Teoria trenerów „innego faceta” to sportowy truizm.
Zespół, który więcej przegrywa niż wygrywa, mając tak zwanego „trenera zawodników”, czyli osobę, która specjalizuje się w kontaktach ze sportowcami i tworzeniu swobodnej atmosfery, często zastępuje go osobą dyscyplinującą. Powściągliwi trenerzy, którym nie udaje się odnieść sukcesu, są zastępowani przez osoby o dużej energii i emocjach, którym zależy na dużej motywacji. Osoby książkowe, które skupiają się na „X” i „O”, wracają, gdy to przestaje działać.
Tenisiści nie są wyjątkiem, jak wynika z najnowszych przypadków Coco Gauff I Naomi OsakaKto pojedynkowała się we wtorek w Pekinie podczas przedostatniego turnieju WTA 1000 w tym roku.
Obaj gracze weszli w rok z dużymi nadziejami, ale ich nie spełniły. Po wczesnych eliminacjach z US Open – Gauff przegrał w czwartej rundzie, Osaka w drugiej – obaj ogłosili zmiany trenerskie.
Gauff odrzucił Brada Gilbertajedna z największych osobistości w sporcie. Jest komentatorem ESPN i byłym trenerem Andy’ego Roddicka I Andre Agassiegoz wielką, ujednoliconą teorią tenisa, znaną również jako Winning Ugly. Następnie Gauff zatrudnił Matta Daly’ego, mało znanego specjalistę od przyczepności, do współpracy z Jeanem-Christophe’em Faurelem, francuskim trenerem o niskim profilu, który współpracuje z Gauff z przerwami, odkąd ta miała 14 lat.
Faurel ponownie dołączył do świty Gauffa zeszłej wiosny, aby pracować u boku Gilberta. Gilbert i Gauff ledwo się znali, kiedy zatrudniła go latem 2023 roku. Kilka tygodni później Mistrz US Open.
Tymczasem Osaka odwróciła się od Wima Fissette’acicha, inteligentna Belgijka, która pomogła jej zdobyć dwa tytuły Wielkiego Szlema w 2020 i 2021 roku. Fissette czułby się dobrze, gdyby nigdy nie pojawił się w telewizji. Nowym trenerem Osaki jest Patricka Mouratogloubyły trener Sereny Williams. Ma dar motywacji i autopromocji dzięki imperium marki obejmującemu akademię na południu Francji, a także swobodne wydarzenia związane z wystawami tenisowymi Ultimate Tennis Showdown (UTS) i obozy trenerskie w luksusowych kurortach.
Coco Gauff i Naomi Osaka dokonały zmian trenerskich, ale z różnych tenisowych perspektyw. (Yanshan Zhang / Getty Images)
Był niemal zbyt rozpoznawalny jak na Osakę. Historia Mouratoglou z Williamsem i jego obecność w grze sprawiły, że chciała go unikać.
„Jego osobowość jest tak wielka” – powiedziała Osaka na konferencji prasowej w Pekinie. Tak wielką, że była sceptyczna co do jego umiejętności trenerskich: każdemu trenerowi największej zawodniczki naszych czasów mógł cieszyć się udział w sukcesie Williamsa.
„Potem go spotkałam, rozmawiałam z nim, pracowałam z nim na korcie” – powiedziała.
„To zdecydowanie naprawdę dobry trener”.
ZEJDŹ GŁĘBEJ
Patrick Mouratoglou mówi, że „trzeba coś zrobić” dla przyszłości tenisa. Czy on jest tym czymś?
John Kerry, długoletni senator, sekretarz stanu USA i amerykański car klimatyczny, kiedyś zredukował swoją filozofię rządzenia, wojny i dyplomacji do, w istocie, „jak najszybszego naprawiania sytuacji, gdy się mylisz”.
Sportowi aforyści często przytaczają pierwszą zasadę dziur: jeśli już w niej jesteś, przestań kopać.
Obydwa w zasadzie podsumowują główne role trenerskie Osaki i Gauffa. Gracze zazwyczaj wykonują te ruchy po zakończeniu sezonu, a nie po kolejnych dwóch miesiącach. Gauff i Osaka są na fali azjatyckiej, co jest szczególnie ważne dla Osaki, niosącej pochodnię Japonii na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio trzy lata temu. Potem przychodzą finały WTA w Riyadzie w Arabii Saudyjskiej, do których Gauff może się zakwalifikować, oraz Billie Jean King Cup w Maladze w Hiszpanii, w którym Osaka planuje zagrać.
