Nikt nie przychodzi oglądać sędziów. Ale w WNBA są historią | WNBA

TOn WNBA Nigdy nie był bardziej widoczny. Najlepsze z siedem gier między Phoenix Mercury I Las Vegas asy Zostanie zejście w piątek wieczorem, zanim oczekuje się, że będzie największą publicznością telewizyjną, jaką kiedykolwiek narysowała koszykówka kobiet. Tłumy puchłyKamienie milowe Należywyceny franczyzy szybują A wcześniej niszowe gwiazdy wybuchły na główny nurt. Jednak gdy liga świętuje drugi prosty rok wybuchowego wzrostu, na powierzchnię stary i ciernisty problem wzrósł.

Skargi dotyczące sędziów zawsze były głośniejsze i bardziej trwałe w profesjonalnej koszykówce w stosunku do innych sportów ze względu na podmiotowość połączeń i samą liczbę decyzji. Ale w sezonie WNBA 2025 objętość i intensywność krytyki ze wszystkich stron osiągnęła nowe wyżyny. Trenerzy zostali wyrzuceni i zawieszone. Gwiazdy gracze wentylali się na konferencjach prasowych i online. Fani wyróżnili wysadzone połączenia z rygorem zapluder-film. To, co od dawna było hałasem w tle, a prowincja Hoop Wonks stała się decydującym wątkiem sezonu, zderzając się niezręcznie z trwającym wzrostem ligi w centrum uwagi.

Punkt zapłonu pojawił się podczas półfinałów w zeszłym tygodniu, kiedy wybuchł trener Minnesota Lynx Cheryl Reeve Po bezwolennicy na Alyssie Thomas z Phoenix Lewa gwiazda do przodu Nafiesa Collier wije się na podłodze. Sekwencja prawie ustaliła Game 3 i pomogła zakończyć sezon Minnesoty, ale nie wcześniej niż apoplektyczna Reeve szturmowa na bois później opisane Ich przypisanie reporterom jako „pieprzonego nadużycia”. Liga zawiesił Reeve na jedną grę i uderzył ją grzywną o wartości 15 000 $, najsilniejszą dyscyplinę, jaką kiedykolwiek spotkała się z trenerem WNBA w play -off.

Zamiast chłodzić, kara zapalała debatę. Dwóch rówieśników Reeve, Stephanie White z Indiany i Becky Hammon z Las Vegas, publicznie ją poparli i zostali ukarani grzywną w wysokości 1000 dolarów za kłopoty. Obaj wcześniej ostrzegali przed niekontrolowaną fizycznością i niespójnością. „Nie chodzi o złe połączenia” – powiedział Hammon. „Chodzi o bezpieczeństwo graczy”.

Hammon podjął to jeszcze dalej podczas półfinałowej serii Aces przeciwko Indianie: „Fizyczność wymknęła się spod kontroli, to na pewno. Możesz uderzyć i złapać odbiorcę w NFL dla tych pierwszych pięciu jardów, ale w tym, że nie możesz tego zrobić dla całej połowy boiska. Włożyłeś dwie ręce na takie jak to, powinno to być automatyczne faulu. Wolność ruchu nie ma wolności. Nie mówię, że nie możesz tego zrobić. NBA i oni jak: „To nie latałoby w NBA”. Ten poziom fizyczności nie latałby w NBA. ”

Sama Collier dodała paliwo do pożaru we wtorek podczas wywiadów wyjściowych w Minnesocie, gdzie spokojnie dostarczyła rewelacyjną cztery i pół minuty przygotowane stwierdzenie Mówienie, że urzędowanie „osiągnęło poziomy niespójności, które nękają nasz sport i podważa integralność, w której działa”. Oskarżyła ligę o „zaniedbanie” w ignorowaniu „problemów, które wszyscy w grze błagają o naprawę”, ostrzegając, że brak odpowiedzialności stymuluje zaufanie do samego produktu. Niezwykle tępe słowa z pięciokrotnego wiceprezesa All-Star i graczy, rozbrzmiewały w lidze. Gorączka gorączka Lexie Hull powiedział Była „naprawdę dumna z (Collier) za to, że to stwierdzenie” dodając, że „rzeczy muszą się zmienić, ponowne zmiany musi się zmienić, przywództwo musi się zmienić”.

Pod oburzeniem leży głębsze pytanie: czy to po prostu słabe sędziowanie, czy w kroku z filozofią ligi? WNBA od dawna pozycjonuje się jako szorstszy niż NBAstyl, który zachęca urzędników do „pozwalania im grać”, nawet gdy kontaktuje się na krawędzi na niebezpieczne terytorium. W przeciwieństwie do NBA, niewiele jest ochrony gwiazd; Gracze marquee od Diana Taurasi po Caitlin Clark często wchłaniały siniak bez gwizdków.

Nie ma dowodów na formalną dyrektywę, ale krytycy twierdzą, że ta tolerancja fizyczna stała się zakorzeniona w DNA ligi, pozostawiając cienko zasobów urzędników do zarządzania konsekwencjami. Gracze powtórzyli troskę. Gwiazdy gracze, tacy jak Kelsey Plum, Angel Reese i Natasha Cloud, wszyscy kwestionowali w tym sezonie, argumentując, że problemem było mniej odizolowane błędy niż nocna niepewność co do tego, co by się nie powiodło.

