Człowiek, który mógłby zostać przyszłym premierem Kanady

W wieku 20 lat Pierre Poilievre miał już plan działania dla Kanady.

Lider Kanadyjskiej Partii Konserwatywnej (obecnie 45 lat) w konkursie na esej na temat tego, co zrobiłby jako premier, przedstawił wizję małego rządu z niskimi podatkami dla kraju.

„Dolar pozostawiony w rękach konsumentów i inwestorów jest bardziej produktywny niż dolar wydany przez polityka” – stwierdził.

Poilievre jest o krok bliżej urzeczywistnienia swojej wizji i nawet skinął głową na temat eseju w niedawnym wywiadzie dla konserwatywnego psychologa i komentatora Jordana Petersona.

Od miesięcy konserwatyści Poilievre’a cieszą się w ogólnokrajowych sondażach dużą przewagą nad borykającymi się z problemami liberałami, co sugeruje, że gdyby wybory odbyły się dzisiaj, zdobyliby rząd większościowy.

Teraz premier Justin Trudeau ogłosił, że ustąpi ze stanowiska, a w obliczu prawdopodobnych wkrótce wyborów Poilievre obiecuje powrót do „polityki zdroworozsądkowej”.

Kanadyjczykom sfrustrowanym powolną gospodarką oraz kryzysem mieszkaniowym i przystępnością cenową oferuje alternatywę dla tego, co określił jako „autorytarny socjalizm” Trudeau.

Zwycięstwo uczyniłoby go częścią fali populistycznych przywódców prawicy, którzy obalili obecne rządy na Zachodzie.

Choć zachęca to do porównań do Donalda Trumpa – a ma on takich fanów jak Elon Musk i inne osoby na orbicie amerykańskiego prezydenta-elekta – historia Poilievre’a jest w dużej mierze historią kanadyjską.

Poilievre urodził się w zachodniej prowincji Alberta w Kanadzie jako córka 16-letniej matki, która oddała go do adopcji. Przygarnęło go dwóch nauczycieli, którzy wychowali go na przedmieściach Calgary.

„Zawsze wierzyłem, że to dobrowolna hojność rodziny i społeczności stanowi największą sieć bezpieczeństwa socjalnego, jaką możemy kiedykolwiek mieć” – powiedział magazynowi Maclean’s w 2022 r., wspominając swoje początki.

„To w pewnym sensie mój punkt wyjścia”.

Jako nastolatek Poilievre wcześnie zainteresował się polityką i zabiegał o poparcie lokalnych konserwatystów.

Poilievre studiował stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie w Calgary, kiedy poznał Stockwella Daya, który był ministrem w rządzie byłego premiera konserwatystów Stephena Harpera.

W tym czasie Day zabiegał o przywództwo w Sojuszu Kanadyjskim – prawicowej partii mającej korzenie w Albercie, która stała się częścią współczesnych konserwatystów w wyniku fuzji w 2003 roku – i zwrócił się do Poilievre’a o pomoc w docieraniu do kampusu.

„Zaimponował mi od samego początku” – Day powiedział BBC w wywiadzie. „Wydawał się być zrównoważonym facetem, ale pełnym energii i potrafiącym przykuć uwagę ludzi”.

Oferta Daya na przywództwo zakończyła się sukcesem i wyruszył do Ottawy z Poilievre jako swoim asystentem. Jakiś czas później w mroźną zimową noc Poilievre wszedł do jego biura, aby zapytać go o opinię na temat potencjalnego ubiegania się o urząd.

Poilievre zdobył mandat w Ottawie w 2004 roku w wieku 25 lat, co czyniło go jednym z najmłodszych wybranych konserwatystów w tamtym czasie. Od tego czasu piastuje to stanowisko.

W Ottawie Poilievre otrzymał przydomek Skippy zarówno przez rówieśników, jak i wrogów ze względu na jego młodzieńczy entuzjazm i ostry język.

Zdobył reputację osoby „wysoce walecznej i stronniczej” – powiedział Randy Besco, adiunkt nauk politycznych na Uniwersytecie w Toronto.

Day powiedział, że za zamkniętymi drzwiami posiedzeń klubu konserwatystów Poilievre pokazał swoją dyplomatyczną stronę.

„Pierre zawsze potrafił powiedzieć: «No dobrze, wiesz co? Nie pomyślałem o tym», albo słuchał i mówił: «Myślałeś o tym?»” – powiedział Day.