Jednak do połowy września dysponowali już wszystkimi danymi, których potrzebowali, aby stwierdzić, że albo zmierzają w złym kierunku (Gauff), albo grają na zwłokę (Osaka).
Chociaż wyniki Gauff nie były zamierzone – po odpadnięciu w czwartej rundzie Wimbledonu z Emmą Navarro, zanim Donna Vekic pokonała ją w trzeciej rundzie Igrzysk Olimpijskich w Paryżu – większym problemem była technika. Zdolność Gilberta do ukrywania swoich słabości, jednej z jego największych zalet jako trenera, osłabła.
Wartościowi przeciwnicy wymyślili, jak skontrować zapętlony forhend, który wprowadził, aby zatuszować jej drżenie po tej stronie. Wkraczali i przejmowali piłkę w powietrzu, zanim odbiła się ona na tyle wysoko, że uwięziła ich na tyłach kortu.
Przeciwko Navarro na Wimbledonie błagała Gilberta, aby jej coś powiedział, zdając sobie w tej chwili sprawę, że nie ma narzędzi, których potrzebowała, aby uciec z Navarro.
Potem jest jej serwis. Na US Open, jej porażka w czwartej rundzie z Navarro zaliczył 19 podwójnych błędów.
„Nie chcę już przegrywać takich meczów” – powiedziała później reporterom.
Gilbert, który zapomniał o tenisie więcej, niż większość ludzi sądzi, nigdy nie reklamowałby się jako specjalista od serwów ani nawet trener, jakiego potrzebowałby ktoś tak pogrążony w ograniczeniach technicznych jak obecnie Gauff. Nawet za kadencji Gilberta Gauff współpracował z Roddickiem nad kilkoma drobnymi zmianami w serwisie.
W zeszłym tygodniu w wywiadzie Gilbert nie chciał podać szczegółów na temat swojej pracy z Gauffem, ale stwierdził, że ogólnie było to pozytywne doświadczenie.
Uważa, że ostateczne parametry tenisa nie uległy zmianie. Gracze muszą odkryć swoje mocne strony, a następnie dowiedzieć się, co ich przeciwnik robi dobrze. Następnie planują narzucić w meczu własne mocne strony, niwecząc jednocześnie siły przeciwnika. Ale w wieku 63 lat, po ponad czterdziestu latach pracy w profesjonalnej grze, Gilbert zna się na ćwiczeniu. Gdy gracz wygra jeden z Wielkich Szlemów, oczekiwania rosną, mimo że konkurencja pozostaje zacięta. Każdy chce wygrać, a każdego roku odbywają się tylko cztery główne turnieje.
Gilbert stwierdził, że gra kobiet jest nieco bardziej nieprzewidywalna, ale mimo to „nie ma zbyt wielu możliwości”.
„Każde doświadczenie coachingowe jest wyjątkowym doświadczeniem, po którym można iść dalej” – dodał. „To piękna rzecz”.
Gauff, która wciąż ma zaledwie 20 lat, nie może się doczekać sukcesu, ale patrzy perspektywicznie. Do jesiennych turniejów w Azji podchodzi jako do przedłużonego okresu przygotowawczego, kładąc nacisk na poprawę wyników ponad zwycięstwa i miejsce w sezonie w pierwszej ósemce, co zapewniłoby jej kwalifikację do finałów kończących sezon tras koncertowych.
Forhend Coco Gauff od dawna stanowił słabość w starciu z przeciwnikami z najwyższej półki. (Yanshan Zhang / Getty Images)
Jej zespół woli, aby trenerzy niewiele o niej mówili; odkrywa, że subtelne zmiany, które wprowadził Daly, już zaczęły przynosić korzyści.
Daly (45 lat) grał w Notre Dame i przez krótki czas był trenerem Denisa Shapovalova. Jest założycielem firmy sprzedającej gadżet o nazwie GripMD, który owija się wokół rączki rakiety, ułatwiając graczom używanie tradycyjnego chwytu kontynentalnego.
