106. arcybiskup Canterbury Oczekuje się, że zostanie nazwany dziś rano, a on – lub ona – przygotuje się do wzięcia steku podzielonego kościoła Anglii i złamanej anglikańskiej komunii w politycznie spolaryzowane naród. Po raz pierwszy kobieta mogłaby utrzymać tę pozycję, kiedyś uważana za jedną z najbardziej znanych w kraju. Pozostaje najwyższą nie-royalną rolą w tabeli precedensów Debretta, ranking nad premierem i wielką masą polityków.
Ale wybrani przyjaciele, którzy zostali wybrani, mogą czuć się bardziej skłonni do wysyłania notatki komisji niż gratulacji. Jest to samotna rola z wielką odpowiedzialnością, ale niewielką siłą wykonawczą i mnóstwem możliwości katastrofalnych gafów; Ostatni arcybiskupi często wyglądali, jakby wykonywali publiczny akt pokuty niż radosna misja.
Oba Kościół Anglii a komunia anglikańska jest ostro podzielona na sposób poruszania się po rewolucji seksualnej. Istnieje rzeczywiste ryzyko schizmy w Anglii i na arenie międzynarodowej w stosunkach osób tej samej płci.
Ostatni arcybiskup, Justin Welbyzrezygnuj po skandalu zabezpieczającym w listopadzie, a poszukiwania poszukiwano, aby znaleźć kogoś, kto może zjednoczyć różne pasma anglikanizmu, a także zarządzanie rozległą biurokracją kościoła i zapewnianie narodowi opieki duszpasterskiej.
Arcybiskup będzie miał miejsce w Izbie Lordów, ale jest to dalekie od gwarancji, że zostanie wysłuchany przez typowego angielskiego obywatela. Spis powszechny 2021 po raz pierwszy stwierdził, że mniej niż połowa populacji Anglii i Walii zidentyfikowała się jako chrześcijańska (27,5 miliona ludzi) – aw ubiegłym roku tylko 582 000 osób było na służbie Kościoła Anglii w normalną niedzielę.
Kościół Anglii jest jednym z denominacji w galaktyce różnych tradycji chrześcijańskich w Wielkiej Brytanii. Nowy arcybiskup stoi przed wyzwaniem, jakim jest pomoc Kościołowi w dostosowaniu i rozwoju; Nie jest to wcale niemożliwe zadanie w kraju, w którym zbory zielonoświątkowe rozwijają się, a nowe kościoły otwierają się co tydzień.
A Ostatni raport Z Towarzystwa Biblijnego, oparte na badaniach YouGova, opisało „ciche odrodzenie” z wzrostem młodszych ludzi uczęszczających do kościoła. Zgłoszono, że udział 18 do 24-latków pojawił się na służbie chrześcijańskiej co najmniej raz w miesiącu z 4% w 2018 r. Do 16% w 2024 r.
Nierzadko indywidualni anglikanie rozmawiają z podnieceniem o swoich zapakowanych niedzielnych nabożeństwach, ale potem rozpacz w dywizji i bezwładności w instytucji. Ludzie ci są podekscytowani sukcesem banków żywności i usług doradczych i są zachwyceni rozwojem różnorodnych i żywych zborów – ale nie szukają Pałacu Lambeth o przywództwo.
Jeśli Kościół Anglii jest zamknięty w wewnętrznej wojnie kulturowej dla kadencji następnego arcybiskupa, z liczbą malejącą, czeka ponura przyszłość. Ale jeśli może wziąć energię, która pali się oddalonymi, dotyczy wiecznych pytań duszy, jednocześnie walcząc o wyzwania związane z ubóstwem, izolacją i podziałem w społecznościach, które służy, ma szansę kształtować społeczeństwo na dobre.
