Dlaczego Donald Trump chce przejąć Gazę i czy mógłby to zrobić?

Sugestia prezydenta Donalda Trumpa, którą USA mogłyby „przejąć” i „posiadać” Gazę, przesiedlając swoją populację, spotkały się z szokiem i potępieniem.

Komentarze pojawiają się, gdy trwa zawieszenie broni między Hamasem a Izraelem, a pośród pytań na temat przyszłości Gazy po skonfliktach.

Szacuje się, że ONZ około dwóch trzecich budynków zostało zniszczonych lub uszkodzonych po 15 miesiącach walki.

Niejasna propozycja Trumpa może zasygnalizować największą zmianę polityki USA na Bliskim Wschodzie od dziesięcioleci, zwiększając powszechny międzynarodowy konsensus w sprawie potrzeby palestyńskiego państwa – składającego się z Gazy i okupowanego Zachodniego Brzegu – istnienia obok Izraela.

Izraelski premier Benjamin Netanyahu powiedział, że pomysł „warto zwrócić uwagę”, ale został odrzucony przez narody arabskie i niektórych sojuszników amerykańskich.

Jeśli Donald Trump ma rację co do jednej rzeczy, to dziesięciolecia amerykańskiej dyplomacji na Izraelu i Palestyńczycy nie rozwiązali konfliktu.

Propozycje pokoju i prezydenci przyszły i zniknęły, ale problemy się opadły. Atak Hamasa na Izrael z 7 października 2023 r. I wojna w Gazie, którą wywołała, były ohydnymi wynikami.

Trump uczynił swoich milionów jako dewelopera nieruchomości i, z tym kapeluszem, dokonał doskonale ważnej obserwacji: jeśli Gaza ma zostać odbudowana, od zera w niektórych miejscach, nie ma sensu, aby setki tysięcy cywilów chronią się w gruzu .

Zadanie odbudowy Gazy będzie monumentalne. Niewypływowe amunicja i góry gruzu należy usunąć. Woda i linie energetyczne muszą zostać naprawione. Szkoły, szpitale i sklepy muszą zostać odbudowane.

Wysłannik Trumpa na Bliskim Wschodzie, Steve Witkoff, powiedział, że może to potrwać lata – i chociaż to trwa, Palestyńczycy będą musieli gdzieś iść.

Jednak zamiast odkrywać sposoby trzymania ich blisko domu, prawie na pewno w obozach w środkowej i południowej części paska Gazy, Trump twierdzi, że należy ich zachęcać do odejścia – na stałe.

Trump uważa, że ​​pod ich nieobecnością idylliczna, amerykańska „Riviera z Bliskiego Wschodu” powstanie z popiołów, zapewniając tysiące miejsc pracy, możliwości inwestycji, a ostatecznie miejsce dla „ludzi na świecie do życia”.

Od czego zacząć?

Nawet dla prezydenta, który spędził większość swojej pierwszej kadencji, podnosząc politykę USA na Bliskim Wschodzie – w tym przeniesienie ambasady USA z Tel Awiwu do Jerozolimy i uznanie izraelskiej suwerenności nad okupowanymi Golan Heights – była to zadziwiająca propozycja.

W swojej najśmielszej wyobraźni żaden prezydent USA nigdy nie myślał, że rozwiązanie konfliktu Izraela-Palestyńskiego wymagałoby przejęcia części terytorium palestyńskiego i eksmisji jego populacji.

Żeby było to zrobić siłą, byłoby poważnym naruszeniem prawa międzynarodowego.

Niektórzy Palestyńczycy prawdopodobnie zdecydowaliby się opuścić Gazę i odbudować swoje życie gdzie indziej. Od października 2023 r. Już 150 000.

Ale inni nie mogą, ale nie będą, ponieważ brakuje im środków finansowych, albo dlatego, że ich przywiązanie do Gazy – części ziemi, którą nazywają Palestyną – jest po prostu zbyt silna.

