MELBOURNE, Australia – Przez siedem godzin w piątkowe popołudnie, Australijski Otwarty przekształcił się w Amerykański tenis hodowla pstrągów.
Prawie niemożliwe było oglądanie meczu singlowego bez zobaczenia czerwono-biało-niebieskiej flagi na tablicy wyników, ponieważ dwóch dwudziestokilkulatków i jeden nastolatek, który wygląda jeszcze młodziej niż na swoje 19 lat, przedarło się przez losowanie mężczyzn i przeszło do drugiego tygodnia .
Czy ktoś miał dwóch chłopców z hrabstwa Orange, Uczeń Tien I Alexa Michelsenawkraczając w rundę 16?
Nie zrobili tego.
„W pierwszej rundzie kwalifikacji straciłem seta i przerwę” – powiedział Tien, nastolatek z grupy, po otrzepaniu się Corentina Mouteta Francji w trzech setach. „Bycie w drugim tygodniu wydaje się trochę szalone” – dodał.
Michelsen dotarł tam pierwszy, pokonując rozstawioną z numerem 19 Karen Khachanov w trzech setach.
Zwycięstwa amerykańskich kobiet łączyły to wszystko z Emmę Navarro przetrwała drugi tydzień po swoim trzecim z rzędu zwycięstwie w trzech setach na początku dnia. Madison Keys dotarła na miejsce, aby zakończyć wieczór, pokonując przyjaciółkę, rodaczkę i ulubienicę australijskiej publiczności Danielle Collins.
Wszystko to było trochę mniej zaskakujące. Keys i Navarro byli tam już wcześniej, podobnie jak wcześniej Coco Gauff. Najlepszy wynik Tommy’ego Paula w Wielkim Szlemie osiągnął w Australii, kiedy w 2022 roku dotarł do półfinału, a poprzedniego dnia dołączył do Gauff, Keys i Navarro, po rutynowym zwycięstwie nad Roberto Carballesem Baeną. Następnie Paul i Gauff podtrzymali nastroje Amerykanów jeszcze bardziej, wygrywając mecze czwartej rundy z Alexandrem Davidovichem Fokiną i Belindą Bencic.
Tien (19 l.) i Michelsen (20 l.), którzy będą starali się podtrzymać dobrą atmosferę w poniedziałek w Melbourne, notują wzrost, który jest odwrotny do tego. Michelsen ma pewną formę w przeszłości: w zeszłym roku dotarł do trzeciej rundy w Melbourne i w ciągu ostatnich dwóch lat wygrał kilka meczów pierwszej rundy na US Open – ale nie w taki sposób, pokonując dwóch zawodników z pierwszej dwudziestki w trzy zapałki.
Tien, dwukrotny mistrz kraju juniorów, rozegrał przed tym tygodniem dwa mecze w turnieju głównym Wielkiego Szlema i przegrał z nim cztery sety. Artur Syn na US Open 2024 i rok wcześniej trzysetową porażką z Tiafoe. Trzeci raz był urokiem. Pokonał Camilo Ugo Carabellego z Argentyny w pięciu setach
Następnie losowanie zapewniło mu dwa mecze przeciwko głównym antagonistom ATP Tour, co było nie tyle chrztem bojowym, ile oszałamiającą wyprawą w stronę krętych uderzeń, zwodniczych rotacji i mrocznych sztuk tenisa z dużymi chłopcami. Tien zmierzył się z piątym rozstawionym z Daniilem Miedwiediewem przez pięć setów i prawie pięć godzin w meczu, który zakończył się niedługo przed świtem. Potem przyszedł Moutet, który po dwóch setach przewagi przypomniał Tienowi, że musi jeszcze wygrać trzeciego, podczas którego Moutet w niektórych momentach grał tak, jakby utykał kontuzja biodra, a w innych biegał po boisku z pełną prędkością. Ciekawe czasy dla nowicjusza Wielkiego Szlema.
„Nie bardzo wiedziałem, co się z nim dzieje” – powiedział Tien na konferencji prasowej, wciąż trzymając jedną nogę w pralce.
Dodaj Bena Sheltonaczterosetowej wygranej z Lorenzo Musetti, Włochem, który pokonał go dwa razy z dwóch, i pojawia się niezwykła statystyka: jest to pierwszy Wielki Szlem od 1993 roku, w którym w drugim tygodniu uczestniczy trzech Amerykanów poniżej 23 roku życia. Tien i Michelsen to także pierwsza para amerykańskich mężczyzn w wieku do 20 lat, która dotarła do trzeciej rundy Wielkiego Szlema od US Open w 2003 roku, kiedy dokonali tego Andy Roddick i Robby Ginepri, trener Michelsena.
To dwie najnowsze główne finalistki Ameryki, Taylor Fritz i Jessica Pegula, uznały, że czwarta runda jest o jeden most za daleko. Gael Monfils wykonał nieskazitelne cztery sety, aby znokautować Fritza; Olga Danilovic wyprodukowała dwa takie same, aby pokonać Pegulę.
Tak, to trochę dziwne. Ale może da się to wytłumaczyć.