Mimo to polityka konfrontacyjna stała się kamieniem węgielnym wizerunku publicznego Poilievre’a. Gdy w 2022 r. został przywódcą konserwatystów, zaczął rzucać Trudeau zgryźliwymi uwagami, aby nawiązać kontakt z niezadowolonymi wyborcami.

Czasami wpędzało go to w kłopoty. W kwietniu został wydalony z Izby Gmin za nazwanie premiera „wariatem”.

W czerwcu Poilievre powiedział Montreal Gazette, że jest fanem „szczerej rozmowy”.

„Myślę, że kiedy grzeczność jest w konflikcie z prawdą, wybieram prawdę” – powiedział. „Myślę, że zbyt długo byliśmy zbyt uprzejmi wobec naszej klasy politycznej”.

Jego styl walki również powodował podziały i był krytykowany za nadmierne upraszczanie skomplikowanych kwestii w celu osiągnięcia korzyści politycznych.

Choć Kanadyjczycy byli otwarci na przesłanie lidera opozycji jako zmianę w stosunku do postępowej polityki Trudeau, nieco ponad połowa z nich ma o nim nieprzychylną opinię, według najnowszych sondaży.

Poilievre również musiał zmienić punkt widzenia od czasu ogłoszenia rezygnacji Trudeau, aby wyprzedzić nieunikniony pojedynek między nim a kolejnym przywódcą liberałów.

Przywódcę konserwatystów określano jako „miękkiego” populistę ze względu na jego bezpośrednie apele do zwykłych Kanadyjczyków i krytykę elit establishmentu, w tym korporacyjnej Kanady.

Opowiedział się za tymi, którzy protestowali przeciwko nakazom szczepionek podczas demonstracji „Konwój Wolności” w 2021 r., które zablokowały Ottawę na tygodnie.

Zobowiązał się do „największego rozprawienia się z przestępczością w historii Kanady”, obiecując trzymać recydywistów za kratkami.

W kwestiach społecznych Poilievre rzadko zabierał głos – co zdaniem profesora Besco jest typowe dla konserwatystów wyższego szczebla, dla których te tematy są „kwestią przegraną”.

Chociaż Poilievre głosował przeciwko legalizacji małżeństw homoseksualnych na początku XXI wieku, ostatnio stwierdził, że pozostanie to legalne, „kropka”, jeśli zostanie wybrany.

Konserwatyści również nie popierają ustawodawstwa regulującego aborcję, choć pozwalają parlamentarzystom na swobodne głosowanie w tej sprawie.

„Stałbym na czele małego rządu, który dba o swoje sprawy” – powiedział w czerwcu Poilievre.

Wśród A debata publiczna w Kanadzie w ostatnich miesiącach w sprawie imigracji partia stwierdziła, że ​​powiąże liczbę przybyszów z liczbą budowanych nowych domów i skupi się na sprowadzaniu wykwalifikowanych pracowników.

Żona Poilievre’a, Anaida, przybyła do Kanady jako dziecko-uchodźca z Caracas w Wenezueli.

Przywódca konserwatystów nalegał na integrację przybyszów, twierdząc, że Kanada nie musi być „społeczeństwem z łącznikami”.

Jedna z jego głównych obietnic – obniżka krajowego programu Trudeau dotyczącego ustalania cen emisji dwutlenku węgla, argumentując, że jest to obciążenie finansowe dla rodzin – wzbudziła pytania o to, w jaki sposób jego rząd poradzi sobie z palącymi kwestiami, takimi jak zmiana klimatyczna.

Kanada również stoi w obliczu groźby nałożenia wysokich ceł, gdy Trump obejmie urząd pod koniec tego miesiąca, a stosunki między USA a Kanadą będą prawdopodobnie poważnym wyzwaniem.

Poilievre odsunął się Komentarze Trumpa sugerujące, że Kanada zajmie 51. miejsce stan USA, przysięgając, że „postawi Kanadę na pierwszym miejscu”.

Poza tym nie wkroczył zbytnio w politykę zagraniczną, a jego przekaz skupiał się raczej na przywróceniu „kanadyjskiego snu”.

Przede wszystkim Poilievre twierdzi, że chce pozbyć się „wspaniałości” i „utopijnego przebudzenia”, które jego zdaniem zdefiniowały erę Trudeau, na rzecz „rzeczy wielkich i wspaniałych w zwykłych ludziach”.

„Przez cały czas mówiłem dokładnie to samo” – powiedział Petersonowi.