w tej historii
Prezydent-elekt Donald Trump wyraził zainteresowanie zakupem Grenlandii, w której znajduje się najbardziej wysunięta na północ baza wojskowa USA, zachwalając jej znaczenie zarówno dla bezpieczeństwa narodowego, jak i gospodarczego.
Aby kontrolować Grenlandię, kontrola strategiczna Nowa trasa napędzana jest przez cichą siłę, której Trump wielokrotnie zaprzeczał: zmianę klimatu.
„Grenlandia to autostrada prowadząca z bieguna północnego przez Amerykę Północną do Stanów Zjednoczonych” – powiedział Fox News. (lis+0,39%) W wywiadzie. „Ma to ogromne znaczenie strategiczne dla Arktyki, a Arktyka będzie kluczowym polem bitwy w przyszłości, ponieważ w miarę ocieplania się klimatu Arktyka może stać się kanałem, który może zmniejszyć wykorzystanie Kanału Panamskiego. Ponieważ tak się dzieje”.
Grenlandia nie jest (jeszcze) suwerennym państwem na mocy prawa międzynarodowego, pozostaje jednak autonomicznym terytorium w ramach Królestwa Danii. Wyspa uzyskała autonomię w 2009 roku, dając jej władzę nad większością spraw wewnętrznych, podczas gdy Dania zachowuje kontrolę nad polityką zagraniczną, obronną i finansową.
Ponowne zainteresowanie prezydenta Trumpa nabyciem terytorium, czy to w drodze zakupów, czy – jak ostatnio sugerował – poprzez potencjalną siłę militarną, wywołało ostre reakcje przywódców zarówno Danii, jak i Grenlandii. Premier Danii Mette Frederiksen i premier Grenlandii Moute Egede powtórzenie Dania wyraziła otwartość na dyskusję o silniejszej obecności wojskowej USA na wyspie, ale podkreśliła, że terytorium to nie jest na sprzedaż.
Wartość strategiczna Grenlandii wykracza daleko poza jej szlaki żeglugowe. Region posiada bogate zasoby minerałów ziem rzadkich, które są niezbędne w technologiach energii odnawialnej. Te niewykorzystane zasoby są niezbędne do produkcji wszystkiego, od akumulatorów energii po magnesy do turbin wiatrowych, dzięki czemu region staje się coraz bardziej atrakcyjny dla światowych potęg konkurujących o zabezpieczenie zrównoważonych łańcuchów dostaw energii.
„Grenlandia traci duże ilości lodu, co czyni ją bardziej atrakcyjną lokalizacją dla wydobycia pierwiastków ziem rzadkich i wierceń ropy naftowej, ale okresy wolne od lodu stają się coraz dłuższe, a ruch na Oceanie Arktycznym już wzrasta” – twierdzi Alice Hill, była dyrektorka doradca klimatyczny. Prezydent Obama, który obecnie jest także członkiem Rady ds. Stosunków Zagranicznych, powiedział: opiekun.
W miarę topnienia lodu największa na świecie wyspa pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, Rosją i Europą otwiera ważne szlaki żeglugowe i staje się coraz ważniejsza zarówno pod względem strategicznym, jak i geopolitycznym. Razem z Ameryką i Rosją Chiny pragnie także poszerzyć swój zasięg.
„(Chiny) są jednym z nowych uczestników tej przestrzeni” – powiedziała Iris A. Ferguson, zastępca sekretarza obrony ds. Arktyki i globalnej odporności. powiedział Powiedział to w zeszłym roku w wywiadzie dla Pentagon News.
„Z biegiem czasu strategiczne interesy, jakie mają oni w tym regionie… zaczynają nas zastanawiać nad tym, jak ich długoterminowa wizja dla tego regionu wpłynie na nasze interesy. To również daje nam do myślenia”.
Latem w Arktyce otwarte są dla żeglugi dwie trasy: Przejście Północno-Zachodnie lub Droga Morza Północnego (przechodząca przez Kanadę i Stany Zjednoczone) oraz Przejście Północno-Wschodnie (prowadzące wzdłuż rosyjskiego wybrzeża Arktyki do Europy). Biegun północny Globalne ocieplenie postępuje czterokrotnie szybciej Wydłuża to okresy wolne od lodu i zwiększa obszar żeglowny na tych trasach.
badacze Laboratorium Napędów Odrzutowych NASA Jak wynika z nowego artykułu, spośród 207 zbadanych lodowców 179 cofnęło się znacznie od 1985 r., 27 pozostało stabilnych, a jeden nieznacznie się przesunął. Jeśli te tendencje się utrzymają, poziom mórz może wzrosnąć o 7 metrów, jeśli lód w regionie całkowicie się stopi. NASA.
pudełko JasonaKlimatolodzy ze Służby Geologicznej Danii i Grenlandii zwrócili uwagę na alarmującą skalę topnienia lodu. „Roczna utrata lodu z pokrywy lodowej Grenlandii jest równa ilości wody, jaką każdy człowiek na Ziemi napełnia wannę każdego dnia w roku. Odpowiada to około 8 miliardom 100-litrowych wanien. „Będzie” powiedział w wywiadzie. z Radą Arktyczną.
Według , ruch statków w Arktyce wzrósł już o 37% w ciągu ostatniej dekady. Dane zebrane przez Radę Arktyczną. Przy średniej prędkości 20 węzłów podróż Pasażem Północno-Zachodnim z głównych portów Wielkiej Brytanii do Vancouver w Kanadzie zajmuje 14 dni, podczas gdy Pasaż Panamski zajmuje 18 dni.
Nowe, krótkie trasy utworzone przez topnienie lodowców mogą wydawać się atrakcyjne dla branży żeglugowej, ale nie zawsze tak jest, szczególnie biorąc pod uwagę ryzyko związane z brakiem infrastruktury, wysokimi kosztami ubezpieczenia, nieprzewidywalną pogodą i trudnymi warunkami polarnymi. Niekoniecznie jest to prawdą. .
Dwa lata temu chiński żeglarz Zai Mo wyruszył w czteromiesięczną podróż wzdłuż Przejścia Północno-Zachodniego, chcąc zostać pierwszą osobą w historii, która bez przerwy opłynie Ocean Arktyczny. Ale podróż wymagała czasu 1 i pół roku i podobno przerwała go góra lodowa.
W wywiadzie z naukowy amerykańskiMelody Brown Barkins, która w Dartmouth College zajmuje się Arktyką i globalną polityką naukową oraz dyplomacją naukową, wskazuje na złożoność żeglugi po wodach, które pozostają niebezpieczne pomimo zmian klimatycznych. Powiedziała: „Możemy powiedzieć, że będzie mniej lodu, ale będzie więcej lodu dryfującego, aby przebić się przez statki”.