Gauff uderza forhendem mocnym chwytem zachodnim, zasadniczo trzymając rakietę pod rączką. Nie oczekuj, że w najbliższym czasie przełączy się na kontynentalny chwyt forhendu – to po prostu nie wystarczy. Jej natychmiastową koncentracją jest serwis, ale to nieprawda może minąć trochę czasu, zanim dywidendy pojawią się w statystykach. We wtorek w obu setach popełniła sześć podwójnych błędów i 27 niewymuszonych błędów, które rozdzieliła z Osaką, zanim Osaka wycofał się z powodu kontuzji pleców.
Jeśli Gauff patrzy długoterminowo, Osaka chce wyników teraz. Nie zawsze tak było.
Przez cały sezon otrzymywała trudne remisy, zwłaszcza gdy wygrywała była o krok od wyeliminowania Igi Świątek z French Open. W tamtym czasie była introspekcyjna i ułożyła własny aforyzm: wyniki nie przyniosły żadnych rezultatów, powiedziała reporterom. Fissette i Osaka skupiały się na jej powrocie w długim obiektywie – na ten sezon i przez następne pięć lat. „Poczekaj na lato i jesień, kiedy tenis przeniesie się na twarde korty, na których Osaka zbudowała swoją reputację” – powtarzała mantra.
To czekanie stale podważało pewność siebie Osaki. Po Karolina Muchowa pokonała ją w Nowym Jorku, powiedziała reporterom, że część niej umiera, gdy przegrywa. Że Osaka nie była ironiczną, wspaniałomyślną Osaką Paryża. French Open odbył się całe wieki temu w jej świecie i wierzyła, że odniesie większy sukces na swojej ulubionej nawierzchni. Muchova, która popłynęła do Półfinały US Open i prawdopodobnie utknął o krok od finału, w zasadzie robi to, co Osaka chce robić.
ZEJDŹ GŁĘBEJ
Jaki powinien być świat nr 1? Iga Świątek i Naomi Osaka mają pomysł
Osaka i reszta szatni wiedzą, że musi lepiej wrócić, poprawić drugi serwis i odzyskać pewność siebie, która w najlepszych momentach uczyniła ją absolutnym bankierem. Przede wszystkim to była jej supermoc, a w tym roku jej najbardziej brakowało.
Dlatego na dwa miesiące przed końcem sezonu 2024 przeszła na Mouratoglou. Zajmuje 73. miejsce na świecie i desperacko pragnie dostać się do czołowej 32., aby mogła zostać rozstawiona w styczniowym Australian Open.
Fissette, jej były trener, jest znany jako główny strateg i technik tenisowy. Pewność siebie wynika z wyników w jego świecie. Podziela z Mouratoglou wiarę w agresywną grę i budowanie intensywności, gdy przynosi to rezultaty, ale nie jest niczyją definicją człowieka, który robi szum. Mouratoglou mógłby rozzłościć listonosza w związku z dostarczaniem poczty.
China Open to pierwszy oficjalny wspólny turniej Naomi Osaki i Patricka Mouratoglou. (Robert Prange / Getty Images)
Osaka rozważała zatrudnienie Mouratoglou, zanim ponownie nawiązała kontakt z Fissette, kiedy planowała powrót po urlopie macierzyńskim. Pojechała wówczas do Belga ze względu na ich historię sukcesów. Kiedy nie wrócił, ona i Mouratoglou pracowali razem w Kalifornii po US Open, a potem zdecydowali się razem wyruszyć w trasę koncertową kobiet.
„Nie chcę żałować” – dodała Osaka w zeszłym tygodniu w Pekinie.
„Na tym etapie mojej kariery naprawdę muszę się nauczyć jak najwięcej. Patrick sprawiał wrażenie osoby posiadającej informacje.
Zaczęli dobrze, odnosząc trzy zwycięstwa z rzędu, w tym pierwszy od ponad dwóch lat powrót Osaki po porażce z Julią Putincewą. Ale eNawet najlepszy trener nie może odnieść dużego sukcesu z kontuzjowanym zawodnikiem.
Po uściśnięciu dłoni Gauff przez cały jeden set, zanim Amerykanka wyniosła torbę poza kort, Osaka stwierdziła, że na treningach jej plecy zesztywniały do tego stopnia, że zablokowały się. Mogła wystartować, ale jej stan pogarszał się w miarę upływu meczu.
„Ale zdecydowanie warto, lol” – napisała w Threads.
Brzmi jak coś, co powiedziałby Mouratoglou.
(Zdjęcie górne: Yanshan Zhang / Getty Images)
