Wspaniała kariera Julio Jonesa stadała się na krawędzi nieśmiertelności

Prawdopodobnie nie pamiętasz najbardziej akrobatycznego połowu w historii Super Bowl. Prawdopodobnie nie pamiętasz, kiedy Julio Jones z Atlanty wskoczył w powietrze, sięgnął nad wyciągniętymi opuszkami palców narożnika Nowej Anglii Erica Rowe, złapał piłkę pod kątem 60-stopniowym na ziemię, wylądował na lewej stopie, stukał prawą palca w granicach, wbił piłkę w klatkę piersiową całkowicie po piersi.

Prawdopodobnie nie pamiętasz tego złapania, ponieważ pojawił się w środku epochalnego zawalenia się 28-3 Falcons, rozpadu tak pochłaniającego i diabolicznego, że zniszczyło wszystkie dobre uczynki, które pojawiły się przed nim, i rzucił cień na wszystko, co zrobiła franczyzę.

Reklama

Haczyk Jonesa był ostatnią szansą, że Atlanta musiała uratować swoją Super Bowl i godność… i prawdopodobnie pamiętasz, co stało się dalej.

Ten moment, przede wszystkim, zdefiniował karierę piłkarską Julio Jonesa – najbardziej utalentowany zawodnik na boisku, tworząc najbardziej spektakularne sztuki swojej epoki, ale mimo to buforowane przez wydarzenia daleko poza jego kontrolą.

Jones, który na emeryturze w piątek po 13-letniej karierze zawodowejstoi jako jeden z najlepszych graczy z 2010 roku, mściciel w hełmie piłkarskim. Niezależnie od techniki, schematu lub obrońcy, który na niego rzucił, miał na to odpowiedź – wysokość, prędkość, ręce i kontrolę nadwozia połączone dla praktycznie niespotykanego pakietu NFL. Dwie oddzielne południowe instytucje piłkarskie stawiają duże na Jonesa i za każdym razem opłaciło się ogromne.

W historii NFL nie ma wielu graczy, których znasz tylko po ich imieniu. Może być zbyt wiele, aby powiedzieć, że Quintorris Lopez Jones – lepiej znany tylko jako „Julio” – rozpoczął erę Nicka Sabana w Alabamie. Ale z drugiej strony może nie.

Reklama

Alabama z połowy 2000 roku nie była dynastią. Do diabła, ledwo wykwalifikował się jako program funkcjonalny. Po cierpieniu przez czterech prostych trenerów, które wahały się od przekroczenia do niekompetentnych po całkowitą śmieszne, Alabama przypiął swoje nadzieje do Sabana-trenera zwycięskiego na mistrzostwach krajowych, który w tym momencie miał zasłużoną reputację jako najemnika z zimna serdecznie, który opuścił miasto w momencie, gdy pojawiła się lepsza oferta.

Saban zrozumiał jednak rekrutację i wiedział, że musi ustanowić przy plaży w kilku kluczowych siedliskach piłkarskich – na przykład na wybrzeżu Zatoki Perskiej. To było tam, w mieście Foley w Alabamie – także domu legendy Alabamy, Kena Stablera – który Saban zauważył, celował i zerował na Jones. Jones, najbardziej ceniony senior szkoły średniej w 2008 roku, był jednym z pierwszych rekrutów, którzy nadali swoje wybór – wraz z szkolnymi czapkami – na żywo na ESPN.

Reklama

Z kapeluszami z Florydy w stanie Floryda, Oklahoma i Alabama przed nim, Jones zdecydował się na Crimson Tide-pokazując, że Saban mógłby znaleźć najlepsze, najlepsze. Jones był najlepszym rekrutem w klasie, która obejmowała Dont’a Hightower i ostateczny zwycięzca Heisman Trophy Marka Ingrama, klasa, która stanowiłaby fundament dekady dominacji futbolu Sabana.

Jak zwykle Saban już zrozumiał, czego wkrótce się nauczyłaby reszta piłki nożnej.

Statystyki Jonesa w Alabamie niekoniecznie są przytłaczające – 2653 otrzymujących jardy i 15 przyłapania w ciągu trzech sezonów. Zwycięzca przyszłego Alabama Heisman, Devonta Smith, miał 1856 jardów i 23 przyłożenia w samym 2020 roku. Ale Jones grał na pierwszym miejscu, miażdżącą epokę obrony Sabana. Tam, gdzie późniejsze odbiorniki złapały podania od rozgrywających, takich jak Jalen Hurts, Tua Tagovailoa, Mac Jones i Bryce Young, Jones podsumowali u boku Johna Parkera Wilsona i Grega McElroya-dobrze znanym rozgrywającym Tide, ale nie dokładnie w tym samym poziomie.

