Wybory w Irlandii: Jak działa system pojedynczego głosu przechodniego w tym kraju | Wiadomości ze świata

Wybory w Irlandii stanowią ogromną szansę dla obserwatorów wyborów, partii i opinii publicznej.

Członkowie irlandzkiego Dail wybierani są za pomocą pojedynczego głosu podlegającego przeniesieniu (STV).

Wynaleziona w połowie XIX wieku wymaga od wyborców dokonania uporządkowanego wyboru spośród kandydatów, zaznaczając 1 przy najbardziej preferowanym, 2 przy kolejnym i tak dalej.

Jest to system głosowania, który aktywnie zapobiega marnowaniu głosów, a przy tym zapewnia niesamowity wgląd w wybory dotyczące głosowania i konkurencję zarówno w obrębie partii, jak i pomiędzy nimi.

Liczenie głosów nie będzie szybkie, ale obserwowanie rozwoju tego procesu może przynieść same korzyści.

Irlandia, która w piątek głosuje nad wyborem nowego parlamentu, stosuje pojedynczy głos przenoszalny (STV) – metodę stosowaną również przy wyborze członków parlamentu Irlandia Północna Sejmiki i rady lokalne w Szkocja.

Od czasu wynalezienia systemu w połowie XIX wieku opinie na temat zalet STV są podzielone.

Zwolennicy utrzymują, że przenoszenie głosów tam, gdzie to możliwe, pozwala uniknąć pułapki w postaci naszego własnego systemu „pierwszy na miejscu”, w którym marnuje się wiele głosów oddanych w okręgach jednomandatowych.

Rezultatem zgodnie z przepisami STV jest wybrana władza ustawodawcza, która znacznie lepiej odzwierciedla ogólny podział poparcia niż nasz własny Osuwisko Partii Pracy, większość w Izbie Gmin opiera się na wyborach nieco ponad jednej trzeciej wyborców.

Krytycy argumentują, że dostępne są znacznie prostsze metody zapewnienia proporcjonalnej reprezentacji, zapewniające wyborcom łatwiejszy wybór i bardziej przejrzystą metodę przeliczania głosów na mandaty.

Nie ulega wątpliwości, że STV oferuje wspaniałe możliwości tym, którzy chcą zobaczyć, jak ten złożony system sprawdza się podczas często przedłużających się etapów liczenia.

STV został wynaleziony niezależnie w połowie lat pięćdziesiątych XIX wieku przez brytyjskiego prawnika Thomasa Hare i duńskiego matematyka Carla Andrae. Jest popierany przez nasze własne Towarzystwo Reformy Wyborczej.

Preferencje głosowania

U jej podstaw leży metoda głosowania preferencyjnego, w ramach której wyborcy szeregują kandydatów w kolejności 1, 2, 3 itd., a nie po prostu „X”. Wyborcy mogą głosować tylko na jednego kandydata, a ich wybór będzie wliczany do wyniku.

W Irlandii wykorzystuje się okręgi wyborcze, które wybierają od trzech do pięciu członków, aby zapewnić, że wynik będzie zasadniczo proporcjonalny. Płyną z tego konsekwencje.

Partie spodziewające się zdobycia więcej niż jednego mandatu wystawią wielu kandydatów. W efekcie konkurują ze sobą, a każdy z nich chce ukończyć wyścig przed swoim partyjnym rywalem. Prowadzi to do tego, że kandydaci wydzielają własne terytorium okręgu wyborczego i są wrogo nastawieni do wszelkich naruszeń.

Dla wyborcy karta do głosowania STV może być nieco zniechęcająca. Pięć partii ma kandydatów we wszystkich 43 nowo wybranych irlandzkich okręgach wyborczych. Kolejnych 15 zarejestrowanych partii będzie walczyć na wybranych obszarach. Dodatkowo istnieje 171 niezależnych.