Wielu Gazanów jest potomkami ludzi, którzy uciekli lub zostali wypędzeni ze swoich domów w 1948 r. Podczas tworzenia państwa Izraela – okres Palestyńczyków nazywa Nakba, arabskim słowem na katastrofę.

Myśl o drugiej będzie dla wielu zbyt bolesna i przylgną do swojego zmniejszonego życia w pozostałości Gazy z gwałtowną determinacją.

Dla Palestyńczyków, którzy marzą o własnym stanie, wraz z Izraelem utrata jego części będzie wydawała się amputacją.

Gaza jest fizycznie oddzielona od Zachodniego Brzegu od 1948 r. Poprzednie rundy negocjacji, a także „Vision for Peace” Trumpa w 2020 roku, obejmowały plany tuneli lub kolei, które mogą połączyć te dwa.

Teraz Trump w zasadzie mówi Palestyńczykom, aby raz na zawsze zrezygnowali z Gazy.

Chociaż wydaje się, że nie opowiada się za przymusową deportacją cywilów – która jest sprzeczna z prawem międzynarodowym – Trump wyraźnie zachęca Palestyńczyków do odejścia.

Palestyńscy urzędnicy oskarżyli już Izrael o blokowanie dostaw dziesiątek tysięcy karawan, które mogą pomóc Gazanom w utrzymaniu mniej uszkodzonych części terytorium, podczas gdy rekonstrukcja odbywa się gdzie indziej.

Kraje arabskie, które według Trumpa powinny zaakceptować aż 1,8 miliona uchodźców z Gazanu, głównie Egiptu i Jordanii, wyraziły oburzenie.

Oba mają wystarczające problemy bez tego dodatkowego obciążenia.

Gaza była okupowana przez Egipt przez 19 lat, zanim został przejęty przez Izrael w sześciodniowej wojnie z 1967 roku.

Nadal jest uważany za okupowany przez Izrael zgodnie z prawem międzynarodowym, które kwestionują Izrael. Mówi, że okupacja zakończyła się w 2005 r., Kiedy jednostronnie zdemontowało żydowskie osady i wyciągnęło swoje wojsko.

Około trzech czwartych członków ONZ uznaje Gazę za część suwerennego stanu Palestyny, chociaż USA nie.

Odcięte od świata zewnętrznego przez ogrodzenia i izraelską blokadę morską, nigdy nie wydawało się to naprawdę niezależnym miejscem.

Nic i nikt nie wprowadza się ani bez pozwolenia Izraela, a międzynarodowe lotnisko – otwarte wśród wielu fanfar w 1998 r. – zostało zniszczone przez Izrael w 2001 r. Podczas drugiego powstania palestyńskiego.

Izrael i Egipt narzuciły blokadę na Gazę, powołując się na przyczyny bezpieczeństwa, po tym, jak Hamas wygrał wybory palestyńskie w 2006 r. I wyrzucili swoich rywali z terytorium po intensywnych walkach w następnym roku.

Na długo przed ostatnią wojną Palestyńczycy przybyli, by uznać Gazę za otwarte więzienie.

Oczywiste jest, że USA nie mają roszczenia prawnego wobec terytorium i wcale nie jest jasne, w jaki sposób Trump zamierza narzucić amerykańskie zasady.

Podobnie jak w przypadku jego upartych roszczeń o kontrolę nad USA nad Grenlandią lub Kanałem Panamskim, nie jest jeszcze jasne, czy Trump naprawdę to znaczy, czy też komentarze reprezentują otwarcie, dziwaczna pozycja przetargowa przed siniakiem negocjacji w przyszłości Gazy.

Omówiono różne plany powojennego zarządzania Gazą.

W grudniu dwie główne frakcje palestyńskie, Hamas i Fatah, zgodziły się utworzyć wspólny komitet w celu nadzorowania administracji – umowy, która do tej pory nic nie doszło.

Innym razem dyskusje koncentrowały się na stworzeniu międzynarodowej siły pokojowej, prawdopodobnie składającej się z żołnierzy z krajów arabskich.