Mimo to były chwile. W „Saban Bowl” w 2008 r. – byłaby to Alabama vs. nr 1 LSU, dawna szkoła Sabana – młody student pierwszego roku przyciągnął uwagę krajową. Wpisany w nadgodzinach przeciwko Patrickowi Petersonowi-jak Jones przyszłej gwiazdy NFL All-dekade-Jones po prostu wyprzedził Petersona, aby walczyć z linią 3 jardów i ustalił zwycięstwo w Alabamie.

Jones i Tide wygrałyby pierwszy z sześciu tytułów Sabana z Alabamą w następnym sezonie, a po trzecim roku Jones zdecydował się na profesjonalistę… i wtedy kolejna troska o piłkę nożną na południu przetwarzała go, by go ścigać.

Reklama

Atlanta Falcons z 2010 roku zrzucały ostatnie ślady ery Michaela Vicka, a wraz z młodym rozgrywającym Mattem Ryanem pod środkiem zaczęli umieszczać elementy. Ale wtedy GM Thomas Dimitroff wiedział, że Atlanta potrzebowała wyróżniającego się odbiornika, aby pasował do ówczesnego Roddy White i odblokować prawdziwy potencjał Ryana.

W projekcie 2011 Atlanta wybierała 27. miejsce. Dimitroff pakował ten wybór, jego wybory drugiej i czwartej rundy w 2011 roku, I W 2012 r. Pierwsza i czwarta runda w 2012 roku, aby przenieść 21 miejsc w pozycję Cleveland nr 6. Taka jest definicja hazardu i opłaciła się lepiej, niż Falcons mogliby kiedykolwiek sobie wyobrazić.

Falcons po raz pierwszy zaczęło grać w 1966 roku i nie wysyłał zwycięskich sezonów do 2008-09, więc nie jest to franczyza z rekordem osiągnięcia. Ale z Jonesem w mundurze Atlanta osiągnęła playoffy cztery z pierwszych siedmiu lat, kulminując w tej Super Bowl. Po drodze Jones poprowadził ligę do otrzymywania dwukrotnie jardów, zdobył dwa pierwszą drużynę All Pro i Seven Pro Bowl.

Poza tym każdego roku dostarczył chwilę lub dwie takie jak ten przeciwko Karolinie:

Ale Falcons jako franczyzy nie byli w stanie napisać wielu nowych rozdziałów od czasu tej Super Bowl. Z wyjątkiem jednego sezonu Run-it-Back zaraz po tym roku, Atlanta nie wróciła do play-offów.

Reklama

W trakcie swojej kariery Jones walczył z kontuzjami; Grał tylko w każdym meczu w harmonogramie swojej drużyny w ciągu czterech ze swoich 13 lat. Do 2021 r. On i Falcons rozeszli się, aw czerwcu tego roku Atlanta przekazała go Tennessee. Nastąpiły dwa kolejne nietypowe sezony w Tampa Bay i Filadelfii, a on nie pasował przez cały sezon 2024.

Chociaż jego kadencja w Atlancie zakończyła się brzydką nutą, Jones postawił przeszłość w przeszłości jako swój ostatni akt jako profesjonalny gracz. Ogłosił swoją decyzję w dniach 4-4/04, odniesienie do kodu obszarowego w Atlancie – i był wyraźnie emocjonalny, gdy mówił w składzie aplikacji społecznościowych.

„Dzisiaj ogłoszę to z powodu miasta Atlanta” – powiedział. „Dziękuję stary, doceniam was. To tylko miłość. Robię to w„ 404 dzień ”. To była piekielna jazda. ”

Jones kończy swoją karierę na 16. miejscu na karierze NFL otrzymującej listę jardów, więcej niż jakikolwiek aktywny zawodnik. uczynienia Galerii sławy w lepszym niż przeciętnym.

Reklama

Przed tym dniem co dalej dla Jonesa? Kto wie? Nie można dokładnie nauczyć się cech, które przyniósł do gry, jak wysokość i ręce. Być może będzie mentor dla następnego pokolenia spektakularnie sportowych młodych odbiorców, tak jak ma to dla Tennessee i kolegi z drużyny z Filadelfii AJ Brown.

Może po prostu wróci do Foleya, Alabamy i opowie historie o tej Super Bowl i tym, co mogło być. A potem opowiada historie o grach takich jak LSU i Karolina, i pamięta, jak wygląda prawdziwa wielkość.