Zaledwie 2 km od wybrzeża Dakaru SenegalZachód Afrykależy wyspa Gorée, czyli Île de Gorée, wyspa o powierzchni 45 akrów, słynna dziś z mrocznego powodu.
Jest to popularne miejsce wśród osób zainteresowanych historią Atlantyku niewolnik handel, gdyż służył jako placówka od 1536 do 1848, kiedy w Senegalu ostatecznie zniesiono niewolnictwo.
Gorée po raz pierwszy odwiedził w 1444 r portugalski marynarze. Rdzenni mieszkańcy wyspy Lebu zostali później wysiedleni i wzniesiono fortyfikacje.
Historycy debatują, czy Gorée było głównym importerem handlu, czy po prostu jednym z wielu ośrodków, z których Afrykanów wywożono do Afryki. Ameryki.
Jego niewielkie rozmiary ułatwiały kupcom kontrolowanie jeńców, a otaczające wody były zbyt głębokie, aby podejmować próby ucieczki. Jest prawie całkowicie pozbawiony wody pitnej.
Jego niewielkie rozmiary ułatwiały kupcom kontrolowanie jeńców, a otaczające wody były zbyt głębokie, aby podejmować próby ucieczki. Jest prawie całkowicie pozbawiony wody pitnej.
Inne ważne ośrodki z Senegalu znajdowały się dalej na północ, przy ul Św. Ludwik lub na południu w Gambii.
Gorée kilkakrotnie przechodził z rąk do rąk, ale od 1817 r. do uzyskania przez Senegal niepodległości w 1960 r.znajdowało się pod kontrolą Francja. Już w 1848 roku Gorée brał udział w wyborach we Francji i był reprezentowany we francuskim parlamencie w pierwszej połowie XX wieku.
Wraz z zakończeniem handlu niewolnikami miasto stało się ważnym portem, z którego transportowano coś znacznie przyjemniejszego – orzeszki ziemne, olej arachidowy i gumę arabską – produkty „legalnego” handlu.
W lutym 1794 r., podczas rewolucji francuskiej, Francja zniosła niewolnictwo i podobno ustał handel niewolnikami z Senegalu. Jednak dopiero w marcu 1815 roku Napoleon definitywnie zniósł handel niewolnikami, aby budować stosunki z Wielką Brytanią.
Dziś przyciąga tu kilka muzeów i pozostałości fortów z epoki kolonialnej turyściw tym Maison des Esclaves („Dom Niewolników”), zbudowany w 1786 roku, który opowiada historię handlu i prezentuje artefakty.
W 1978 Gorée został uznany za Miejsce światowego dziedzictwa UNESCO a kilka jego historycznych obiektów odrestaurowano w latach 80. i 90. XX wieku.
Dziś wyspa jest nadal zamieszkana. Mieszka tu około 2000 osób, których średni wiek wynosi 23 lata. W dawnej wojskowej górnej części wyspy znajdują się podziemia, które są zamieszkane nielegalnie.
Gorée jest połączone z lądem w 30 minut prom obsługa pasażerów pieszych. Jako najważniejsza atrakcja turystyczna Senegalu, obecnie służy głównie jako pomnik handlu niewolnikami.
Wiele historycznych budynków komercyjnych i mieszkalnych zostało przekształconych w restauracje i hotele do obsługi ruchu turystycznego.
Rejs Dakar-Gorée Swim powstał w 1985 roku w hołdzie ofiarom niewolnictwa, które wykazały się wytrwałością, próbując płynąć w stronę wolności. Było to wydarzenie powtarzające się w całej swojej historii.