ZEJDŹ GŁĘBEJ
Co potem zrobił Andy Roddick, ostatni Amerykanin, który wygrał US Open
W połowie listopada Michelsen i Tien pokłócili się. Dwóch bliskich przyjaciół, którzy w wolnym czasie grają razem w Fortnite i którzy przez ostatnie cztery lata trenują w tej samej akademii tenisowej hrabstwa Orange, właśnie zakończyli długie sezony. Jak zwykle bolały ich stawy od zbyt długiego uderzania zbyt dużą liczbą piłek.
Nie uruchomili konsoli.
„Zasadniczo odłożyli rakiety na dwa tygodnie i zabrali się do pracy” – powiedział Rodney Marshall, guru tenisa fitness z południowej Kalifornii, który współpracował z Michelsenem przez ostatni rok, podczas sobotniego wywiadu przeprowadzonego w Los Angeles.
Wszyscy nazywają Marshalla „Rakietą”. Jest jednym z tych ekspertów w dziedzinie tortur sportowych, którym amerykańscy tenisiści od 15 lat ufają, że sprawią, że będą szybsi, silniejsi i trwalsi.
Marshall, Michelsen i Tien pracowali razem dwa razy dziennie, sześć dni w tygodniu w akademii w Kalifornii, gdzie razem trenowali przez ostatnie cztery lata, oraz na piaskach Aliso Beach w Kalifornii.
Mieli tylko małe okno i musieli dowiedzieć się, jakiego rodzaju dodatkowe zyski mogliby osiągnąć. Chcieli zyskać siłę w dolnych partiach ciała i udoskonalić ruchy, aby móc szybciej wchodzić i wychodzić z zakrętów kortu, co jest obecnie niezbędną umiejętnością.
Tien, który w pierwszej połowie roku opuścił trzy miesiące z powodu pękniętego żebra, potrzebował większego wsparcia lewej nogi – tylnej nogi na forhendzie – aby zmaksymalizować moc, jaką mógł wyzwolić ze swojego 180 cm wzrostu. rama. Michelsen, który ma 180 cm wzrostu, musiał poprawić swoje umiejętności w obniżaniu środka ciężkości i znajdowaniu mocy w pozycji przysiadu.
Życie stało się niekończącą się serią izometrii i plyometrii. Izometria (utrzymywanie pozycji przez długie odcinki) wzmacnia mięśnie i ścięgna; plyometria (skakanie) buduje eksplozywność.
W soboty chodzili na plażę, żeby robić sprinty. Marshall przyniósł piłkę do futbolu amerykańskiego i wysłał ich na przelotne trasy po piasku, przy czym jeden pełnił rolę skrzydłowego, a drugi obrońcy narożnika.
„To było prawie tak, jakby się wkuwali” – powiedział o Tienie i Michelsenie. „Naprawdę zaakceptowali cierpienie”. Jeśli to zdanie brzmi znajomo, to nie bez powodu: czterokrotny mistrz Wielkiego Szlema Carlos Alcaraz (21 l.) przyznał, że w czerwcu zeszłego roku znalazł „radość w cierpieniu” dzięki swojemu tytułowi French Open.
Wkrótce Tien nabrał trochę większej siły, uderzając piłką tenisową wzdłuż linii. Michelsen wprawiał się w skrzywienie na poziomie gruntu i mówił Marshallowi, że może tam zostać przez cały dzień. „Podoba mi się tutaj na dole” – krzyczał.
„Każdego dnia to nieustanna walka” – powiedział Michelsen w wywiadzie po zwycięstwie w trzeciej rundzie nad Khachanovem, co było jego drugim zwycięstwem nad rozstawionym w ciągu sześciu dni.
„Patrzę na Marina Cilica. Miał jakieś 6-6 punktów i zawsze był bardzo niski. Próbowałem to odtworzyć.”
Eksplozja Alexa Michelsena w parterze była kluczem do jego występu w Melbourne. (Adrian Dennis / AFP za pośrednictwem Getty Images)
Po drugiej stronie kraju, na Florydzie, Paul przechodził z Fritzem własny blok fitness, zanim ten udał się do południowej Kalifornii na trening tenisa. Frances Tiafoe, Reilly Opelka, Jacob Fearnley i kilku innych zawodowców było z Paulem na Florydzie.
„Dobra grupa” – stwierdził Paul, który często zabiera głos NFL i NBA z Michelsenem w szatni. „To szalenie dobry konkurent” – powiedział o Michelsenie.
Paul powiedział podczas piątkowego wywiadu, że jest zdeterminowany rozgrywać mecze na swoich warunkach w 2025 roku. Chce w tym sezonie przenosić innych ludzi, a nie być tym, który będzie tak często przemieszczany. Zawsze wydawało się, że tak się dzieje w zeszłym roku, kiedy spotkał Alcaraza i Jannika Sinnera. Jego szybki tenis przednią nogą mógł im na chwilę zaszkodzić. Wygrał seta z Alcaraz na Wimbledonie i pokonał Sinnera 4:1 na US Open. Ale wtedy zmusiliby go do wycofania się z rywalizacji.