„Patrząc na schnącą farbę” w oczekiwaniu na wynik

Może to oznaczać konieczność poruszania się po długich kartach do głosowania. Na przykład w pięciomiejscowym okręgu wyborczym Louth na liście jest 25 kandydatów. Skrupulatny wyborca, który chce uporządkować tę partię, spędzi trochę czasu w lokalu wyborczym.

Jeśli chodzi o liczenie głosów i podział mandatów, STV jest klasą samą w sobie.

Istnieje ogromna różnica pomiędzy liczbą głosów w wyborach powszechnych w Wielkiej Brytanii a liczbą głosów w Irlandii. W Wielkiej Brytanii głosy są liczone, a miejsca przyznawane kandydatowi, który zajmuje pierwsze miejsce w ankiecie, podczas gdy STV wymaga wielokrotnego liczenia, które może zająć kilka dni i trwa.

Niektórzy mówią, że to jak patrzenie na schnącą farbę, ale dla innych to właśnie sprawia, że ​​STV jest najbardziej dopracowanym ze wszystkich systemów głosowania. Ale cierpliwość przynosi same nagrody.

Aby pozostać w wyścigu, kandydaci muszą osiągnąć wymagany limit

Pierwszym krokiem jest ustalenie „kwota”, czyli progu w każdym okręgu, który kandydat powinien osiągnąć, zanim zostanie wybrany.

Irlandia stosuje kwotę Droop, nazwaną na cześć jej wynalazcy z lat osiemdziesiątych XIX wieku, Henry’ego Droopa, angielskiego adwokata. Nie należy tego mylić z kwotą Hare, błędem łatwym do popełnienia, ale całkowicie niewybaczalnym wśród znawców wyborów.

Gdy znana jest liczba ważnych głosów pierwszej preferencji, liczbę tę dzieli się przez liczbę dostępnych mandatów w okręgach wyborczych plus jeden. W przypadku Louth oznacza to sześć mandatów.

Pojawiający się ułamek jest ignorowany i zamiast tego do liczby dodawany jest kolejny ułamek.

Pomiędzy jednym a drugim liczeniem nastąpi przeniesienie „nadwyżki” głosów kandydata, który osiągnął wymagany limit, albo głosów przeniesionych od kandydatów eliminowanych z wyścigu.

Jeżeli kwota wynosi 10 000 głosów, a jeden kandydat otrzyma 11 000 głosów przy pierwszym podliczeniu, wówczas uwalnia się 1000 nadwyżek głosów, które są ponownie rozdzielane pomiędzy pozostałych kandydatów zgodnie z drugimi preferencjami zaznaczonymi na kartach do głosowania.

Drugie liczenie rejestruje wynik tej procedury i informuje nas, czy wybrany został inny kandydat. Jeżeli nie, kandydaci siedzący u stóp stosu zostaną wyeliminowani, a ich drugie preferencje zostaną ponownie rozdzielone. Jeżeli druga preferencja dotyczy osoby już wybranej, zamiast niej stosowana jest trzecia preferencja.

I tak następuje kolejne liczenie – przekazywanie nadwyżek od zwycięzców lub głosów od przegranych, gdy ci wychodzą z konkursu.

Proces ten wiele ujawnia zarówno na temat wyborców, jak i partii.

Czy wyborcy, którzy wybiorą jedną konkretną partię z pierwszą preferencją, są lojalni wobec tej partii z drugą preferencją, czy też po prostu robią zakupy?

Kiedy dojdziemy do późniejszego etapu liczenia, może się zdarzyć, że po wyeliminowaniu kandydata jego karty do głosowania będą wskazywały preferencje osób, które już opuściły wyścig.

Przenoszone są nawet nie drugie czy trzecie wybory, ale te znacznie niżej w kolejności.

Dla wyborcy w Louth ważne jest uwzględnienie tego w procesie myślenia.

A dla uważnych czytelników, co się w końcu stanie, jeśli nie będzie już głosów do ponownego rozdysponowania, ale pozostanie miejsce do przydzielenia?

Następnie wybrany zostanie kandydat, który w tym momencie uzyska największą liczbę mandatów, mimo że nie przekroczył wymaganej kwoty.