramieniu – jeszcze – Kittle nosił zamiast tego złoczyńcę „Władcy Pierścieni” na przodzie swojej koszulki, po czym przekazał rzadko spotykaną energię po grze.
„Jakakolwiek była jego decyzja, nie była ona przeznaczona dla tej organizacji, nie dla tego zespołu” – powiedział Kittle. „I to już jego sprawa. Nie jestem z tego powodu zbyt szczęśliwy. Szkoda, że nie słyszałem o tym na boisku, ale tak się nie stało.
W tym roku droga wydaje się zablokowana dla Kittle’a i jego towarzyszy. Przed nimi dwa mecze w lidze bez przewagi w dogrywkach. Jest bardzo mało prawdopodobne, że w tym sezonie w końcu odnajdą magiczny pierścień.
Choć może to być koniec tej konkretnej książki, Kittlesowie są pewni, że w tej historii kryje się coś więcej. I wiedzą, że ciemność tylko sprawi, że światło będzie wydawać się znacznie jaśniejsze. To znaczy, że nie czas być ponury.
„To piękna, piękna przejażdżka” – powiedział Bruce. „Tak, jest burzliwie, ale która droga życia nie jest taka? Więc przestań się zamartwiać i zajmij się tym, do cholery.
(Ilustracja u góry: Dan Goldfarb: Sportowiec; zdjęcia: Michael Owens i Brooke Sutton / Getty Images)
