Sébastien opuszcza Nagła rezygnacja z francuskiego premiera W poniedziałek po niecały miesiąc w roli oznaczał najnowsze starcie między rozciągniętymi finansami publicznymi Francji a jej polityką spolaryzowaną.
Lecornu był najnowszym premierem, który próbował nie udało się połączyć pakietu cięć i podatków podatkowych, które przechodzą w parlamencie bez wyraźnej większości i zawierał rosnące presję na rynku obligacji.
Emmanuel Macron ma wybór kolejnego premiera, aby spróbować szczęścia z matematyką polityczną – lub zrezygnować. Nic dziwnego, że rynki zostały wstrząśnięte wiadomościami w poniedziałek.
Travails Francji są szczególnie ostre, ale prezydent nie jest sam w 2025 r., Próbując zmagać się z niedopasowaniem między nadmiernie rozsianymi finansami publicznymi a zmęczonym elektoratem z niewielkim apetytem na cięcia budżetowe.
Zwykle obligacji rządowych, zasadniczo stopa procentowa długu kraju, w ostatnich tygodniach i miesiącach wzrosła w wielu głównych gospodarkach, w związku z obawami dotyczącymi presji podatkowej i wydatków.
Renki na długoterminowym japońskim zadłużeniu wzrosły w poniedziałek, z prawdopodobnym nowym premierem, Sanae Takaichi, spodziewanym zwiększeniem wydatków-pomimo 250% długu produktu krajowego (PKB) w Tokyo-wśród frustracji konsumenckiej związanej z rosnącymi cenami.
W Wielkiej Brytanii Przypuszczalny pretendent do przywództwa pracy Andy Burnham był wyśmiewany przez kolegów w zeszłym tygodniu za sugerowanie Rząd powinien być mniej „w hocku” Do rynków obligacji, gdy Skarb Państwa płaci 110 mld funtów rocznie interesowi inwestorom, a rentowności wielokrotnie zmieniają się w odpowiedzi na ruchy polityczne – a także na globalną presję.
Rachel Reeves wielokrotnie nalegała na jej zasady fiskalne, które frustrują niektórych kolegów z pracy, są tylko konsekwencją potrzeby utrzymania zaufania rynków obligacji. W przeciwieństwie do sytuacji francuskiej, Wielka Brytania ma stabilny rząd z dźwigniami, aby rozwiązać swoje problemy fiskalne – w pierwszej kolejności poprzez podnoszenie podatków. Jednak niedawny przykład Liz Truss, która trwała prawie dłużej niż LeCornu u władzy, jest ciągłym przypomnieniem ryzyka rzucania ostrożności na wiatr.
Tymczasem w Stanach Zjednoczonych rynek Treasuries – obligacji rządowych USA – był bardziej spoczynkowy pomimo ogromnych obniżek podatków Donalda Trumpa, przewiduje, że do długu publicznego zwiększy się do 2 tn. Dziesięcioletnie rentowności wzrosły do 4,6% w maju, ponieważ niepokój związany z planami taryfowymi prezydenta osiągnął szczyt, ale w tej chwili obawy te zostały przeważone przez obietnicę większej liczby cięć stawek Rezerwy Federalnej i szumu wokół boomu inwestycyjnego AI.
Jednak analitycy uważają, że presja budżetowa w Stanach Zjednoczonych prawdopodobnie stanie się bardziej ostra w nadchodzących miesiącach i latach, a Biały Dom nie oferuje żadnego planu zajmowania się deficytem, który w ubiegłym roku wynosił 6% PKB. „Wygląda to na wypadek, który czeka na wypadek” – powiedział Russell Jones z konsultanckiej niezależności Ekonomika. „To nie jest zrównoważona sytuacja”.
Krajowe wyzwania polityczne każdego kraju są różne, ale jest tutaj szerszy obraz. Wiele rządów przeżywa znaczne długi podczas globalnego kryzysu finansowego i ponownie poprzez pandemię Covid.
Pozostały one możliwe do opanowania w dłuższym okresie niskich stóp procentowych, które nastąpiły po wypadku. Ale postpandemiczne banki centralne zaczęły podnosić stawki, aby walczyć o wzrost inflacji, gdy globalny przemysł został ponownie otwarty po zamknięciu Covida, a następnie nowy wzrost cen nastąpionych po inwazji na Ukrainę Rosji.
Po promocji biuletynu
To sprawiło, że rządy zmagają się z wyższymi kosztami pożyczek, podczas gdy wiele gospodarek-i wyborców-nadal ma długoterminowe blizny kryzysu finansowego. Oznacza to, że politycy walczą o wpisanie do cięć. „Publiczność ma już poczucie, że już przeżyliśmy trudne czasy” – powiedział Neil Shearing, główny ekonomista grupy w Corpsolcy Capital Economics.
W jego Globalny raport długuOpublikowana na początku tego roku, Paryżowa Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju powiedziała, że koszty odsetek jako udział PKB między krajami członkowskimi wzrosły z najniższego poziomu od 20 lat do najwyższego, między 2021 a 2024 rokiem.
„Rządy i firmy pożyczyły 25 miesięcy na całym świecie z rynków w 2024 r., Prawie trzykrotnie wysoką kwotę w 2007 r.” – powiedzieli ekonomiści OECD. „Wzrost ten jest w dużej mierze dziedzictwem globalnego kryzysu finansowego w 2008 r. I pandemii Covid-19, w odpowiedzi, na które duże pakiety wsparcia fiskalne, finansowane głównie na rynkach dłużnych, pomogły uniknąć głębszych recesji”.
Jednocześnie wiele rządów stoi w obliczu presji na wydatki długoterminowe, w tym starzejące się społeczeństwa, przejście na zero netto-aw przypadku narodów europejskich potrzeba zwiększenia obrony, gdy USA odchylają się od NATO.
Wszyscy ci suwerenni pożyczkobiorcy łowią ryby w tej samej puli międzynarodowych inwestorów, a obawy dotyczące zrównoważonego rozwoju w jednej dużej gospodarce mogą się rozlać na innych – jak widać, gdy Wielka Brytania daje koszty pożyczki w USA w górę wcześniej, na przykład intensyfikowanie presji na Reevesa, który odpowiedział planami wydatków.
Kryzys Francji prawdopodobnie będzie nadal skupiony na chwili, ponieważ Macron rozważa swoje kolejne kroki. Ale globalny nadmuch pożyczkowy spowodował, że wiele rządów podatnie na nawet niewielkie zmiany rentowności – a każde pojedynki rynkowe stanowi wysoką cenę polityczną.