„Carlos porusza się niewiarygodnie dobrze, kiedy musi, ale jeśli spojrzeć na niego, gdy gra swój najlepszy tenis, to on dyktuje” – powiedział Paul.
Shelton był w Orlando i robił swoje. Próbował wymyślić, jak zmienić się z gracza powracającego poniżej średniej w kogoś, kto może zdobywać darmowe punkty za swój serwis, jednocześnie powstrzymując innych graczy przed zdobywaniem darmowych punktów za swoje.
ZEJDŹ GŁĘBEJ
Ben Shelton, sługa sawanta, chce porozmawiać o powrocie
Od piątkowego świtu, kiedy Tien pokonał Miedwiediewa w meczu, który zakończył się o 2:56 w nocy, aż do sobotniego zachodu słońca, kiedy Shelton pokonał Musettiego w dogrywce w czwartym secie, trio do 23 lat pokazało, że trening było warto.
Tien wrócił do hotelu po 4:00. Zjadł zimną, czerstwą pizzę i zasnął dopiero tuż przed 7:00. Spał do około 13:30, po czym wrócił do Melbourne Park, gdzie w zasadzie uderzał piłki tenisowe stojąc nieruchomo przez 45 minut i poddając się masażowi i fizjoterapii przez pięć godzin.
O 23:00 zapadł w głęboki sen. „To było bardzo potrzebne” – powiedział.
Następnie wykończył Mouteta, robiąc z Francuzami to samo, co Moutet zrobił z wieloma innymi przez te lata, pomijając mroczną sztukę opóźniania i odwracania uwagi.
„Niesamowity wysiłek z jego strony” – napisał w SMS-ie trener Tiena, Eric Diaz. „Ciało nie radziło sobie dobrze. Imponująca odbicie mentalne.”
Dworskie rzemiosło ucznia Tiena związało jego przeciwników w węzły. (Daniel Crockett / AFP za pośrednictwem Getty Images)
Shelton również miał trochę do odbicia. Bez przerwy oglądał swoje dwie porażki z rozstawionym z numerem 16 Musettim i na nowo wspominał Włocha wykonującego serię podań bekhendowych. Przy stanie 5:5 w dogrywce w czwartym secie, Shelton oddał fatalny drop shot, który zrekompensował przerażający backhand Musettiego. Sprawa wyglądała na straconą, ale Shelton wiedział, czego się spodziewać. Zasłonił linię, dźgnął woleja na otwartym korcie i zaserwował mecz.
Spędził popołudnie, obserwując inne mecze, zwłaszcza Michelsena.
„Ja i Alex jesteśmy chłopcami” – powiedział Shelton na konferencji prasowej.
„Napisałem do niego SMS-a i po każdym wygranym meczu mówiłem, że jest psem, ponieważ to prawda. On jest psem. Już niedługo będzie na szczycie swojej formy.”
Pod okiem Sheltona Michelsen skutecznie przypieczętował zwycięstwo nad Khachanovem trzema ogromnymi punktami w dogrywce w drugim secie. Wszyscy mieli korzenie w pozasezonowym bloku treningowym. Pierwszą wygrał po zakręconym drugim podaniu z prędkością 170 km/h, będącym efektem siły nóg i skoków. Drugi trafił po tym, jak pobiegł do piłki poza liniami tramwajowymi i uderzył forhendem wzdłuż linii. Trzecią partię wygrał swoim chlebem i masłem, potężnym bekhendem na całej linii, a także odrobiną dodatkowego popu po tych wszystkich rzutach piłką lekarską z Marshallem i Tienem.
Jeśli chodzi o Tiena, Shelton widzi pokrewną duszę w swoich leworęcznych towarzyszach, pomimo ich diametralnie odmiennych stylów. Gra Tiena polega na zmianie tempa, wypuszczeniu piłek głęboko na pole obrony, a następnie nagłym ataku. Jego tenis w niczym nie przypomina frontalnego ataku Sheltona, ale Tien przebija się tutaj nie wiadomo skąd, dwa lata po tym, jak Shelton zrobił to na tych samych kortach.
„Niezłe miejsce na przełom” – powiedział Shelton. „Oprócz wszystkich chłopaków, którzy już są na szczycie w USA, przed nami znacznie więcej. To naprawdę zaczyna być widoczne.”
Rzeczywiście tak jest. Hodowla pstrągów, o wiele łatwiejsza do założenia w bogatym kraju liczącym ponad 300 milionów ludzi, robi to, co powinna. W losowaniach gier pojedynczych wzięło udział 33 Amerykanów, czyli więcej graczy niż w jakimkolwiek innym kraju. W miarę jak turniej zbliża się do ćwierćfinału, dwie z nich mają już bezpieczną przystań, a potencjalnie cztery kolejne są w drodze.
Teraz najtrudniejsza część: złamanie taśmy na mecie, tak jak Gauff zrobił to w Nowym Jorku 16 miesięcy temu. To nie wymaga hodowli pstrągów. Do tego potrzebny jest jednorożec, a nie ma farm, które mogłyby go wyprodukować.
(Zdjęcie u góry: Peter Staples / ATP Tour)