Żaden gracz nie zwrócił większej uwagi niż Clark. W jednym pojedynku w sezonie regularnym została szturodzona w oku, a następnie wepchnięta na ziemię przez Marinę Mabrey Connecticut. Urzędnicy oceniali tylko faul techniczny. Po burza oburzeniaLiga zmodernizowała karę do rażących dwóch. Odcinek skrystalizował przekonanie, że sędziowie byli źle wyposażeni, aby poradzić sobie z fizyczną sztuką otaczającą najbardziej nowicjusza WNBA. Kiedy Clark później igieł urzędników w mediach społecznościowych po pierwszej rundzie Playoff Clincher-„Refs nie mogli nas powstrzymać”-ona został ukarany grzywną 200 USDPrzypomnienie, że gracze płacą cenę za publiczną krytykę, nawet gdy sędziowie mają niewielką widoczną odpowiedzialność.

Komisarz WNBA Cathy Engelbert była ostrożna w swoim języku. Uznała obawy podczas weekendu All-Star, podkreślając, że „każda gra jest recenzowana” i że godziny spędzają na szkoleniu kontrolnym. „Spójność jest ważna” – powiedziała. „Niektórzy ludzie obserwują naszą grę w porównaniu z innymi formatami i myślą, że nie ma mnóstwa fauli, ale konsekwencja to nazwa gry”.

Wady strukturalne są jednak prawdziwe. W przeciwieństwie do NBA, WNBA nie ma centrum powtórki poza miejscem; Sędziowie na podłodze muszą sami przeglądać sztuki, proces, który może zarówno spowolnić grę, jak i wprowadzić stronniczość. Liga również rezygnuje z Ostatnie dwa minuty raportów To stały się standardem przejrzystości w NBA od czasu ich wprowadzenia w 2015 r., Przy mniejszej liczbie pracowników poświęconych nadzór, sędziowie działają z mniejszym wsparciem i nadzorem niż ich odpowiedniki NBA – kolejny powód, dla którego trenerzy i gracze uważają, że niespójność została zakorzeniona.

Za kulisami oficjalny rurociąg od dawna ma wbudowane ograniczenia. Przez dwie dekady liga rozwojowa NBA była podstawą dla sędziów z ambicjami dotarcia do NBA. Niektórzy z tych urzędników są również przydzielane do WNBA. Rurociąg zapewnia kompetencje techniczne, ale podsyca powszechne postrzeganie: że WNBA jest traktowany jako odskocznia, a nie miejsce docelowe.

Odpowiedzialność istnieje, choć nierównomiernie. Urzędnicy mogą zostać ukarani grzywną za niewłaściwe stosowanie zasad lub za nieprofesjonalne interakcje z personelem zespołu, ale nie tylko za nieodebrane połączenia później przewrócone podczas powtórki. Sędzia, który wielokrotnie gorsze wyniki może ostatecznie stracić pracę, ale częściej są przekazywane w celu upragnionych zadań w play -off. Monty McCutchen, szef oficjalny WNBA, nalega: „pociągamy ludzi do odpowiedzialności na różne sposoby”, ale trenerzy i gracze pozostają niezgodne.

Ekonomia podkreśla lukę. Sędziowie WNBA otrzymują wynagrodzenie za mecz – około 1500 USD za debiutantów i do 2500 USD dla weteranów – mniej niż wielu zarabiających w koszykówce uniwersyteckiej. Natomiast sędziowie NBA to wynagradze pracownicy zarabiający od 150 000 do 550 000 USD. Sue Blauch, szef WNBA w wynikach i rozwoju sędziego, twierdzi, że krótszy sezon ligi czyni sędziów w pełnym wymiarze godzin nierealistycznych. Wielu urzędników WNBA uzupełnia swoje dochody z zadań na uczelni, co wzmacnia poczucie statusu drugiego poziomu.

Niewielu uważa, że ​​urzędnicy działają w złej wierze; Wielu twierdzi raczej, że system ustawia je na porażkę. Dzięki ograniczonym zasobom, niespójnym możliwościom szkoleniowym i ciężarze niespotykanej uwagi sędziowie proszeni są o zarządzanie produktem, który przerósł wokół niego infrastrukturę.

WNBA cieszy się najbardziej wybuchowym wzrostem w swojej 29-letniej historii. Wraz ze wzrostem jest ostrzejsza kontrola: każdy błąd powiększony, każdy pominięty gwizdek odtworzony miliony razy. Jednak w epoce, w której koszykówka kobiet w końcu przyciąga przypadkowych fanów i międzynarodowe nagłówki, wirusowe kontrowersje ryzykują przyćmianie samego produktu.

Wszystko to przygotowuje scenę do otwarcia finałów w piątek wieczorem. Na podłodze będą jedne z największych gwiazd ligi, w tym Thomas i Las Vegas Phoenix Imperious A’ja Wilson. Miliony fanów będą oglądać w wyprzedanej Michelob Ultra Arena i w całym kraju w telewizji. A w środku tego wszystkiego będą trzema sędziami, których zadaniem jest zarządzanie najważniejszymi gierami roku pod najsurowszym blaskiem, jakim kiedykolwiek spotkała liga.

Jeśli połączenia są chrupiące, a gry płyną, hałas może zniknąć. Ale jeśli kontrowersje rozbręczą, finały ryzykują zmniejszenie do kolejnej rundy oburzenia. Dla Engelberta i jej zespołu kierowniczego, którego autorytet wygląda tak krucho jak zawsze, gry te są czymś więcej niż mistrzostwem. Są sprawdzianymi, czy WNBA może wznieść się ponad cień jego urzędu – czy też ryzykować, że jest przez niego zdefiniowany.