W ubiegłym miesiącu Reuters poinformował, że ZEA, USA i Izrael omówiły utworzenie administracji tymczasowej w Gazie, dopóki zreformowany organ palestyński (PA), który ma już kontrolę w częściach Zachodniego Brzegu, był gotowy przejąć kontrolę.

Jednak Izraelski premier Benjamin Netanyahu wcześniej publicznie nalegał, aby PA nie miał żadnej roli w prowadzeniu powojennej Gazy.

W ograniczonym sensie amerykańskie buty są już na ziemi. Amerykańska firma ochroniarska zatrudniała około 100 byłych sił specjalnych USA, aby opanować ważny punkt kontrolny na południe od miasta Gazy i sprawdzić pojazdy Palestyńczyków wracających na północ po broń.

Egipski personel bezpieczeństwa był również widoczny w tym samym punkcie kontrolnym.

Mogą to być pierwsze, niepewne oznaki rozszerzonej międzynarodowej – i prawdopodobnie prowadzonej przez USA – w Gazie.

Ale to nie jest amerykańskie przejęcie, coś, co wymagałoby wielkiej interwencji wojskowej na Bliskim Wschodzie – coś, co Trump od dawna powiedział wyborcom, że chce uniknąć.

Negocjacje dotyczące drugiej fazy dwutygodniowego zawieszenia broni między Izraelem a Hamasem ledwo się rozpoczęły, ale trudno jest zobaczyć, w jaki sposób uwagi bombowe Trumpa pomogą je rozwinąć.

Jeśli Hamas uważa, że ​​końcowym produktem tego całego procesu jest depopulowana Gaza – pozbawiona nie tylko Hamasu, ale ze wszystkich Palestyńczyków – może to dojść do wniosku, że nie ma o czym rozmawiać i utrzymać pozostałych zakładników, których przyjęło 7 października 2023 r.

Krytycy Netanyahu oskarżyli go o poszukiwanie wymówek, aby wysadzić negocjacje i wznowić wojnę. Mają na celu stwierdzenie, że dzięki tym komentarzom Trump jest chętnym wspólnikiem.

Z drugiej strony prawicowcy zwolennicy premiera izraelskiego wyrazili zadowolenie z amerykańskiego planu przejęcia, potencjalnie zmniejszając ryzyko rezygnacji gabinetu i sprawiając, że bezpośrednia przyszłość polityczna Netanjahu wydaje się bardziej pewna.

W tym sensie Trump dał Netanjahu potężną zachętę do utrzymania zawieszenia broni.

Zapytany, czy zgodził się, że USA powinny uznać izraelską suwerenność nad okupowanym Zachodnim Brzegiem, Trump powiedział, że jeszcze nie zajął stanowiska, ale że będzie miał ogłoszenie za cztery tygodnie.

Ta uwaga spowodowała niepokój wśród Palestyńczyków, dla których takie ogłoszenie nieuchronnie będzie postrzegane jako kolejny gwóźdź w trumnie dla rozwiązania dwupaństwowego.

Uznanie zasadności osad Izraela na Zachodnim Brzegu byłoby niezwykle konsekwentnym ruchem. Większość reszty świata uważa ich za nielegalne zgodnie z prawem międzynarodowym, chociaż Izrael to kwestionuje.

Podczas poprzednich rund rozmów pokojowych negocjatorzy uznali, że Izrael mogliby utrzymać duże bloki osadnictwa w ramach ostatecznego porozumienia, prawdopodobnie w zamian za małe fragmenty terytorium izraelskiego.

W 2020 r. Trump pośredniczył w porozumieniach Abrahama, które zabezpieczyły historyczną normalizację stosunków między Izraelem a dwoma narodami arabskimi, Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi (ZEA) i Bahrajnem.

ZEA podpisało, że porozumienie w sprawie zrozumienia Izraela nie przyniesie części Zachodniego Brzegu – zrozumienie, które może być teraz zagrożone.